Search the Community

Showing results for tags 'hd graphics'.

The search index is currently processing. Current results may not be complete.
  • Search By Tags

    Type tags separated by commas.
  • Search By Author

Content Type


Forums

  • HWBOX | Main
  • HWBOX | Forum
    • HwBox.gr Ανακοινώσεις & Ειδήσεις
    • News/Ειδήσεις
    • Reviews
    • The Poll Forum
    • Παρουσιάσεις μελών
  • Hardware
    • Επεξεργαστές - CPUs
    • Μητρικές Πλακέτες - Motherboards
    • Κάρτες Γραφικών - GPUs
    • Μνήμες - Memory
    • Αποθηκευτικά Μέσα - Storage
    • Κουτιά - Cases
    • Τροφοδοτικά - PSUs
    • Συστήματα Ψύξης - Cooling
    • Αναβαθμίσεις - Hardware
  • Peripherals
    • Οθόνες
    • Πληκτρολόγια & Ποντίκια
    • Ηχεία - Headsets - Multimedia
    • Internet & Networking
    • General Peripherals
  • Overclocking Area
    • HwBox Hellas O/C Team - 2D Team
    • HwBox Hellas O/C Team - 3D Team
    • Hwbot.org FAQ/Support
    • Benchmarking Tools
    • General Overclocking FAQ/Support
    • Hardware Mods
  • Software Area
    • Operating Systems
    • Drivers Corner
    • General Software
    • General Gaming
  • The Tech Gear
    • Mobile Computing
    • Smartphones
    • Tablets
    • Digital Photography & Cameras
  • Off Topic
    • Free Zone
    • XMAS Contest
  • HWBOX Trade Center
    • Πωλήσεις
    • Ζήτηση
    • Καταστήματα & Προσφορές

Find results in...

Find results that contain...


Date Created

  • Start

    End


Last Updated

  • Start

    End


Filter by number of...

Joined

  • Start

    End


Group


Location


Homepage


Interests


Occupation


ICQ


AIM


Yahoo


MSN


Skype


CPU


Motherboard


GPU(s)


RAM


SSDs & HDDs


Sound Card


Case


PSU


Cooling


OS


Keyboard


Mouse


Headset


Mousepad


Console


Smartphone


Tablet


Laptop


Camera


Drone


Powerbank

Found 8 results

  1. [NEWS_IMG=Το MSI Pro 16 Flex All-in-One PC Κυκλοφορεί τον Απρίλιο]http://www.hwbox.gr/images/news_images/msi33.jpg[/NEWS_IMG] Το νεότερο μέλος στην οικογένεια AIO της MSI ονομάζεται Pro 16 Flex και προορίζεται για επαγγελματική κυρίως χρήση. Το Pro 16 διαθέτει οθόνη αφής 15,6 ιντσών ανάλυσης 1366 x 768 pixel και απλή σχεδίαση με απαλές γραμμές, κυρίως διότι προορίζεται για χρήση σε πολλούς χώρους, όπως το γραφείο ενώ η ιδιαίτερη βάση το "τοποθετεί" και στα πιο αντίξοα σημεία. Το AIO έρχεται με τη δική του μπαταρία χωρητικότητας 1300mAh και η MSI προτείνει ήδη τρεις τρόπους με τον οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το νέο Pro 16 Flex. Αρχικά είναι το stand mode που είναι και ο κλασικός τρόπος χρήσης ενός AIO, έπειτα βλέπουμε το hanging mode που στην ουσία "κρεμάμε" το AIO από κάποιο ράφι και τέλος υπάρχει το flat mode, για χρήση όπως για παράδειγμα ένα tablet. Περνώντας στα τεχνικά του, κάτω απ' το καπάκι του υπολογιστή, βρίσκουμε έναν Intel Celeron N3150 τετραπύρηνο επεξεργαστή με Intel HD graphics GPU, 4GB DDR3 RAM με δυνατότητα επέκτασης έως και 8GB, 500GB σκληρό δίσκο 2.5 ιντσών, Wi-Fi 802.11 b/g/n ασύρματο δίκτυο και Bluetooth στο ίδιο module και Gigabit ethernet. Παράλληλα υπάρχουν 2x USB 3.1 Gen1 (ίδιες με τις USB 3.0 από άποψης ταχυτήτων), card reader 3 σε ένα. Οι "επαγγελματικές καταβολές" του διακρίνονται από τις δύο RJ45 σε COM θύρες που διαθέτει και θα του επιτρέψουν τη σύνδεση με πληθώρα επαγγελματικών συσκευών. Οι αποστολές ξεκινούν τον Απρίλιο με την MSI να κρατά σιγή ιχθύος για την τιμή της μονάδας. [img_alt=Το MSI Pro 16 Flex All-in-One PC Κυκλοφορεί τον Απρίλιο]http://www.hwbox.gr/members/2195-albums570-picture61402.png[/img_alt] [img_alt=Το MSI Pro 16 Flex All-in-One PC Κυκλοφορεί τον Απρίλιο]http://www.hwbox.gr/members/2195-albums570-picture61401.png[/img_alt] [img_alt=Το MSI Pro 16 Flex All-in-One PC Κυκλοφορεί τον Απρίλιο]http://www.hwbox.gr/members/2195-albums570-picture61400.png[/img_alt] [img_alt=Το MSI Pro 16 Flex All-in-One PC Κυκλοφορεί τον Απρίλιο]http://www.hwbox.gr/members/2195-albums570-picture61399.png[/img_alt] Διαβάστε περισσότερα εδώ...
  2. [NEWS_IMG=Πιο σαφείς οι ονομασίες των iGPUs στους Intel Skylake CPUs]http://www.hwbox.gr/images/news_images/intel3.jpg[/NEWS_IMG] Οι επερχόμενοι επεξεργαστές της Intel θα φέρουν για πρώτη φορά, σαφής ονομασίες για την διευκόλυνση των καταναλωτών. Μέσα από drivers που διέρρευσαν φαίνονται οι νέες ονομασίες των iGPUs που θα δούμε στα επερχόμενα CPUs της Intel με την κωδική ονομασία Skylake, οι οποίοι θα εμφανιστούν στην αγορά μέσα στον Σεπτέμβριο ενώ η ανακοίνωσή τους έχει προγραμματιστεί για τον Αύγουστο. Συγκεκριμένα, βλέπουμε τις HD 510/515/520/530/535/540 που προσανατολίζονται σε multimedia συστήματα και πολλές από αυτές θα κάνουν την εμφάνισή του και σε φορητούς υπολογιστές. Τα χαρακτηριστικά τους θα είναι διαφορετικά, όπως και οι χρονισμοί για να καλύψουν ένα μεγάλο φάσμα χρηστών. Παράλληλα γίνεται λόγος για την Iris 550, που θα βρεθεί στο εσωτερικό των high end smartphones, και θα ακολουθείται από τις Iris Pro 570/580 που θα περιλαμβάνονται στο die των K desktop Skylake παραλλαγών, με 64 MB ή 128 MB ενσωματωμένη cache ανάλογα με το μοντέλο. Τέλος, οι Xeon E3 CPUs θα λάβουν και αυτοί ενσωματωμένα γραφικά και συγκεκριμένα τις HD P530 και Iris Pro P580 iGPUs. [img_alt=Πιο σαφείς οι ονομασίες των iGPUs στους Intel Skylake CPUs]http://www.hwbox.gr/members/2195-albums570-picture49250.png[/img_alt] Διαβάστε περισσότερα εδώ...
  3. [NEWS_IMG=Ετοιμάζεται η νέα γενιά των Intel NUC]http://www.hwbox.gr/images/news_images/intel2.jpg[/NEWS_IMG]Και χάρη στις βελτιώσεις της θα έχει μεγάλο εύρος δυνατοτήτων. Λίγο η εξάπλωση του Raspberry Pi, λίγο τα πρώτα Intel NUC καθώς και προτάσεις από άλλες εταιρίες και η αγορά των mini PC τον τελευταίο χρόνο μεγάλωσε απότομα, κάτι που κάνει την Intel να ετοιμάζει τον διάδοχο των τωρινών NUC (Next Unit of Computing), με τα next NUC ή για την ώρα NUC 2.0. Η νέα γενιά των NUC θα έρχεται με αρκετές βελτιώσεις καθώς θα βασίζεται στους επερχόμενους Broadwell Core i3 και Core i5 και στους Braswell (14nm) που θα είναι οι αντικαταστάτες των τωρινών Bay Trail-D. Θα υποστηρίζουν μνήμη από 8 ως 16GB ανάλογα με την έκδοση ενώ τα γραφικά θα είναι τα Intel HD graphics που σύμφωνα με την εταιρία θα έρχονται με μεγάλες βελτιώσεις στον τομέα των δυνατοτήτων τους, κάτι που θα μπορούσε κιόλας να μετατρέψει τα πιο δυνατά NUCs και σε casual Steam Machines. Παράλληλα θα υπάρχει και η υποστήριξη αναλύσεων 4K που θα τα κάνει ιδανικά και για home theater PC. Για να μπορέσουν τα νέα NUCs να μειώσουν τις διαστάσεις τους θα δέχονται δίσκους SSDs στην καινούργια υποδοχή M.2, ενώ το κλασσικό σχήμα των 2,5 ιντσών θα είναι προαιρετικό. Ακόμα θα έρχονται με τέσσερις υποδοχές USB 3.0, μία mini HDMI και μία mini DisplayPort, ενώ θα υπάρχουν και έξοδοι για ηχεία και μικρόφωνο καθώς και οπτική έξοδος στα πιο δυνατά μοντέλα. Τέλος θα υπάρχουν και εναλλάξιμα καπάκια διαφορετικών χρωμάτων για όσους θέλουν το HTPC τους να μην έχει το κλασσικό γκρίζο των PC. Η κυκλοφορία των νέων NUC αναμένεται να αρχίσει στο τέλος του χρόνου, αλλά με τα περισσότερα νέα μοντέλα να κυκλοφορούν το πρώτο τρίμηνο του 2015. [img_ALT=Ετοιμάζεται η νέα γενιά των Intel NUC] http://www.hwbox.gr/members/4651-albums466-picture32097.jpg[/img_ALT][img_ALT=Ετοιμάζεται η νέα γενιά των Intel NUC]http://www.hwbox.gr/members/4651-albums466-picture32096.jpg[/img_ALT] Διαβάστε περισσότερα εδώ....
  4. <center>[READ_REVIEW]http://www.hwbox.gr/content/65-intel-core-i7-4770k-review-s-all-about-efficiency.html[/READ_REVIEW]</center>
  5. [READ_REVIEW] http://www.hwbox.gr/content/142-intel-ivy-bridge-core-i5-3570k-review.html[/READ_REVIEW]
  6. [NEWS_IMG=Intel HD Graphics: Διαθέσιμοι η καινούργιοι drivers για Sandy Bridge υλοποιήσεις!]http://reviews.hwbox.gr/news/intel.jpg[/NEWS_IMG]Η Intel έκανε αναβάθμιση στους drivers για τα ενσωματωμένα γραφικά στους επεξεργαστές Intel Sandy Bridge με την έκδοση 15.22.54.2622 για λειτουργικά Windows Vista και Windows 7 σε 32bit και 64bit. Η βελτιωμένη έκδοση φέρνει καλύτερες επιδόσεις και bug fixes σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας. Intel® HD Graphics Driver (32bit)Intel® HD Graphics Driver (64bit) [img_ALT=Intel HD Graphics: Διαθέσιμοι η καινούργιοι drivers για Sandy Bridge υλοποιήσεις!]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/24374f327df9965ae.jpg[/img_ALT] Intel Press Release...
  7. [news_img=Intel Sandy i7 2600 Review]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83e1c761d29.png[/news_img]Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από την έλευση των πιο δυνατών ever επεξεργαστών της Intel. Νομίζω όλοι γνωρίζετε ότι αναφέρομαι στους Intel Core i7, που τους είχαμε δοκιμάσει εξονυχιστικά εδώ. Όπως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έτσι και τώρα, η επίσημη ημερομηνία ανακοίνωσης τους ήταν στις 3 Ιανουαρίου, λίγο πρίν την έναρξη της CES, της μεγαλύτερης έκθεσης τεχνολογίας του Πλανήτη που λαμβάνει χώρα στο Las Vegas. Επίσημη ημερομηνία λανσαρίσματός τους έχει οριστεί η 9η Ιανουαρίου. Κάνοντας μια mini ιστορική αναδρομή, η ανάπτυξη των Sandy Bridge ξεκίνησε το 2005 σε ένα εργαστήριο της Ιntel στην Χάιφα του Ισραήλ, εξού και η κωδική τους ονομασία Gesher που στο εβραϊκό αλφάβητο σημάινει γέφυρα (bridge). Ναι καλά διαβάσατε δεν σας γελούν τα μάτια σας, 2005. Τότε που κυκλοφορούσαν τα πρώτα Engineering Samples των 65nm Conroe Core 2 Duo, η Intel ήδη είχε στα χέρια της το κλειδί του μέλλοντος. Ο άπιστος Θωμάς Πώς θα μπορέσει όμως κάτι που το λένε Sandy Bridge και το οποίο μάλιστα δε μας δείχνει ΚΑΝ τα δυνατά του χαρτιά από την αρχή, να χτυπήσει τους κορυφαίους Core i7; Πώς είναι δυνατόν ένα ακόμα marketing τρικ της Intel να μας κάνει να θέλουμε να αλλάξουμε επεξεργαστή, την ώρα που ήδη ο Core i7 ή ο Core 2 Qxxxx ή ο AMD Phenom II που έχουμε, μας ικανοποιεί στο 100%; Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι είμασταν καχύποπτοι ή μάλλον... σκεπτικοί. Τα πρώτα δείγματα, οι πρώτοι ψίθυροι που έφταναν στα αυτιά μας έδειχναν ότι εντάξει, δε θα τρελαθούμε κιόλας. Ένας καλός CPU, ισάξιος ή και λίγο χειρότερος από τους Core i7 9xx, o οποίος δεν κλοκάρει ούτε πάνω από τα 5.9GHz. Με λίγα λόγια, σιγά τα ωά. Τα δάκρυα του Ήλιου Θυμηθείτε πριν λίγα χρόνια, το συναίσθημα που είχαμε πρωτοαγγίζοντας έναν Athlon64 (ή Opteron για μερικούς που τώρα ήδη χαμογελούν). Πίσω από αυτά τα χρυσά pinάκια, κρυβόταν μια ασυγκράτητη δύναμη, μια επεξεργαστική ισχύ που το μυαλό μας πρώτη φορά αντίκριζε και η οποία φυσικά διέλυσε κάθε Pentium 4 Northwood/Prescott στα μάτια μας. Δεν κάνεις όμως τέτοια κόλπα στο γίγαντα (βλέπε Intel), γιατί ξυπνάει άσχημα. Και η Intel μάλλον ξύπνησε λίγο πιο απότομα από ότι περίμενε η AMD. Τι έπος ήταν αυτό με τους Core 2, κανείς δεν ξέρει. Τέτοιο overclockability, με 50-100% o/c χρησιμοποιώντας αερόψυξη! ΑΕΡΑ! Οι κόρες των ματιών μας είχαν διασταλλεί και είχαν μείνει ακλόνητες με αυτά που βλέπαμε. Ήταν αλήθεια δυνατόν η Intel να καταστρέφει όλο το οικοδόμημα των Athlon64 με μια μονάχα ματιά; Ρομαντικές στιγμές για μερικούς (νέους βέβαια κατά βάση, μιας και οι παλιοί κρατούν άλλα τεφτέρια στη μνήμη τους), στιγμές όμως που μας έκαναν να συνηθίσουμε κάποια πράγματα και να τα θεωρούμε πλέον δεδομένα. Βλέπετε, οι Intel Core i7 με τις μικροαρχιτεκτονικές Nehalem, Westmere και Gulftown ήταν πανίσχυροι, ικανοί να επεξεργαστούν ορδές δεδομένων κάθε nanosecond που περνούσε. Φυσικά επαναλαμβανόταν η ίδια ιστορία, όπως και με τους Core 2 Duo/Quad: Εξαιρετικά δυνατοί, overclockable με αέρα στα 3.6-4GHz και οι καλύτεροι για Παγκόσμια Ρεκόρ κάθε είδους. Ο λόγος του Βασιλιά Είμαστε Overclockers. Ή μάλλον λάθος, είμαστε κάτι παραπάνω από Overclockers. Είμαστε "βλαμμένοι" και "πυροβολημένοι", γουστάρουμε την ταχύτητα κι ας ξέρουμε ότι μόνο στη θεωρία και τα τεστ φαίνονται οι διαφορές, γουστάρουμε τα Παγκόσμια Ρεκόρ σε όλα τα benchmarks και πασχίζουμε να ξεζουμίσουμε και το τελευταίο MHz από τον επεξεργαστή, την κάρτα γραφικών και τις μνήμες μας. Είμαστε οι άνθρωποι που είδαν για πρώτη φορά την ομορφιά που έχει το hardware και φτιάξαμε μοντέρνα γλυπτά, που τα επιδεικνύαμε με περηφάνια. Είμαστε αυτοί που συγκινούνται με πράγματα που το 95% του κόσμου δεν μπορεί καν να καταλάβει και μας κοιτάει με απορία - και εμείς γελάμε! Ακριβώς λοιπόν επειδή είμαστε αυτοί που είμαστε, είναι κάθε χρόνο μια γιορτή για εμάς οι ημέρες αυτές που στο Las Vegas και τη CES, η καρδιά της τεχνολογίας χτυπά πιο δυνατά από ποτέ. Αυτή η έκθεση είναι η αφορμή για εμάς να ξεκινάμε τα σχέδια για το χτίσιμο του νέου μας PC, είτε αυτό είναι το 24/7 υπερμηχάνημά μας είτε το νέο benchrig μας, πάνω στο οποίο θα πέφτει ο ιδρώτας για την επίτευξη του καινούριου ρεκόρ. In media res 6 Ιανουαρίου 2011. Ο Gabe Newell, το μυαλό πίσω από τη Valve (βλέπε Half Life, Portal κτλ), μιλώντας στη CES 2011 τονίζει ότι οι Sandy Bridge της Intel είναι Game Changers. Διαφήμιση θα πείτε; Παραπλάνηση και παραπληροφόρηση; Πόσα λεφτά του έδωσαν, θα πουν άλλοι; Εμείς θα σας πούμε να μη βιάζεστε για τον εξής απλούστατο λόγο... Ίσως οι Sandy Bridge ή επίσημα, "Η Νέα Γενιά των Intel Core Επεξεργαστών", να είναι κάτι παραπάνω από αυτό που περιμέναμε. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83d0a89e7fa.jpg[/img_alt][img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83d0a8815b0.jpg[/img_alt] Ωραίο το cliffhanger της εισαγωγής ε; Ε δεν θα τα βλέπουμε μόνο στο Lost και το 24! Πάμε όμως να πιάσουμε το ζουμί της υπόθεσης και να μιλήσουμε λίγο σοβαρά για τους Sandy Bridge και τις τεχνολογίες που θα μας φέρουν - μερικές από τις οποίες όπως θα δείτε, είναι ικανές να μας κάνουν να μείνουμε για ακόμα μια φορά άφωνοι. [bREAK=Οι νέες τεχνολογίες των Sandy Bridge]Τι δε μας νοιάζει Καταρχάς, να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Ο κόσμος αγοράζει Intel Core i3 και Core i5. Αυτά τα CPU που σε εμάς τους overclockers φαίνονται άχρηστα, στον απλό κόσμο είναι το νέκταρ της Intel. Χαμηλές τιμές, λιθογραφική μέθοδος 32nm που προσφέρει χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση και άριστη θερμική συμπεριφορά, ενσωματωμένος dual-channel DDR3 memory controller, τεχνολογία Hyper-Threading σε διπύρηνους επεξεργαστές για multi-tasking με τέσσερις εικονικούς πυρήνες μες στα Windows, Turbo Boost για overclocking αναλόγως με το πότε το χρειάζομαι και ενσωματωμένη κάρτα γραφικών 45nm με υποστήριξη HD Graphics για να βλέπω HD ταινιούλες και να παίζω κανα απλό παιχνιδάκι! Η συνταγή της επιτυχίας θα έλεγε κανείς. Όμως και οι Core i3/Core i5 Clarkdale προσέφεραν τα παραπάνω και εμείς τους αγνοήσαμε επιδεικτικά. Τι είναι λοιπόν οι Sandy Bridge; Επεξεργαστές με όλα τα προαναφερθέντα τεχνικά χαρακτηριστικά και συχνότητες λειτουργίας που αγγίζουν τα 3.4GHz max. So fucking what θα έλεγε κανείς μην γνωρίζοντας τις πραγματικές δυνατότητές τους. Πόσο μάλλον εμείς οι overclockers που ξέραμε ότι σε συνθήκες υπό του μηδενός, δηλαδή σε LN2 overclocking με υγρό άζωτο, δεν απέδιδαν σχεδόν καθόλου. Τα gains ήταν πολύ απλά, σχεδόν μηδαμινά. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα. Τι μας νοιάζει Πρωτίστως, οι Sandy Bridge φέρουν δεύτερης γενιάς high-k metal gate transistors και νέο ring interconnect. Με το τελευταίο αυξάνεται κατακόρυφα τόσο το εύρος δεδομένων, όσο και οι επιδόσεις και το effiency. Εκτός όμως από το μεγαλύτερο εύρος δεδομένων, η μικροαρχιτεκτονική Sandy Bridge προσφέρει μειωμένα (πιο "σφιχτά") latencies για τις εσωτερικές διαμεταγωγές δεδομένων και ταυτόχρονα εστιάζει στην μειωμένη κατανάλωση ενέργειας. Επιπρόσθετα τεχνικά χαρακτηριστικά που αδιαμφισβήτητα δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα θεωρούνται οι Advanced Vector Extensions (AVX), με τις οποίες επιταχύνονται οι λεγόμενες floating point intensive εφαρμογές (π.χ. digital photo editing, content creation), η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών και η βελτιωμένη τεχνολογία Turbo Boost 2.0. Πριν περάσουμε στις λεπτομέρειες σχετικά με τον Intergrated Graphics Processor, ας πούμε δυο λόγια για το βελτιωμένο Turbo Boost aka Next Generation Intel Turbo Boost Technology. Να ξεκαθαρίσουμε ότι με το Turbo βελτιώνεται δραματικά η ανταπόκριση του συστήματος, οπότε δεν αρκεί μόνο να διαμοιράζεται σε όλους τους πυρήνες ενός επεξεργαστή όπως συνέβαινε με τους Lynnfield και Clarkdale. Το εξελιγμένο hardware που βρίσκεται στα ενδότερα των Sandy Bridge τους επιτρέπει να "παρακολουθούν" και να μοιράζονται όσο το δυνατόν πιο αποδοτικά την ενέργεια μεταξύ των IA Cores και της κάρτας γραφικών. Ως συνέπεια του προηγούμενου, ο επεξεργαστής έχει περιθώριο να διαχειριστεί αρτιότερα το Turbo (μεγαλύτερο efficiency). Πάμε στην κάρτα γραφικών (Intergrated Graphics Processor - IGP) των Sandy Bridge; Τα ονόματα των νέων μοντέλων είναι HD-2000 και HD-3000. H HD-2000 είναι για τους Core i3, Core i5 και τους Core i7 2500 & 2600, ενώ η HD-3000 για τους Core i7 2500K & 2600K. Όπως θα δείτε στο εξονυχιστικό testing που ακολουθεί, είναι ικανές να χτυπήσουν κάρτες γραφικών των 40-50? με χαρισματική ευκολία. Πραγματικά αξίζουν πολλά μπράβο στην Intel για αυτό! Η πρόοδος που έκανε στον συγκεκριμένο τομέα είναι σημαντική και ειλικρινά δείχνει ότι μετά την πάλαι ποτέ Intel Express 3D (i740), έχει μπει για τα καλά ξανά στον χώρο των GPU, εισβάλλοντας μάλιστα σε ένα από τα πιο οικονομικά ωφέλιμα τμήματά της. Οι drivers πλέον είναι σταθεροί και εκτός ελάχιστων περιπτώσεων, προσφέρουν συμβατότητα με τα περισσότερα σύγχρονα παιχνίδια - mainstream και μη. Χρησιμοποιήσαμε την φράση "εκτός ελαχίστων περιπτώσεων" γιατί ακόμα δουλεύουν το OpenGL, αλλά ας μην είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί, ειδικά όταν οι κολοσσοί των γραφικών AMD/NVIDIA μας προσφέρουν σπασμένους drivers ασυστόλως. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d79d8072ee20.jpg[/img_alt] Intel Quicksync Μιλήστε ελεύθερα, κανείς δε θα σας κατακρίνει. Όταν ακούτε αυτή την ονομασία, σας φαίνεται ότι είναι κάτι εντυπωσιακά δυνατό. Μήπως είναι απλά ένα marketing name που έβαλε η Intel μέσα στα CPU για να μας ζαλίσει με μια ακόμα ανούσια τεχνολογία; Παίρνω την πρωτοβουλία να σας πω ότι οι περισσότεροι θα σκεφτούν το δεύτερο και θα έχουν απόλυτο δίκιο, μιας και είναι ένα επιπλέον χαζό όνομα. Κι όμως, η τεχνολογία που κρύβεται από πίσω του, μόνο χαζή δεν είναι. Βλέπετε, μετά από τόσα και τόσα που έχουν ακουστεί για το GPU Acceleration στο Video Encoding και όλες τις ιστορίες γύρω από το nVIDIA CUDA και το ATi Stream, κανείς δε θα περίμενε πως οι επεξεργαστές θα είχαν μπορούσαν να είχαν στο μέλλον κόντρα με τόσο πανίσχυρες GPU. Λάθος και τεράστιο μάλιστα. Βλέπετε το Quicksync είναι και στην θεωρία και στην πράξη, καταιγιστικά γρήγορο! Μάλιστα ξε-φτυ-λί-ζει τους χρόνους και την ποιότητα που πάσχιζαν να πιάσουν οι προσπάθειες της ΝVIDIA με το δημοφιλές πλέον CUDA. Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η απάντηση της nVIDIA σε αυτό, αλλά θα σας το πούμε όσο πιο απλοποιημένα γίνεται: Με έναν Sandy Bridge, μπορείτε να μετατρέψετε ένα 720p HD Video διάρκειας 1:30 σε μορφή συμβατή με iPhone, σε μόλις 10 δευτερόλεπτα. Πώς το καταφέρνει; Με μια σειρά από τεχνολογίες και τεχνικές που θα καταφέρουν να ζαλίσουν ακόμα και τον πιο "καμμένο" overclocker, αλλά επί της ουσίας, επιτρέποντας στον επεξεργαστή και την ενσωματωμένη GPU του να κάνει παράλληλα τις απαραίτητες εργασίες που χρειάζονται για να γίνει ένα video transcode, όλες μάλιστα μέσω hardware acceleration και όχι με software-based λύσεις. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, δουλεύει μόνο στις H67 μητρικές, θα δείτε παρακάτω το γιατί. Με λίγα λόγια, ένας Sandy Bridge κάνει το ταχύτερο Video Encoding που έχετε δει ΠΟΤΕ στη ζωή σας και αντέχει να παίζει ταυτόχρονα γύρω στα 5 Full HD 1080p video στα ~15 Mbps, την ώρα που με έναν σημερινό Core i7 ίσως από το 2ο video θα άρχιζαν τα κολλήματα. Βάλτε στο παιχνίδι και το γεγονός ότι μια GTX 460 σηκώνει μέχρι 3 παράλληλα 1080p streams, μια Radeon HD 6870 μέχρι 1 και ένας Intel Core i5 2500K μέχρι 5. Καλό; [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d79d80716f72.jpg[/img_alt] UEFI / SATA-3 6.0 Gbps / 3TB HDD Ένα ακόμα θετικό των Sandy Bridge, είναι η σειρά-6 των μητρικών της πλατφόρμας τους, με τα πρώτα Chipsets να είναι τα P67 και H67. Ανάμεσα στις δυνατότητές των κορυφαίων μοντέλων τους κάποιος θα βρει το εικονικό περιβάλλον του UEFI, αντι για το παραδοσιακό BIOS, κάτι που αναμένεται να αλλάξει τη σχέση μας με εκείνον τον κόσμο που κρύβεται πίσω από το "DEL" key. Ακόμα, όλα τα μοντέλα αναμένεται να υποστηρίζουν δίσκους μεγαλύτερους των 2.2 TB (εν αντιθέσει με το X58, που ήθελε το τελευταίο fix από την Intel για να τους δεχθεί σαν boot drives), καθώς και SATA 3 6.0 Gbps interface (επιτέλους θα δούμε τους SATA3 SSD να λάμπουν και σε Intel chipsets), αλλά με μονάχα 2 θύρες προς το παρόν. Φυσικά, μεγάλος απών για ακόμα μια φορά είναι η εγγενής υποστήριξη USB 3.0, κάτι που θα πληγώσει αρκετούς που το περίμεναν με ανυπομονησία (εδώ και καιρό μάλιστα), έτσι ώστε να ανοίξει για τα καλά η αγορά των USB 3.0 Flash drives και εξωτερικών HDD. Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι η Intel ανακοίνωσε την άρτια υποστήριξη του προτύπου μεταφοράς USB 3.0 μες στο πρώτο εξάμηνο του 2012. P67 vs H67 Πάλι μας τα μπερδεύει η Intel, αλλά θα τη βγάλουμε την άκρη μέσα από το νεφελώδες τοπίο. Πολλές φήμες ακούστηκαν σχετικά με το overclocking potential των Sandy Bridge, ότι δηλαδή η Intel περιορίζει τους χρήστες και το overclocking ανήκει πια στο παρελθόν. Όπως πάντα το "ράδιο αρβύλα" δίνει και παίρνει εν αναμονή μιας καινούριας φουρνιάς επεξεργαστών... Και το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι ο κόσμος πιστεύει τις φήμες και τρομοκρατείται, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Μπορούμε λοιπόν να τους υπερχρονίσουμε; Διαβάστε μια σωστή ολοκληρωμένη απάντηση παρακάτω. Τα Intel P67 & H67 Express Chipsets δεν έχουν ξεχωριστά clock generators προκειμένου να αυξάνεται το bus speed. Οπότε το τελευταίο παραμένει στα 100MHz και ο χρήστης για να αυξήσει τη συχνότητα του επεξεργαστή απλά αλλάζει πολλαπλασιαστές. Στα διεξοδικά tests του HWBOX.gr το bus speed σε μητρική με P67 chipset σταμάτησε στα 105.4MHz, πράγμα που έχουν διαπιστώσει και άλλα έγκυρα IT sites. Για να μην μπερδεύεστε με τα chipsets, καλό θα ήταν να ξέρετε ότι με το P67 μπορείτε να υπερχρονίσετε μόνο τον επεξεργαστή, δίχως βέβαια να αναγνωρίζεται η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του. Με το H67 συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Αναγνωρίζεται κανονικά και με το νόμο η IGP και μάλιστα μπορείτε να την υπερχρονίσετε, χωρίς ωστόσο να μπορείτε να overclockάρετε τον επεξεργαστή. Εδώ λοιπόν είναι που εισέρχεται το Intel Z68 Express Chipset που περιμένουμε στα τέλη του 2011. Ουσιαστικά αντιπροσωπεύει μια μίξη των P67 & H67 Sandy Bridge chipsets (κωδική ονομασία Patsburg) που θα δίνει στους enthusiasts την δυνατότητα να υπερχρονίσουν και τον επεξεργαστή και την κάρτα γραφικών, χωρίς να χρειάζονται δύο μητρικές. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d79d8c0ada11.jpg[/img_alt] Άρα, επιβάλλεται να γνωρίζετε ότι οι P67 μητρικές δεν υποστηρίζουν τα ενσωματωμένα γραφικά - ξεχάστε τις HD-2000 & HD-3000. Οι H67 μητρικές είναι αυτές που θέλετε, αν θα βασιστείτε στις ενσωματωμένες GPU των Sandy Bridge, μιας και μόνο αυτές, διαθέτουν εξόδους για σήμα στην οθόνη ή την TV σας! Έτσι, μόνο αυτές θα υποστηρίζουν το Intel Quicksync, οπότε όσοι θέλετε επιτάχυνση στο video προς το παρόν πάτε σε H67. Οι H67 μητρικές υποστηρίζουν Overclocking στη μνήμη και την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών - αλλά ΟΧΙ στον επεξεργαστή! Αντίστοιχα, οι P67 μητρικές υποστηρίζουν Overclocking στη μνήμη, τον επεξεργαστή και φυσικά, όχι στην ενσωματωμένη κάρτα γραφικών! Έτσι, είναι προφανές ότι όσοι θέλουν να περάσουν στους Sandy Bridge και να κάνουν το O/C τους, θα ΠΡΕΠΕΙ να πάνε σε P67 chipset, χωρίς καμία συζήτηση! Κλείνοντας να αναφερθούμε στην υποστήριξη AMD CrossFire και NVIDIA SLΙ. Oι Sandy Bridge έχουν 16 PCI-Express 2.0 γραμμές, πράγμα το οποίο δεν είναι καλό για τους λάτρεις των Tri- και Quad- λύσεων. Έτσι οι H67 μητρικές υποστηρίζουν μόνο μια θύρα PCI-Express x16, την ώρα που οι P67 δίνουν τη δυνατότητα για μονάχα 2x PCI-Express x8, αν θέλετε να κάνετε SLI ή CrossFire. Λίγο άσχημο αυτό για όσους θέλουν να χτίσουν το υπερ-high-end σύστημα, μιας και είναι βέβαιο ότι σε ένα χρόνο θα ψήνονται άσχημα να αλλάξουν ξανά πλατφόρμα, με τους επερχόμενους Ivy Bridge. Το πρόβλημα βέβαια λύνεται με ένα ή και δύο NVIDIA NF200 bridge chips, όπως για παράδειγμα η ASUS Maximus IV Extreme και η MSI Big Bang Marshal. Τα NF200 chips όμως δημιουργούν άλλα προβληματάκια, αφού αυξάνουν κατά πολύ τα latencies και μειώνουν λιγάκι τις αναμενόμενες επιδόσεις. [bREAK=Sandy Bridge Line Up]Οι διαφορές στα μοντέλα Φεύγοντας από την κάρτα γραφικών, που κακά τα ψέματα, λίγους από εμάς θα ενδιαφέρει σοβαρά - εκτός αν στήνουμε καινούριο HTPC, πάμε να δούμε λίγο καλύτερα τα μοντέλα των επεξεργαστών και το τι προσφέρει ο καθένας. Όπως βλέπετε και στον πίνακα που ακολουθεί, οι επεξεργαστές χωρίζονται σε Intel Core i3, Core i5 και Core i7, με τους τελευταίους να διαθέτουν Hyper-Threading (για 4 πυρήνες / 8 threads), καθώς και αυξημένη L3 Cache κατά 2MB (8MB αντί για 6MB). Κατά τ' άλλα, όλα είναι όμοια: Το Turbo Boost δουλεύει σε όλους παρόμοια, η κατανάλωση είναι στα ίδια επίπεδα και το μόνο που ξεχωρίζει τα μοντέλα μεταξύ τους είναι η συχνότητα σε GHz και φυσικά, αυτό το "Κ" στο τέλος. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d79d2c3f2028.png[/img_alt] Τι είναι τελικά αυτό το "K"; Ας ξεκινήσουμε με την ανάλυση όλου του ονόματος ενός Intel Core i7 2500K CPU. Το Intel Core είναι η οικογένεια του επεξεργαστή, το i7 είναι το μοντέλο του, το "2" στο 2500 συμβολίζει τον αριθμό της γενιάς (η 2η σε αυτή την περίπτωση - θα δούμε τους Ivy Bridge με "3" μάλλον), το "500" συμβολίζει το SKU (Stock Keeping Unit) και το "K" συμβολίζει το σημαντικότερο πράγμα από όλα. Οι επεξεργαστές με το "Κ" έχουν ξεκλείδωτους πολλαπλασιαστές, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό στο Overclocking τους, μιας και χωρίς αυτό πρακτικά το CPU μας περιορίζεται σημαντικά και δεν μπορεί να μας προσφέρει όλες του τις χάρες. Ελπίζουμε να μην μπερδευτήκατε, γιατί η Intel μάλλον επίτηδες το κάνει και μας μπερδεύει τόσο τα τελευταία χρόνια, μιας και μετά τους Core 2 και την έλευση των Core i-CPU, το marketing τμήμα τους συνεχίζει και εφευρίσκει παράδοξα ονόματα και τεχνολογίες, κάνοντάς μας να νιώθουμε λίγο χαμένοι. Επίτηδες δε σας έχουμε μιλήσει για τις διαφορές στις Virtualization τεχνολογίες που υποστηρίζονται από κάθε chip, μιας και πραγματικά θα χάνατε το νόημα. Let's keep it simple people! Πως σας φαίνονται μέχρι στιγμής οι Sandy Bridge; Εντυπωσιαστήκατε καθόλου; Ξέρουμε ξέρουμε, θέλετε να δείτε πως πραγματικά αποδίδουν για να πειστείτε ότι αξίζουν τα χρήματά τους. Without further to do, πάμε στο σύστημα και τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε για να μετρήσουμε τις επιδόσεις τους. [bREAK=Το σύστημα και τα προγράμματα που χρησιμοποιήσαμε]Για να δούμε τώρα αναλυτικά τα συστήματα που χρησιμοποιήσαμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην MSI για την παραχώρηση της P67A-GD65 και στην Kingston για την παραχώρηση των HyperX H2O! [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83e3d703ab9.png[/img_alt][img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83e3d71bd41.png[/img_alt] [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83e3d734f8b.png[/img_alt] Προκειμένου να δούμε τι πραγματικά κρύβουν οι Sandy Bridge, τους εξετάσαμε εξονυχιστικά σε μια σειρά από εφαρμογές/διεργασίες/παιχνίδια. Video encoding, Audio Encoding, 3DMark Vantage, PCMark05, Image Editing, File Compression, Far Cry 2, Crysis, World in Conflict και πολλά ακόμα! Πάνω από κάθε διάγραμμα θα δείτε αναλυτικά σε τι διεργασίες υποβάλλονται οι επεξεργαστές από το κάθε benchmark, όπως επίσης και ένα σύντομο σχολιασμό αναφορικά με τις επιδόσεις τους. Τα αποτελέσματα του Core i7 2600 όπως θα δείτε και μόνοι σας κρίνονται άκρως εντυπωσιακά. Καλό θα ήταν να σημειώσουμε και το λόγο που χρησιμοποιήσαμε τρεις διαφορετικές πλατφόρμες. Το ζευγάρι 890FX + AM3 ήταν ό,τι καλύτερο προσφέρει η AMD αυτή τη στιγμή στην αγορά και εμείς δεν θα μπορούσαμε παρά να διαλέξουμε τα κορυφαία parts - Gigabyte GA-890FXA-UD7 και Phenom II X6 1090T. Λάβετε υπόψη σας ότι ο 1090T κινείται περίπου στην ίδια κατηγορία τιμής με τον i7 2600, γιατί σίγουρα θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό. Επιπροσθέτως, συγκρίναμε τον i7 2600 με τον τέσσερις φορές ακριβότερο εξαπύρηνο i7 980X. Αρκεί να αναφέρουμε ότι κατά την διάρκεια των δοκιμών ο sofos1990 λυπήθηκε τα χρήματα που είχε δώσει για τον 980X βλέποντας τις επιδόσεις του Sandy Bridge; [break=AIDA64 Benchmarks - Part 1]AIDA64 [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d834c27ae976.png[/img_alt] - Memory Latency, Read, Write, Copy Το AIDA64 (Downloads | AIDA64) κατασκευάστηκε για να κάνει ευκολότερη την ζωή των home users αφού αποτελεί ένα διαγνωστικό πρόγραμμα με πλούσια σουίτα benchmarks. Η Extreme έκδοσή του περιλαμβάνει μεγάλη γκάμα features που αδιαμφισβήτητα θα βοηθήσουν στο overclocking, την διάγνωση τυχόν λαθών, τον βασανιστικό και συνάμα ενδελεχή έλεγχο σταθερότητας όπως επίσης και το monitoring θερμοκρασιών, memory bandwidth, memory timings και πολλά ακόμα! Ανά πάσα στιγμή θα μπορείτε να γνωρίζετε όλες τις πληροφορίες γύρω από τον επεξεργαστή, την μνήμη του συστήματος και τους σκληρούς δίσκους, ενώ παράλληλα είναι πλήρως συμβατό με 32-bit και 64-bit Mircosoft Windows 7/Server 2008 R2 λειτουργικά συστήματα. Αναφορικά με τα 64-bit benchmarks, να πούμε ότι εν ολίγοις μετράνε το πόσο καλά αποδίδει ο υπολογιστής στην επεξεργασία δεδομένων και στους μαθηματικούς υπολογισμούς. Τα Memory & Cache Benchmarks αναλύουν το εύρος μνήμης και το latency. Τα Processor Benchmarks χρησιμοποιούν τις εντολές MMX, 3DNow! και SSE, με το scaling να ανεβαίνει ασταμάτητα, ακόμα και με 32 πυρήνες επεξεργασίας. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι το benchmarking suite του AIDA64 αντιπροσωπεύει μια από τις καλύτερες λύσεις για να καταλάβουμε πόσο επαναστατική είναι η δεύτερη γενιά Core επεξεργαστών της Intel. Ξεκινάμε με τα Memory Bandwidth Benchmarks, δηλαδή τα Memory Read, Memory Write, Memory Copy και Latency. Ο κώδικας των εν λόγω benchmarks έχει γραφθεί με σωστή μεθοδολογία ώστε να εκμεταλλεύεται τις κατάλληλες x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE3 ή SSE4.1 instructions. Το Latency από την άλλη μετράει την χρονική καθυστέρηση που έχουμε όταν ο επεξεργαστής διαβάζει δεδομένα από την μνήμη του συστήματος. Δηλαδή το χρόνο από την εντολή Read, μέχρι να φτάσουν οι πληροφορίες στις εσωτερικές registers του CPU. Παρατηρήστε το τρομερό latency που επιτυγχάνει ο Core i7 2600 του συστήματός μας, εν συγκρίση με τα latencies των 980X και Phenom II X6 1090T! Στο δεύτερο διάγραμμα, παρόλο που θα περίμενε κανείς τον Core i7 980X να περνά μπροστά λόγω triple-channel, τα πράγματα αλλάζουν δραματικά υπέρ του 2600. Ποιος περίμενε ότι θα απολαμβάναμε ποτέ 24000MB/s σε λειτουργία ανάγνωσης, από ένα τετραπύρηνο που κοστίζει ~260?; [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cb1f10.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cb8d56.swf]align="middle" quality=high width=700 height=700 parameter=parameter_value - Advanced Encryption Standard Το CPU AES Benchmark του AIDA64 μετράει τις επιδόσεις της μονάδας επεξεργασίας στo Advanced Encryption Standard data encryption (AES). Η συγκεκριμένη μέθοδος κρυπτογράφησης χρησιμοποιείται από πολυάριθμα γνωστά προγράμματα όπως το 7z και το WinZip, όπως επίσης και σε disk encryption λύσεις όπως τα BitLocker και TrueCrypt. Το CPU AES Test λαμβάνει δυστυχώς υπόψη του μόνο τις βασικές x86 instructions, ωστόσο υποστηρίζει κανονικά HyperThreading, SMP (Multi-Processor) & CMP (Multi-Core) για να βγάλουμε ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα. Ο Core i7 2600 πετυχαίνει score ~436000 στα 3.90GHz, μένοντας πίσω για μόλις 75000 πόντους εν συγκρίση με τον τέσσερις φορές ακριβότερο Core i7 980X. Ο AMD Phenom II X6 1090T δυστυχώς "πάτωσε" στο AES Test λόγω του ότι το CPU δεν φέρει την προαπαιτούμενη εντολή. [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62ccc9af.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value - Αλγόριθμος SHA1 To CPU Hash Benchmark μετράει τις επιδόσεις του επεξεργαστή χρησιμοποιώντας τον διάσημο αλγόριθμο SHA1. Ο κώδικας της μεθόδου αυτής γράφτηκε με γλώσσα προγραμματισμού Assembly και είναι άρτια παραμετροποιημένος για οποιοδήποτε AMD, Intel ή VIA επεξεργαστή. Φυσικά διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τις MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSSE3 και AVX instructions. [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cd2388.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value - Digital Photo Editing Το CPU PhotoWorxx κάνει αυτόματα τις τυπικές διεργασίες που θα έκανε ένας επαγγελματίας φωτογράφος κατά την διαδικασία επεξεργασίας των ψηφιακών του φωτογραφιών. Παίρνει λοιπόν μια πολύ μεγάλη RGB εικόνα και κάνει τα εξής: Fill, Flip, Rotate 90 Degrees CW, Rotate 90 Degress CCW, Fill the image with random coloured pixels, Colour to black & white conversion, difference, crop. Εκτός από τον επεξεργαστή, το PhotoWorxx είναι μια καλή ευκαιρία στεσαρίσματος και των μνημών σας. Μοναδικό αρνητικό του είναι το γεγονός ότι επειδή αυξάνει απίστευτα πολύ το ρυθμό ανάγνωσης/εγγραφής δεδομένων στην μνήμη RAM, οι πολυπήρηνοι επεξεργαστές "τρώνε" bottleneck και συμπεριφέρονται σαν διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι. Αυτό μας συμφέρει ξεκάθαρα, αφού βλέπουμε στα ίσα πως συμπεριφέρεται ο Core i7 2600 που έχει λιγότερους πυρήνες. [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cd8056.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [break=AIDA64 Benchmarks - Part 2] [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83edd2951e2.png[/img_alt] - Queens Problem Το CPU Queen test μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Βρίσκει λύσεις για το κλασικό "Queens problem" σε μια σκακιέρα 10 x 10. Να ξεκαθαρίσουμε ότι στο CPU Queen Test σε συγκρίσεις clock-per-clock έχουν πλεονέκτημα οι επεξεργαστές με μικρότερα pipeline. Για παράδειγμά ένας Pentium 4 Northwood με 20-step pipeline αποδίδει καλύτερα από έναν Pentium 4 Prescott με 31-step pipeline. Στην περίπτωσή μας, μικρότερο Pipeline έχει ο Core i7 980X όπου και ανακηρύσσεται νικητής, με τους Core i7 2600 και AMD Phenom II X6 1090T να ακολουθούν. [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cde202.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value - ZLib Compression Library Συνδυάζοντας επεξεργαστή και μνήμες RAM, το Zlib benchmark του AIDA64 χρησιμοποιεί την public ZLib compression library. Υποστηρίζει κανονικά και με το νόμο HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). Τα αποτελέσματα είναι ίδια με αυτά του Queen Test, δεύτερη θέση για τον 260? τετραπύρηνο επεξεργαστή μας που δείχνει ότι στην ίδια κατηγορία τιμής πολύ απλά δεν υπάρχει άξιος αντίπαλος! [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62ce40a0.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value - FPU Julia, FPU Mandel, FPU SinJulia & FPU VP8 Ανάμεσα στα διάφορα benchmarks του AIDA64 συναντά κανείς και το FPU Julia. Το συγκεκριμένο μετράει με ακρίβεια το 32-bit floating-point performance μέσα από σειρά frames του γνωστού Julia fractal. Έπειτα έχουμε το FPU Mandel Benchmark που μετράει με ακρίβεια το 64-bit floating-point performance μέσα από μια σειρά frames του γνωστού Mandelbrot fractal. Τρίτο κατά σειρά έρχεται το FPU SinJulia που μετράει το extended precision (80-bit) floating-point performance ενός μονού frame του Julia fractal. Όλα τα προαναφερθέντα tests είναι παραμετροποιημένα κατάλληλα τόσο για Intel όσο και για AMD επεξεργαστές και επίσης χρησιμοποιούν τις κατάλληλες MMX, MMX+/SSE, SSE2, SSE3 και AVX instructions. Τελευταίο benchmark του AIDΑ64 suite είναι το FPU V8 που μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει ο Sandy Bridge στην συμπίεση βίντεο. Χρησιμοποιεί τον ευρέως διαδεδομένο Google VP8 (WebM) video codec v0.9.5 προκειμένου να κάνει encode ενός 1280 x 720 HD video σε 1-pass mode @ 8192 Kbps bitrate (βέλτιστη ποιότητα). Σε όλα τα tests ο Sandy Bridge δίνει ρεσιτάλ! Αναλογιστείτε μόνο τον λόγο κόστος/απόδοση και θα καταλάβετε γιατί το λέμε αυτό. [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d130cb.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d18e84.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d1e859.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d24912.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [break=Cinebench R10 & R11.5 - PCMark05]Cinebench R10 & R11.5 Το CINEBENCH είναι μία σειρά real-world tests τα οποία υπολογίζουν συγκεντρωτικά τις επιδόσεις του υπολογιστή σας. Βασίζεται στo animation software CINEMA 4D (σχεδιασμένο από την award-winning MAXON), που χρησιμοποιείται εκτεταμένα από studios και εταιρείες παραγωγής παγκοσμίως για να δημιουργείται περιεχόμενο 3D. Προγράμματα της MAXON συμμετείχαν στην προσπάθεια δημιουργίας κινηματογραφικών ταινιών που έσπασαν τα ταμία όπως τα: Spider Man, Star Wars, The Chronicles of Narnia και πολλά άλλα. Καταλαβαίνεται λοιπόν το κύρος που έχει σαν πρόγραμμα το CINEBNECH. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών παίζουν καθοριστικό ρόλο στο τελικό score που θα πάρετε. Είναι από τα λίγα benchmarks που δύναται να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 64 processor threads, προκειμένου να μετρήσουν τα 2.000 αντικείμενα και 300.000 συνολικά πολύγωνα του CPU test scene. Τα εφέ που στρατολογήθηκαν για να κάνουν τον επεξεργαστή σας να υποφέρει στο test αυτό περιλαμβάνουν sharp και blurred reflections, area lights και shadows, procedural shaders, antialising και πολλά ακόμα. Πάμε τώρα στο Graphics Card Performance (OpenGL) Test. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα δείτε ένα car chase μέσω του οποίου υπολογίζονται οι επιδόσεις της κάρτας γραφικών σας σε OpenGL mode. Η VGA υποχρεούται να απεικονίσει περίπου ένα εκατομμύριο πολύγωνα και textures, όπως επίσης και πολυάριθμα βαριά effects (environments, bump maps, transparency, lighting etc). Τόσο στην 10 όσο και στην 11.5 έκδοση του Cinebench, ο τετραπύρηνος Core i7 2600 διαλύει στην κυριολεξία τον εξαπύρηνο Phenom II X6 1090T, ενώ παράλληλα βρίσκεται κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από τον Core i7 980X. Και όλα αυτά από ένα επεξεργαστή με δυο λιγότερους φυσικούς πυρήνες! Φανταστείτε τι θα κάνουν οι επερχόμενοι Sandy Bridge "E" που φημολογείται ότι θα έχουν 20% καλύτερες επιδόσεις από τους τωρινούς Sandy Bridge. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d835356b0651.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cbf1fd.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cc509e.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value PCMark2005 Το PCMark2005 (Futuremark) είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για να μετρήσετε εύκολα και με μεγάλη ακρίβεια την απόδοση του υπολογιστή σας, να δείτε τα αδύνατα και τα δυνατά σημεία του. Με το σύνθετο αυτό μετροπρόγραμμα και αφού δείτε τα αποτελέσματα του κάθε test που τρέχετε, έχετε τη δυνατότητα αφού μάθετε που υστερεί το σύστημα να προβείται σε κατάλληλες αναβαθμίσεις ή ακόμα και σε εντελώς νέο υπολογιστή, αν δείτε ότι το σύστημα που χρησιμοποιείται δεν ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες. Μέσω του PCMark2005 βλέπετε τις επιδόσεις του συστήματός σας στα εξής tests: HDD - XP Startup, Physics and 3D, Transparent Windows, 3D - Pixel Shader, Web Page Rendering, File Decryption, Graphics Memory - 64 Lines, HDD - General Usage, Audio Compression, Video Encoding, Text Edit, Image Decompression, File Compression, File Encryption, HDD - Virus Scan και τέλος Memory Latency - Random 16. Το συνολικό score που πέτυχε το Sandy Bridge σύστημά μας με το CPU στα 3.9GHz ήταν 19433 PC Marks. Είναι εμφανές ότι βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον πολύ ακριβότερο Core i7 980X και ότι αφήνει πίσω με σεβαστή διαφορά τον Phenom II X6 1090T στην ίδια συχνότητα. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d837ce888d65.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d31428.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [break=Crysis Warhead - Far Cry 2]Crysis Warhead Μετά την αναπάντεχη αλλά σίγουρα αναμενόμενη από τους ειδικούς, επιτυχία του Far Cry, η ομάδα της Crytek, δημιουργοί της CryEngine, αποφάσισαν να ξεκινήσουν τη δημιουργία ενός ακόμα παρόμοιου τίτλου, ο οποίος θα τους έδινε τη δυνατότητα να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τα γραφικά της μηχανής τους, αγγίζοντας όσο περισσότερο γίνεται το φωτορεαλισμό. Η Electronic Arts βέβαια, βλέποντας αυτό, τους "έκλεψε" από τη Ubisoft, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το Crysis και η CryEngine 2.0, αφήνοντας τα δικαιώματα του Far Cry εξ' ολοκλήρου στον "αντίπαλο" Publisher (σε εισαγωγικά, γιατί ακούγεται ότι η ΕΑ κατέχει σημαντικό τμήμα της Ubisoft). Το Crysis βγήκε λοιπόν και όντως, στον τομέα των γραφικών ήταν εξαιρετικό. Όμως, οι πωλήσεις του δεν ήταν οι αναμενόμενες για την Crytek, η οποία κατηγόρησε την πειρατεία για τα χαμηλά ποσοστά που έφερε ο τίτλος της στην αγορά. Παρολα αυτά, αυτό δεν την εμπόδισε από το να φτιάξει μια βελτιωμένη έκδοση της μηχανής της, την οποία ενσωμάτωσε στο Crysis Warhead, ένα παιχνίδι που βλέπει τα γεγονότα του original Crysis από τα μάτια του Psycho. Μην περιμένετε κάτι διαφορετικό από το Crysis βέβαια - πάλι Κορεάτες στρατιώτες και εξωγήινους πολεμάμε σε τροπικά και παγωμένα περιβάλλοντα. Βέβαια, το Α.Ι. των αντιπάλων (ειδικά των εξωγήινων) είναι σαφώς βελτιωμένο, οι μάχες πιο καλά σκηνοθετημένες, τα οχήματα καλύτερα στην οδηγική τους συμπεριφορά, αλλά το σημαντικότερο είναι άλλο: τα γραφικά του παιχνιδιού είναι βελτιωμένα, αλλά αυτό είναι πιο ελαφρύ από το Crysis, με τη χρήση αρκετών tweaks που προσέθεσαν οι άνθρωποι της Crytek. Όποιος μπορεί να το παίξει, σίγουρα θα το ευχαριστηθεί γιατί όντως πρόκειται για έναν τίτλο "χάρμα οφθαλμών". Στο Crysis όλοι οι επεξεργαστές του συγκριτικού μας αποδίδουν το ίδιο, χωρίς κάποια αξιοσημείωτη διαφορά. Γενικότερα καλό είναι να γνωρίζετε ότι τα περισσότερα παιχνίδια εκμεταλλεύονται μέχρι και τρεις πυρήνες, άντε σε εξαιρετικές περιπτώσεις να δείχνουν scaling και με τέσσερις. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb40afd.jpg[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cea159.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62cf06e5.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value Far Cry 2 Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανιόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα. Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάννες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο. Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2. Στο Far Cry 2 το σκηνικό αλλάζει λιγάκι και τίθεται υπέρ του i7 2600. Παρατηρήστε ότι ο εξαπύρηνος 980X έχει τις χειρότερες επιδόσεις, δεύτερος έρχεται ο 1090T και νικητής ανακηρύσσεται για πολλοστή φορά ο i7 2600. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb5fedf.jpg[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d039f2.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d0ce43.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [break=World in Conflict - 3DMark Vantage]World in Conflict Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν όντως οι Σοβιετικοί είχαν πραγματοποιήσει μια επίθεση στις Η.Π.Α., με εισβολή από αέρα και έδαφος. Αρκετοί, όταν σκέφτονται ένα τέτοιο σενάριο μιλάνε για ρίψη χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών, οι οποίες θα βύθιζαν τον πλανήτη σε ένα πυρηνικό χειμώνα άνευ προηγουμένου. Το World in Conflict όμως, έχει άλλη άποψη για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία. Έτσι, οι Σοβιέτ το 1989 έχοντας χάσει σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη, αποφάσισαν να κάνουν μια μαζική επίθεση στις Η.Π.Α., αναζητώντας την ανάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας μέσω της κατάκτησης του μισητότερου τότε αντιπάλου τους. Ο σκοπός δεν ήταν λοιπόν η εξολόθρευση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη χρήση των άπειρων πυρηνικών που διέθετε το Σοβιετικό έθνος, αλλά η αναδιαμόρφωση της Αμερικής σε μια Κομμουνιστική ήπειρο, με σκοπό την παγκόσμια επικράτηση του Κομμουνισμού. Το World in Conflict λοιπόν, μας μεταφέρει σε αυτό το φανταστικό σενάριο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να πολεμήσουμε σε ένα Real Time Strategy game, όχι μόνο με τους Αμερικάνους που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά και ως τις δυνάμεις του τότε ΝΑΤΟ στο Multiplayer, δίνοντας μια άλλη διάσταση στον τρόπο που ένα παιχνίδι στρατηγικής μας επιτρέπει να ζήσουμε σύγχρονες μάχες. Ο ρεαλισμός είναι άφθονος, τα γραφικά υπέροχα και η δράση ατελείωτη. Ένας από τους καλύτερους τίτλους του 2007, ο οποίος πρόσφατα μάλιστα απέκτησε και το expansion με τον τίτλο Soviet Assault. Αδιαμφισβήτητη νίκη για τον Sandy Bridge τόσο στα 1280 x 1024 που κυρίως μετράει το CPU, όσο και στα 1680 x 1050 που αρχίζει να μπαίνει στο παιχνίδι η κάρτα γραφικών. Νομίζω ότι για ακόμα μια φορά αξίζουν συγχαρητήρια στην Intel αφού βλέπετε ότι με πολύ λίγα χρήματα μπορείτε να δημιουργήσετε από το μηδέν ένα φανταστικό σύστημα! Ένα σύστημα που θα σας καλύψει σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένου του gaming. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb9bfad.jpg[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d50430.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d77612.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value 3DMark Vantage Τα χρόνια πέρασαν και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org. Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολυγουντιανές" στιγμές στο PC του. Το 3DMark Vantage CPU Score επωφελείται πάρα πολύ από τους πολυπύρηνους επεξεργαστές - αναμενόμενο λοιπόν να πρωταγωνιστεί με χαοτική διαφορά ο Core i7 980X. Παρόλο που είναι τετραπύρηνος, ο Core i7 2600 ακολουθεί αξιοπρεπώς χωρίς ωστόσο να επωφελείται πολύ από το overclocking. Ευτυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τον 1090Τ, που μπορεί να μην είναι optimized για τα περισσότερα από τα benchmarks που κυκλοφορούν, παίρνει όμως τα πάνω του όταν αυξάνεται η συχνότητα λειτουργίας. Το CPU Score βέβαια δεν επιδρά πολύ στο τελικό score του 3DMark Vantage, συνεπώς το Overall Score παραμένει σχεδόν ίδιο για όλα τα συστήματα που χρησιμοποιήσαμε. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a493f03db994.jpg[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d43616.swf]align="middle" quality=high width=700 height=700 parameter=parameter_value [break=WinRAR - MaxxMem² - x264 HD Encode]WinRAR Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Εφόσον λοιπόν το WinRAR εκμεταλλεύεται τους πολλαπλούς πυρήνες οι Core i7 980X και Phenom II X6 1090T θα πάρουν την πρωτιά; ΛΑΘΟΣ! Ο Sandy Bridge έχει παραπλήσιες επιδόσεις με τον 980X στην αποσυμπίεση αρχείων, ενώ παράλληλα αφήνει χιλιόμετρα πίσω το εξαπύρηνο τερατάκι της Advanced Micro Devices. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d83716c2ecfe.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d87abd.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value MaxxMem^2 To MaxxMem² αντιπροσωπεύει τον πλέον κλασικό τρόπο για να μετρήσετε το bandwidth που δύναται να αγγίξουν οι μνήμες του συστήματός σας. Χρησιμοποιώντας συνεχόμενα MemoryBlocks μεγέθους 16MB με 512MB, ξεκινά η εγγραφή κι η ανάγνωση και μέσα από διαδοχικές φάσεις καταλήγουμε στο τελικό αποτέλεσμα. Στόχος του δημιουργού του προγράμματος ήταν να ελαχιστοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την επίδραση που έχει η CPU Cache, όμως και πάλι το πρόγραμμα βγάζει καλύτερο score αναλόγως την συχνότητα λειτουργίας του CPU. Παρατηρήστε προσεκτικά τα 3.9GHz results των επεξεργαστών και την σχεδόν διπλάσια διαφορά μεταξύ Sandy Bridge και Phenom II. Αξιοσημείωτη είναι και η διαφορά 300 πόντων μεταξύ 3.9GHz 980X και 3.9GHz Sandy Bridge. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d837ed797880.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d2ae9d.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value x264 HD Encode Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται εκτενώς με την κωδικοποίηση High Definition Video και πάντοτε ψάχνουν για τους περισσότερους δυνατούς πυρήνες, ώστε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Ποιος θα το φανταζόταν ότι η Intel προγραμμάτισε τόσο καλά το Hyper Threading, ώστε σε clock-per-clock τετ-α-τετ να περνά μπροστά ο i7 2600; Απίστευτο κι όμως αληθινό. Στο δεύτερο βέβαια pass που έχει γίνει το απαραίτητο σκανάρισμα, ο 980X φανερώνει τις άγριες διαθέσεις του, πράγμα λογικό. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d8378b36a16d.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62dc2509.swf]align="middle" quality=high width=700 height=700 parameter=parameter_value [break=SuperPi - wPrime]SuperPi Το SuperPi (http://www.xtremesystems.com/pi/) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρίσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.141592653589793238462643383279502884197169399375 10 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των overclockers. Εμείς επιλέξαμε να μετρήσουμε τις επιδόσεις του Core i7 2600 στα διασημότερα SuperPi tests, δηλαδή στο ελαφρύ 1M και το βασανιστικό 32M. Με μεγάλη μας χαρά παρατηρήσαμε ότι πραγματικά "κάνει σκόνη" τον Core i7 980X, παρόλο που δεν έχει στην διάθεσή του το Triple Channel, που ως γνωστόν δίνει αρκετά στο 32M. Πολλά μπράβο στην Intel για αυτό της το επίτευγμα! Να είστε σίγουροι ότι οι εκπληκτικές επιδόσεις στο SuperPi είναι αρκετές για να ωθήσουν πολλούς benchers στην αγορά ενός Sandy Bridge CPU. Πόσο μάλλον αν η επόμενη γενιά Sandy Bridge επεξεργαστών αποκτήσουν την δυνατότητα λειτουργίας απροβλημάτιστα σε θερμοκρασίες υπό του μηδενός. [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d837948d9989.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d375d6.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d3d388.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value wPrime Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην overclocking community όταν πρόκειται ο overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε και τα δύο tests του wPrime για να δούμε πως τα πάει ο Sandy Bridge ενάντια στα εξαπύρηνα θηρία Core i7 980X και Phenom II X6 1090T. Το ότι ο 980X θα ξεφύγει κατά πολύ ήταν αναμενόμενο μιας και οι έξι πυρήνες σε συνδυασμό με το HyperThreading (12 threads) αποδίδουν στο wPrime. Πώς σας φαίνεται όμως το γεγονός ότι ο i7 2600 αποδίδει clock-per-clock σχεδόν όσο ο εξαπύρηνος AMD; Και επιπλέον σκεφτείτε ότι το overclocking potential ενός ξεκλείδωτου Sandy Bridge είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό ενός Phenom, πράγμα που σημαίνει ότι είτε με αερόψυξη, είτε με υδρόψυξη, θα τον ξεπεράσει ο Sandy Bridge... [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d8374c8dd27a.png[/img_alt][flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62d98c23.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [flash=http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d81e62dac19d.swf]align="middle" quality=high width=700 height=525 parameter=parameter_value [break=Επίλογος] [img_alt=Intel Sandy Bridge: Core i7 2600 Review] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/4614d79e61f1f078.jpg[/img_alt] Κάπου εδώ τελειώνει το μαγικό ταξίδι στην χώρα των Intel Sandy Bridge. Τι αποκομίσαμε εν τέλει από την παραπάνω παρουσίαση; Είναι πραγματικότητα τα όσα λένε για τους Sandy Bridge όσον αφορά τις επιδόσεις τους ή μήπως οι Core i7 είναι τόσο δυνατοί που εξανεμίζουν κάθε ανταγωνισμό; Μήπως αξίζει να παραμείνετε στο παλαίμαχο LGA775, πόσο μάλλον τώρα που οι τιμές των επεξεργαστών ιδιαίτερα στην αγορά των μεταχειρισμένων έχουν εξευτελιστεί; Ή μήπως αξίζει να προτιμήσετε στα ίδια χρήματα έναν εξαπύρηνο AMD Phenom II X6; Και τελικά τι συμφέρει περισσότερο τον τελικό χρήστη; Χωρίς υπερβολές, έχουμε να κάνουμε με τον νέο Βασιλιά στην mainstream αγορά. Όταν γινόμαστε μάρτυρες ενός μακελιού μες στο οποίο ένας φθηνός επεξεργαστής σαν τον Core i7 2600 του review μας, δολοφονεί στην κυριολεξία τον πανάκριβο εξαπύρηνο Intel Core i7 980X σε clock-per-clock σύγκριση, τα λόγια είναι περιττά. Αναφορικά με τα CPUs της AMD που κινούνται στην ίδια τιμολογιακή κατηγορία. Καλή και τίμια σαν εταιρεία η Advanced Micro Devices, όμως πολύ απλά δεν προσφέρει όσα απλόχερα δίνουν οι Sandy Bridge. Η λιθογραφική μέθοδος 32nm, η ενσωματωμένη κάρτα γραφικών, η ευρεία γκάμα μητρικών καρτών, ο εξελιγμένος ενσωματωμένος ελεγκτής DDR3 μνημών, οι εντολές AVX, το Intel QuickSync, το HyperThreading και το Turbo Boost δεύτερης γενιάς είναι αρκετά για να μας κάνουν να προτιμήσουμε τους Sandy Bridge του μπλε στρατοπέδου. Αν πάλι είστε ένας από τους παλαίμαχους που ακόμα χρησιμοποιούν LGA775 σύστημα, θα εντυπωσιαστείτε από την μετάβαση σε Sandy Bridge λόγω της διαφοράς στην απόκριση συστήματος και γενικότερα στις καθημερινές εφαρμογές. Σας δίνεται βέβαια και μια εναλλακτική λύση, δηλαδή να περιμένετε μέχρι τα τέλη του 2011 - αρχές 2012 για να δείτε τι θα κάνουν οι 22nm Ivy Bridge. Όμως γιατί να περιμένετε αφού μπορείτε με λιγοστά χρήματα να στήσετε ένα αξιοπρεπές Sandy Bridge σύστημα που θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους και θα σας χαρίσει ένα πλατύ χαμόγελο για τα επόμενα τρία χρόνια; Σχετικά με τους overclockers, οι Sandy Bridge ειλικρινά είναι ό,τι καλύτερο για όσους κάνουν δειλά-δειλά τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο του overclocking. Πάρτε έναν "K" επεξεργαστή με ξεκλείδωτο πολλαπλασιαστή και εκτονωθείτε, ξεκλειδώστε τις δωρεάν έξτρα επιδόσεις! Επίσης αποτελούν εξαιρετική αγορά για όσους δεν έχουν πρόσβαση σε extreme μεθόδους ψύξης και θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Εξάλλου η πλειοψηφία των overclockers χρησιμοποιεί αερόψυκτες ή υδρόψυκτες λύσεις, κυρίως λόγω μειωμένου ρίσκου, χαμηλού κόστους, εύκολης προσβασιμότητας και future-proof συμβατότητας. Αν ανήκετε στην μειοψηφία των extreme overclockers, ναι θα σας απογοητεύσουν επειδή το scaling ακόμα και στους -40 βαθμούς Κελσίου είναι χαμηλό έως και μηδαμινό. Εν ολίγοις αν μπορείτε να περιμένετε, ίσως ευχαριστηθείτε περισσότερο τους Ivy Bridge, πόσο μάλλον όταν ακούγεται ότι κατά μέσο όρο είναι 20% καλύτεροι από τους Sandy Bridge. Ωστόσο δεν γνωρίζουμε την τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει η Intel, πράγμα που μας κάνει να προσφέρουμε στέγη στους Sandy Bridge με ανοιχτές αγκάλες. Πέρασαν πραγματικά τόσα χρόνια από την κυκλοφορία των Core 2 Duo και του Socket LGA775 και έχουμε κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα για αλλαγή. Ήρθε η ώρα να κάνετε ένα δώρο στον εαυτό σας! Ο παλιός Βασιλιάς αναγκάζεται να παραχωρήσει την θέση του στους Πύργους από Άμμο, που από ότι φαίνεται θα μείνουν μαζί μας για πολλά χρόνια χάρη στο εκπληκτικό performance που προσφέρουν, σε οποιαδήποτε καθημερινή δραστηριότητα. Είτε είστε overclocker, είτε gamer, είτε επαγγελματίας ή απλός 24/7 χρήστης, η ευρεία γκάμα Sandy Bridge επεξεργαστών έχει την δυνατότητα να καλύψει ολοκληρωτικά τις ανάγκες σας και κρατώντας την τιμή σε φυσιολογικά επίπεδα να προσθέσει μια ξεχωριστή πινελιά στην καθημερινότητά σας. Ακόμα ένα HWBOX.gr review έφτασε στο τέλος του. Να ευχαριστήσουμε ξανά τις MSI και Kingston που βοήθησαν για να πάρει σάρκα και οστά το review! Κείμενο: JC_Denton, George_o/c Μετρήσεις: sofos1990, AMDnord Σύνταξη: George_o/c Διαγράμματα: sofos1990, JC_Denton
  8. [wrapleft]http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464b44990a17519.jpg[/wrapleft]Μπορεί να προσεγγίζει τα όρια του βαρετού, αλλά για ακόμα μια φορά θα ξεκινήσουμε μια παρουσίασή μας πιάνοντάς σας από το χέρι και πηγαίνοντάς σας λίγο πίσω στο παρελθόν, προσπαθώντας να βρούμε τις ρίζες για τις τεχνολογίες του σήμερα και πιο συγκεκριμένα βέβαια, των επεξεργαστών της Intel που είχαμε την τύχη να δούμε από κοντά πολλές μέρες πριν αυτοί κυκλοφορήσουν επίσημα στα ράφια των καταστημάτων. Αρχίζοντας λοιπόν αυτό το μικρό ταξίδι προς τα πίσω, θα θυμηθούμε βέβαια ότι τα μεγάλα λόγια περί ενσωμάτωσης μιας κάρτας γραφικών μέσα στον επεξεργαστή δεν ήταν κάτι που έλεγε η Intel, αλλά η AMD με το πρόγραμμα Fusion, το οποίο όταν πρωτοπαρουσιάστηκε έδειχνε πως θα πρόκειται για μια επανάσταση, στην οποία η "πράσινη" εταιρεία θα έκανε τα πρώτα βήματα. Τότε μάλιστα ακούγαμε για τη Spider πλατφόρμα, για το μέλλον τον επεξεργαστών με κάρτες γραφικών μέσα τους, για το πως αυτό θα έκανε την AMD να ξεφύγει από τον ανταγωνισμό και για το δρόμο του μέλλοντος στην τεχνολογία των CPU από εδώ και πέρα. Δυστυχώς για την AMD φυσικά, η Intel έχει κεφάλαιο το οποίο της επιτρέπει όχι απλώς να τρέχει, αλλά να καλπάζει. Αυτό, μαζί με τις διάφορες ατυχίες που συνάντησε τις δύο προηγούμενες χρονιές η AMD, την έκαναν να καθυστερήσει το Fusion σαν project, κρατώντας το περισσότερο σαν μια "κουλτούρα" για τις πλατφόρμες της, ενώ επέτρεψε στην Intel να την προλάβει και να είναι η πρώτη που θα φέρει τους επεξεργαστές με ενσωματωμένες κάρτες γραφικών στην αγορά. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 540 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/Clarkdale_desktop.jpg[/img_alt]O Intel Clarkdale που θα παρουσιαστεί στη CES 2010 GPU μέσα σε CPU λοιπόν. Ποιος θα το περίμενε αυτό πριν 15 χρόνια, όταν η Intel "καταριόταν" τις κάρτες γραφικών, λέγοντας ότι όλα όσα κάνουν μπορεί να τα κάνει και ένας επεξεργαστής: "Τι ανάγκη τις έχουμε;", έλεγαν τότε. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν και επειδή η αγορά των low-end OEM PC και Laptop είναι εξαιρετικά μεγάλη για να αφήνει την ATi και την nVIDIA να ψαλιδίζουν συνέχεια το ποσοστό που ακόμα και σήμερα, κρατά την Intel πρώτη στις πωλήσεις καρτών γραφικών στον κόσμο, το βήμα έπρεπε να γίνει και μάλιστα άμεσα. Δεν ήταν λίγα βέβαια τα σημάδια που έδειχναν ότι η Intel το πάει εκεί το θέμα. Όταν βγήκαν οι Core 2 Duo, όλοι μιλούσαν για μια εξαιρετική αρχιτεκτονική, η οποία εκμεταλλευόταν όλη την "ωμή δύναμη" των επεξεργαστών προς όφελος του χρήστη. Αργότερα όμως, άρχισαν οι ενσωματώσεις: Πρώτα είδαμε τον Core i7 να ενσωματώνει τον Memory Controller μέσα του, ακολουθώντας τα χνάρια των επεξεργαστών της AMD (και των πρώτων CPU της Intel/IBM βέβαια). Κατόπιν, σειρά είχε η διαχείριση των PCI-Express lanes, οι οποίες ενσωματώθηκαν μέσα στους Intel Core i5 & i7 της αρχιτεκτονικής Lynnfield. Το πιο λογικό λοιπόν, είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα - οι νέοι Intel Core i3 & i5 της αρχιτεκτονικής Clarkdale, οι οποίοι πλέον διαθέτουν και ενσωματωμένη GPU μέσα τους. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 540 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/Westmere_die_shot.jpg[/img_alt]Το wafer ενός Intel Westmere CPU στα 32nm Είναι όμως μόνο αυτό το σημαντικό; Σαφέστατα όχι και θα σας εξηγήσουμε ευθύς αμέσως το γιατί οι Intel Clarkdale, είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλούς επεξεργαστές με ενσωματωμένες GPU. Βεβαίως, μη λέμε ψέματα, ελάχιστοι από τους PC Gamers και τους Overclockers ενδιαφέρονται για τις επιδόσεις των ενσωματωμένων αυτών GPU. Το εάν και εφόσον ξεπερνούν μια nVIDIA G210 ή μια ATi Radeon HD 4200, ούτε καν τους ενδιαφέρει. Αυτό που νοιάζει τους περισσότερους από εμάς, είναι αυτό που λέει και η ίδια η Intel στην καμπάνιά της: "Οι Intel Clarkdale είναι οι αντικαταστάτες των Core 2" Μπορεί να μην τους δείτε να το λένε ακριβώς έτσι, αλλά αυτό είναι. Αλλά πολλά είπαμε για εισαγωγή και μάλλον θα κουράσουμε αν μιλήσουμε περισσότερο - πάμε στην επόμενη σελίδα για να εξηγήσουμε με λίγα λόγια, γιατί οι Intel Core i3 & i5 θα είναι οι αντικαταστάτες των εξαιρετικά επιτυχημένων, Core 2 Duo & Quad CPU. [bREAK=Οι αντικαταστάτες των Intel Core 2] Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά, γιατί είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι θα έχουν ήδη μπερδευτεί με τόσα πολλά ονόματα - και μάλλον αυτό είναι κάτι που ευχαριστεί την Intel, αφού συνεχώς γίνεται κουβέντα γύρω από τους επεξεργαστές τους. Αρχίζουμε λοιπόν με την αρχιτεκτονική. Μετά τους Intel Core 2, ήρθαν οι Core i7. Όλοι οι Intel Core (i3, i5, i7, κτλ), ανήκουν στην αρχιτεκτονική Nehalem των 45nm και την Westmere των 32nm. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι διαφορετικές κατηγορίες αναλόγως με τα sockets, τη λιθογραφία και την επιμέρους αρχιτεκτονική. Έτσι, οι Bloomfield των 45nm είναι οι Intel Core i7 (9xx) για το LGA 1366. Οι Lynnfield των 45nm από την άλλη, είναι οι Intel Core i5 & i7 (7xx & 8xx) για το LGA 1156. Οι Clarkdale τώρα, είναι στα 32nm και είναι οι Intel Core i3 & i5 (5xx & 6xx) για το LGA 1156. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 540 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/intel.png[/img_alt]Οι αρχιτεκτονικές των Intel Core CPU ανάλογα με τα sockets και τα μοντέλα Τι γίνεται όμως με τις μητρικές και τι σχέση έχει ο Gulftown με όλα αυτά; Ξεκινώντας από τον Gulftown, αυτός θα είναι ο 6πύρηνος CPU της Intel με την ονομασία Intel Core i7 980X, ο οποίος θα βγει στα 32nm και αναμένεται κάποια στιγμή μέσα στο Q1 2010 (τέλη Φλεβάρη με μέσα Μαρτίου). Αυτή η αρχιτεκτονική των 32nm, είναι που χρησιμοποιούν και οι Clarkdale και επειδή ο Gulftown μας έδειξε ήδη κάποια εξαιρετικά καλά δείγματα, οι Clarkdale μάλλον θα κάνουν και αυτοί το ίδιο! Με τις μητρικές τώρα, είναι ελαφρώς περίπλοκο το θέμα, αλλά πανεύκολα κατανοητό. Οι μητρικές που υπάρχουν τώρα για το Intel LGA 1156 είναι αυτές με τα P55, H55 & H57 chipsets, ενώ στο μέλλον αναμένουμε αυτές με τα P57, Q55 & Q57 chipsets. Και οι Clarkdale και οι Lynnfield, είναι συμβατοί με όλα αυτά τα chipsets - μοναδική παραφωνία όμως, είναι το ότι οι Clarkdale στα P55 & P57 chipsets, δε θα μπορούν να κάνουν χρήση της ενσωματωμένης GPU τους, εφόσον καμία τέτοια μητρική δεν έχει έξοδο VGA/DVI/HDMI/DP, έτσι ώστε να μπορεί να δουλέψει ο γραφικός πυρήνας του επεξεργαστή μας. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 540 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/intel2.png[/img_alt]Οι αρχιτεκτονικές των Intel Core CPU ανάλογα με τα μοντέλα, τα GHz τους, τους λογικούς και φυσικούς πυρήνες και τη λιθογραφία Πάμε πίσω στη λιθογραφία τώρα - γιατί είναι τα 32nm τόσο σημαντικά και τελικά, πόσους πυρήνες έχουν αυτοί οι επεξεργαστές; Γιατί η Intel θεωρεί ότι θα αντικαταστήσουν τους Core 2 Duo & Quad; Ας μιλήσουμε πρώτα για τη λιθογραφία των 32nm: Όπως ξέρουμε, η Intel έχει "άπειρα" χρήματα και γι' αυτό άλλωστε την "κοροϊδεύει" και η nVIDIA μέσω του Intel's Insides. Αυτό λοιπόν της επέτρεψε εδώ και πολύ καιρό λοιπόν, να εξελίξει ακόμα περισσότερο τη λιθογραφία των CPU της, βγάζοντας τα νέα τους μοντέλα στα 32nm και κάνοντας μια επίδειξη δύναμης άνευ προηγουμένου, απογειώνοντας τις επιδόσεις με τα πρώτα δείγματα των Intel Gulftown που έπεσαν στα χέρια του Shamino. Πρακτικά, όλοι μας περιμέναμε πως ένας 6πύρηνος CPU θα ήταν μεγάλο ευτύχημα να αγγίζει τα ίδια MHz με αυτά ενός 4πύρηνου Core i7, όχι να τα ξεπερνάει σε βαθμό που να μένουμε με ανοιχτό το στόμα! "Φαντάσου τι θα κάνει ένας 4πύρηνος ή ένας 2πύρηνος στα 32nm", ήταν η φράση που ακουγόταν σχεδόν σε όλα τα τεχνολογικά forum του πλανήτη. Tα "ψιλά" που έχασε η Intel από τη δίκη με την ΑMD Αυτό λοιπόν είναι οι Clarkdale - 2πύρηνοι επεξεργαστές, με ενσωματωμένο ένα ακόμα πιο εξελιγμένο Hyper Threading, ώστε να βλέπει 4 πυρήνες το λειτουργικό μας και να τους διαχειρίζεται ακόμα καλύτερα, χτισμένοι πάνω στη λιθογραφία των 32nm. Είναι όμως αντίστοιχοι των Core i7 σε clock-2-clock επιδόσεις; Σίγουρα, η μειωμένη cache και μερικές "κομμένες" δυνατότητες για περιορισμό και του κόστους, δε θα τους κάνουν αντίστοιχα καλούς. Όμως για να αντικαταστήσουν τους Core 2 Duo και Quad, μάλλον ναι, είναι οι απόλυτα κατάλληλοι επεξεργαστές. Βέβαια, μη νομίζετε ότι ένας Core i5 670 βγήκε για να αντικαταστήσει τον Core 2 QX9770 - αυτός ήδη αντικαταστάθηκε από τους Core i5 7xx, i7 8xx & 9xx. Αλλά όλη μα όλη η σειρά της Intel, από τους Core 2 7xxx, τους 8xxx και τους 9xxx μέχρι ας πούμε και τον Q9650, είναι ικανή να αντικατασταθεί από τους Intel Core i3 5xx & Core i5 6xx. Αναλογιστείτε μόνο, ότι ο Core i5 670 είναι στα 3,46GHz - μια ταχύτητα σίγουρα εξαιρετικά ικανοποιητική για τους περισσότερους από εμάς και τις εργασίες μας. Μην ξεχνάμε βέβαια και το Overclocking - θυμάστε πως τα πήγε ο Gulftown στις δοκιμές - μήπως δούμε κάποιο μικρό "θαύμα" και από τους Clarkdale; Αλλά μακρυγορούμε και πάλι, πάμε να δούμε τις φωτογραφίες μας, τη σημαντική σελίδα με τη μεθοδολογία που ακολουθήσαμε και μετά φυσικά, τη σειρά τους έχουν οι δοκιμές μας! [bREAK=Φωτογραφίες] Κανονικά δε θα είχαμε και πολλά να πούμε σε μια παρουσίαση ενός νέου επεξεργαστή. Όμως επειδή τα δείγματά μας δεν ήταν "τυχαία", μάλλον θα πλατιάσουμε λίγο περισσότερο και εδώ, αφού όπως θα καταλάβετε και από τις ίδιες τις φωτογραφίες, υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον! Καταρχάς λοιπόν, τα δείγματα που μας ήρθαν για ελάχιστες ημέρες, ήταν στα "γνωστά" White Boxes και αποτελούσαν Engineering Samples των επεξεργαστών που θα βγουν στην αγορά. Έτσι, η πρώτη σημείωσή μας θα είναι ότι, όπως ξέρουμε και από το παρελθόν, τα ES καμιά φορά διαφέρουν λίγο από το τελικό προϊόν (πολλές φορές μάλιστα, οι retail CPU είναι ανώτεροι). <object classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=9,0,0,0" id="loader" align="middle" height="500" width="800"><embed base="." flashvars="paramXMLPath=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/gallery2/param.xml" src="http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/gallery2/intel.swf" quality="best" bgcolor="#121212" name="loader" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" align="middle" height="500" width="800"> </object> Πατήστε το κουμπί Fullscreen κάτω δεξιά για πλήρη ανάλυση Δεν ήταν όμως μόνο οι CPU αυτοί που μας κίνησαν το ενδιαφέρον - βλέπετε, η Intel μας προμήθευσε με μια μητρική με το H55 chipset η οποία ονομαζόταν..."Intel Desktop Board" και είναι ένα alpha design μιας από τις μητρικές που θα λανσάρουν για την H55 σειρά τους. Ευθύς αμέσως μάλιστα και μόνοι σας θα προσέξετε ότι υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η μητρική αυτή βγήκε από τη γραμμή παραγωγής αποκλειστικά και μόνο για δοκιμές, ώστε να μεταβούν κάποια στιγμή εν τέλει στο τελικό προϊόν - απλώς ρίξτε μια ματιά στο "κενό" PCB, στο κάτω μέρος της! Όπως και να 'χει φυσικά, τη δουλειά της την έκανε μια χαρά. Βέβαια, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να γνωρίζουμε εάν και εφόσον η όλη πλατφόρμα που δοκιμάσαμε ήταν ώριμη αρκετά, ώστε να μας δώσει απόλυτα σωστές μετρήσεις, αλλά σίγουρα ήταν αρκετή για να ρίξουμε μια καλή, πρώτη ματιά. <object classid="clsid:d27cdb6e-ae6d-11cf-96b8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=9,0,0,0" id="loader" align="middle" height="500" width="800"><embed base="." flashvars="paramXMLPath=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/gallery2/param.xml" src="http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/gallery1/intel.swf" quality="best" bgcolor="#121212" name="loader" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" type="application/x-shockwave-flash" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" align="middle" height="500" width="800"> </object> Πατήστε το κουμπί Fullscreen κάτω δεξιά για πλήρη ανάλυση Το παραπάνω μάλιστα δεν το αναφέρουμε τυχαία - βλέπετε, από τη μια ελλείψει χρόνου και από την άλλη εξαιτίας αυτών των alpha samples, παρατηρήσαμε κάποιες "παραφωνίες" σε λίγα από τα τεστ μας, τις οποίες θα σας τις δείξουμε ώστε να αντιληφθείτε για το τι ακριβώς λέμε. Σίγουρα πάντως, ήταν χαρά μας να μπορέσουμε να είμαστε ανάμεσα στους πρώτους οι οποίοι κατάφεραν να ζήσουν τους καινούριους αυτούς επεξεργαστές από κοντά και να αποκτήσουν μια πρώτη ιδέα για το πόσο καλοί ή όχι είναι. Τελειώνοντας, απλώς να αναφέρουμε ότι η ψύκτρα της Intel, που συνεχώς μειώνεται σε μέγεθος , είναι μια κλασική CPU Cooler σαν αυτές τις οποίες μας έχει συνηθίσει επί σειρά ετών, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο να τη χαρακτηρίζει. Ας τα αφήσουμε όμως αυτά, κι ας περάσουμε στο σημαντικό τμήμα της μεθοδολογίας που ακολουθήσαμε για την πραγματοποίηση αυτού του πρώτου Preview, για τους Intel Clarkdale. [bREAK=Μεθοδολογία] Το να έχει κάποιος στα χέρια του δύο επεξεργαστές οι οποίοι ακόμα δεν έχουν καν κυκλοφορήσει και μια μητρική η οποία καλά-καλά δεν ξέρει αν μπορεί να αποδώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων της, γνωρίζοντας μάλιστα ότι πρέπει να συμπεριφερθεί στο hardware με "ντελικάτο" τρόπο, αλλά και να βγάλει τα συμπεράσματά του μέσα σε ελάχιστες ημέρες, είναι σίγουρα κάτι που κάνει τη δουλειά του ακόμα πιο δύσκολη, βάζοντάς του αρκετά εμπόδια και προκλήσεις. Ελέω λοιπόν αυτής της κατάστασης, ζητάμε την κατανόησή σας για την έλλειψη κάποιων μετρήσεων που κρίνουμε απολύτως απαραίτητες, ώστε να χαρακτηριστεί η παρουσίαση αυτή ως "Review" και όχι ως "Preview", όπως τώρα την έχουμε ονομάσει. Ας εξηγήσουμε όμως πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο και πήραμε αυτή την απόφαση: <table width="470"><tbody><tr><td><iframe marginheight="0" marginwidth="0" style="display: block;" src="http://www.intel.com/distributed/sm/v4/core_cdm_r/eng/index.htm?a=-1&m=1278&l=1" frameborder="0" height="245px" scrolling="no" width="100%"></iframe> </td></tr></tbody></table> Καταρχάς, όντας απόλυτα ειλικρινείς, σας αναφέρουμε ότι δεν υπήρξε δυστυχώς χρόνος για την πραγματοποίηση των Clock-to-Clock μετρήσεων, οι οποίες θα μας έδειχναν τι αληθινά συμβαίνει μεταξύ των τελευταίων σύγχρονων CPU και των Intel Clarkdale των 32nm. Συν τοις άλλοις βέβαια, οι επεξεργαστές που είχαμε στα χέρια μας παρουσίασαν κάποιες...."ανωμαλίες" στις επιδόσεις ορισμένων τεστ, κάτι που μας έκανε να αναρωτιόμαστε για το εάν και εφόσον η πλατφόρμα της μητρικής μας ήταν ώριμη αρκετά, ώστε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό βέβαια, μαζί με το γεγονός ότι οι επεξεργαστές δεν είναι Retail δείγματα και το CD με τους drivers που είχαμε ανέγραφε ένα απλό "beta drivers" πάνω του, μας έκανε ακόμα πιο σκεπτικούς όσον αφορά τη διεξαγωγή ενός πλήρους Review. Έτσι, η απόφαση που γρήγορα πάρθηκε ήταν απλή - θα πραγματοποιηθεί ένα πρώτο Preview των δυνατοτήτων τους και όταν στα χέρια μας έρθει κάποιο retail δείγμα από μητρική και επεξεργαστή των 32nm, τότε θα βγουν τα "όπλα" μας από το ντουλάπι, ώστε να συνταχθεί ένα υπερπλήρες Review και ίσως να έχουμε την λίγη ελευθερία παραπάνω, ώστε να παίξουμε και σε αληθινά "extreme" συνθήκες. Φυσικά, αυτό σε καμία των περιπτώσεων δε σημαίνει ότι αυτό το Preview που θα διαβάσετε στις επόμενες σελίδες είναι μικρό και λιτό - κάτι που σίγουρα ήδη το έχετε προσέξει από την έκταση των σελίδων που περιέχει. Τι αποφασίσαμε τελικά να βάλουμε μέσα και ποια ακριβώς μεθοδολογία ακολουθήσαμε; <table width="740"><tbody><tr><td><iframe marginheight="0" marginwidth="0" style="display: block;" src="http://www.intel.com/distributed/sm/v3/ci3_cdm_r/eng/index.htm?a=-1&m=1279&l=1" frameborder="0" height="220px" scrolling="no" width="100%"></iframe> </td><td><iframe marginheight="0" marginwidth="0" style="display: block;" src="http://www.intel.com/distributed/sm/v3/ci5_cdm_r/eng/index.htm?a=-1&m=1197&l=1" frameborder="0" height="220px" scrolling="no" width="100%"></iframe> </td></tr></tbody></table> Οι τεχνολογίες που ενσωματώνουν οι καινούριοι Intel Core i3 & Core i5 Ξεκινώντας από τα βασικά, τα πρώτα τεστ δε θα μπορούσαν να είναι άλλα από τα Everest και SiSoft Sandra, τις πασίγνωστες σουίτες που μπορούν να μας προσφέρουν υπερ-αναλυτικά δεδομένα για τις επιδόσεις των CPU μας, αν και ορισμένες φορές, δεν είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την απόδοση που θα έχουν στην καθημερινότητα. Σειρά μετά είχαν τα κλασικά πλέον τεστ της συμπίεσης αρχείων του WinRAR, της κωδικοποίησης HD video με το x264 HD Benchmark, το Fritz Chess Benchmark και το δημοφιλέστατο wPrime. Δυστυχώς, μαζί με κάποιες παραφωνίες σε μερικά τεστ του Everest και του Sandra, πρόβλημα αντιμετωπίσαμε και με τη σουίτα της SpecViewPerf, η οποία θα μας έδινε δεδομένα για τη δύναμη των καινούριων επεξεργαστών στα 3D Renders, κάτι που ίσως να οφείλεται σε κάποια ασυμβατότητα με την ενσωματωμένη GPU αλλά και την κάρτα γραφικών που χρησιμοποιήσαμε. Μιας και αναφερθήκαμε σε αυτήν, να πούμε ότι για τις ανάγκες των Game Tests και των Synthetic Benchmarks της Futuremark, εκτός από τις δοκιμές που κάναμε με την integrated GPU, συνδέσαμε στο σύστημα και μια ASUS Radeon HD 5970, έτσι ώστε να γνωρίζουμε ότι χάρη στην απίστευτη δυναμή της, το μοναδικό ουσιαστικό bottleneck θα το αποτελούσε ο CPU μας, κάτι που θα μας διευκόλυνε στο να δούμε εάν και εφόσον μπορεί να της σταθεί εμπόδιο. Βέβαια, παρά το γεγονός ότι δοκιμές κάτω από extreme θερμοκρασίες δεν μπόρεσαν να γίνουν, ένα Overclocking του Intel Core i5 670 ήταν επιβεβλημένο, ώστε να δούμε κατά πόσο τα όσα ακούγονται στο Διαδίκτυο για αυτούς τους επεξεργαστές και την ευκολία που προσφέρουν στους Oveclockers, είναι αληθινά. Έτσι, επιστρατεύτηκε μια MSI P55-GD80 που είχαμε στη διάθεσή μας, η οποία χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ένα κορυφαίο μοντέλο για να μπει κάποιος στον υπερχρονισμό και ξεκινήσαμε το "παιχνίδι". Τα αποτελέσματα βέβαια, μπορούν να χαρακτηριστούν απλά ως εξαιρετικά. Θυμάστε τη στοκ, low-profile ψύκτρα της Intel από τις φωτογραφίες; Αυτό το μικρό κομμάτι αλουμινίου με τον αθόρυβο ανεμιστήρα, κατάφερε και κράτησε τον επεξεργαστή μας σε "rock-stable" κατάσταση στα 4.33 GHz με τις μνήμες στα 1666 MHz με CL8, καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών που πραγματοποιήσαμε, με θερμοκρασίες που χαρακτηρίζονται εξωπραγματικές, αφού μόνο με το Orthos και το OCCT, τις είδαμε να ξεπερνούν τους 70°C! Σίγουρα, τέτοια αποτελέσματα μας κάνουν να μετανιώνουμε που δεν είχαμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας, αφού με μια ψύκτρα όπως η Prolimatech Megahalems, ίσως να βλέπαμε ένα σύστημα έτοιμο για 24/7 συνθήκες εργασίες στα 4.5+ GHz, τρέχοντας τα benchmarks "on air" με πλέον από 5 GHz! [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/cpu-z.jpg[/img_alt]O Intel Core i5 670 στα 4.33 GHz με τη στοκ ψύκτρα του Αυτά λοιπόν είναι τα όσα κάναμε στην γρήγορη αυτή ενασχόλησή μας με τους Core i3 530 και Core i5 670 - σαφώς, μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ίσως η Intel έχει ένα δίκιο όταν λέει πως οι νέοι CPU των 32nm, ήρθαν να αντικαταστήσουν τους Intel Core 2. Εμείς βέβαια, για να μπορέσετε να βγάλετε και ένα γρήγορο συμπέρασμα όσον αφορά την ταχύτητά τους κόντρα στους υπόλοιπους επεξεργαστές της αγοράς, δανειστήκαμε τα αποτελέσματα του Round Up που είχαμε κάνει με τους 4πύρηνους επεξεργαστές της Intel και της AMD στις στοκ τους συχνότητες και τα τοποθετήσαμε και αυτά, στα διαγράμματά μας. Επισημαίνουμε βέβαια ότι αυτά τα νούμερα μπήκαν καθαρά για λόγους ευκολίας και δεν είναι ενδεικτικά μιας άμεσης σύγκρισης, εφόσον παράγοντες όπως πιο σύγχρονοι drivers και Service Packs, κάνουν την απευθείας αντιπαράθεσή τους όχι αυτό που θεωρούμε ως απόλυτα σωστό - όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα γίνει ένα Round Up εκ νέου, όπου όλες οι απορίες θα λύνονται στο έπακρο! Αλλά ας μη μακρυγορούμε άλλο και πάμε να ρίξουμε μια ματιά στα αποτελέσματα των μετρήσεών μας [bREAK=Everest - Part 01] CPU Queen Αυτό το απλό μετροπρόγραμμα εστιάζει στις δυνατότητες πρόβλεψης, καθώς και τις πιθανότητες λανθασμένης πρόβλεψης του επεξεργαστή. Στην ουσία βρίσκει τις απαντήσει για το κλασικό "Πρόβλημα της Βασίλισσας" σε ένα 10x10 παιχνίδι σκάκι (Queens Problem -- from Wolfram MathWorld). Στην ίδια συχνότητα ρολογιού θεωρητικά ο επεξεργαστής με το μικρότερο pipeline και τα λιγότερα λάθη πρόβλεψης, θα πετύχει μεγαλύτερο σκορ. Για παράδειγμα, με το HyperThreading απενεργοποιημένο, οι Intel Northwood επεξεργαστές πετυχαίνουν μεγαλύτερα σκορ από ότι οι Intel Prescott, εξαιτίας του μικρότερου pipeline τους (20 βημάτων έναντι 31 βημάτων των Prescott). Παρόλα αυτά, με το HyperThreading ενεργοποιημένο, η εικόνα είναι ανάποδη, μιας και τα αρχιτεκτονικά bottlenecks του πυρήνα Northwood τον καθυστερούν και τον επιβραδύνουν. Αντίστοιχα, στην ίδια συχνότητα ρολογιού, οι AMD K8 επεξεργαστές θα είναι ταχύτεροι από τους AMD K7 επεξεργαστές, χάρη στη βελτιωμένη δυνατότητα πρόβλεψης που έχουν. Το CPU Queen test χρησιμοποιεί Integer MMX, SSE2 και SSE3 εντολές. Καταναλώνει λιγότερο από 1 ΜΒ μνήμης συστήματος και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest01.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Ξεκινώντας λοιπόν με το τεστ Everest Queen, βλέπουμε από την αρχή ότι οι καινούριοι Intel Core i3 & Core i5 των 32nm έχουν αρκετά να μας πουν. Αυτό που παρατηρούμε εκ πρώτης όψης είναι ότι οι κλασικοί 4πύρηνοι επεξεργαστές της AMD και της Intel, από τις σειρές Phenom II Χ4 και Core 2 Quad, ενώ φυσιολογικά δε θα έπρεπε να "τρομάζουν" στη θέα των 2πύρηνων επεξεργαστών, αυτοί καταφέρνουν με το Hyper Threading να δηλώσουν ένα έντονο παρών, ενώ μάλιστα με το Overclocking που κάναμε στον Core i5 670, παρολίγο να βλέπαμε ακόμα και τον πανίσχυρο Core i7 940 να ηττάται. Σίγουρα, μια αρκετά θετική πρώτη ματιά, που σχεδόν επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της Intel ότι ο ανώτερος CPU της σειράς των Core i5 6xx, μπορεί να αντικαταστήσει ακόμα και έναν Core 2 Q9550. CPU PhotoWorxx Αυτό το μετροπρόγραμμα πραγματοποιεί διαφορετικές κοινές εργασίες που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας ψηφιακής φωτογραφίας. Το μετροπρόγραμμα στρεσάρει τις αριθμητικές και multi-threading δυνατότητες του επεξεργαστή, καθώς και του υποσυστήματος της μνήμης. Εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτό το τεστ πραγματοποιεί μεγάλες μετακινήσεις σε ανάγνωση και εγγραφή στη μνήμη, δεν μπορεί να έχει σωστό scaling όταν πάνω από 2 επεξεργαστικά threads είναι σε χρήση. Για παράδειγμα, σε έναν 8πύρηνο Pentium III Xeon Server, οι 8 πυρήνες θα "παλεύουν" μεταξύ τους για την "κυριαρχία" στη μνήμη, με αποτέλεσμα ένα σοβαρό bottleneck το οποίο θα οδηγήσει σε χαμηλότερα σκορ από αυτά που θα έχουν αντίστοιχα 2πύρηνα ή και 4πύρηνα συστήματα. Το CPU PhotoWorxx test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). Σημαντική σημείωση: Στους AMD K8 επεξεργαστές (Athlon 64, Athlon 64 X2, Socket 754/939/AM2 Sempron, Opteron, Turion 64, Turion 64 X2), τοποθετώντας το Command Rate της μνήμης στο 1Τ βελτιώνει σημαντικά το Memory Write Bandwidth και το σκορ του CPU PhotoWorxx. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest02.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Τη σκυτάλη τώρα πήρε το Photoworxx, ένα τεστ στο οποίο βλέπουμε περίπου παρόμοια αποτελέσματα με το Queen, τουλάχιστον όσον αφορά την "εσωτερική" κόντρα μεταξύ των Intel Core i3/i5 με τους Core 2 Quad. Και πάλι λοιπόν, o Core i3 540 κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με τον θρυλικό Core 2 Q6600, ο Core i5 670 σχεδόν συναγωνίζεται τους Core 2 Q9450 & Q9550, ενώ όταν υπέστη o/c κατάφερε φυσικά και τους ξεπέρασε κατά πολύ. CPU ZLib Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει τις συνδυασμένες επιδόσεις του επεξεργαστή και του υποσυστήματος της μνήμης, μέσω της βιβλιοθήκης συμπίεσης του ZLib (έκδοση 1.2.3. - zlib Home Site). Το CPU ZLib test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest03.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Τεστ συμπίεσης το CPU ZLib και ιδιαίτερα απαιτητικό μάλιστα - ίσως αυτό να είναι η αιτία που εδώ, οι Intel Core των 32nm "έπεσαν" λίγο, καταφέρνοντας μόνο εφόσον κάναμε το Overclocking στον Core i5 670, να πλησιάσουν τον Core 2 Q9550 και τους AMD Phenom II X4. Φυσικά, οι πανίσχυροι Intel Core i7 και σε αυτό το τεστ, κατάφεραν και διατήρησαν με άνεση τα πρωτεία, χωρίς καν μάλιστα να έχουν υποστεί o/c. CPU AES Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την επίδοσει του CPU χρησιμοποιώντας τη μέθοδο κρυπτογράφησης δεδομένων AES (γνωστή και ως Rijndael). Χρησιμοποιεί τον C κώδικα σε ECB Mode των Vincent Rijmen, Antoon Bosselaers και Paulo Barreto (http://www.esat.kuleuven.ac.be/~rijmen/rijndael/rijndael-fst-3.0.zip). Το CPU AES test χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και είναι hardware-accelerated πάνω στη μηχανή VIA PadLock Security Engine με τους επεξεργαστές VIA C3 και VIA C7. Το τεστ καταναλώνει 48 ΜΒ μνήμης και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest04.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Εδώ αρχίζουν τα "όμορφα"! Γνωρίζουμε φυσικά ότι η Intel έχει ενσωματώσει νέες εντολές για την AES κρυπτογράφηση στους ολοκαίνουριους επεξεργαστές της και είναι η αλήθεια ότι περιμέναμε να τους δούμε αρκετά ψηλά σε απόδοση - αυτό όμως που βλέπουμε στο παραπάνω διάγραμμα, παραπάει. Η εταιρεία αμφιβάλλουμε αν έκανε κάτι τόσο δραματικό, ώστε να βλέπουμε 10πλάσιες επιδόσεις σε σχέση με έναν Core i7, οπότε μάλλον μιλάμε για κάποιο λάθος του Everest, το οποίο δε μπορούσε να διαβάσει ίσως σωστά το νέο πακέτο εντολών ή τους beta drivers της πλατφόρμας μας. Όπως και να 'χει, όσο κι αν θα το θέλαμε, καλό είναι να μη δώσουμε σημασία στα αποτελέσματα αυτού του τεστ, το οποίο δοκιμάσαμε να τρέξουμε αρκετές φορές και σε διαφορετικές συνθήκες, αλλά επέμενε στα ίδια αποτελέσματα. [bREAK=Everest - Part 02] FPU Julia Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει τη μονής ακρίβειας (γνωστή και ως 32-bit) Floating-Point επίδοση μέσω του υπολογισμού αρκετών Frames από το διάσημο "Julia" Fractal. Ο κώδικας πίσω από το μετροπρόγραμμα είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διάσημο επεξεργαστή της AMD και Intel, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες εντολές x87, 3DNow!, 3DNow!+ ή SSE. To FPU Julia test καταναλώνει λιγότερο από 1 ΜΒ μνήμη συστήματος και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest05.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Το FPU Julia είναι και αυτό ένα τεστ του Everest που δε μας έδειξε σημαντικά μεγάλες διαφορές μεταξύ των παλαιών και νέων γενιών των επεξεργαστών μας - αναμενόμενα τα αποτελέσματα θα λέγαμε, με "εντύπωση" να μας προκαλεί το γεγονός ότι οι Intel Core των 32nm καταφέρνουν να κάνουν ένα καλύτερο από ότι περιμέναμε, scaling επιδόσεων όσο η συχνότητα λειτουργίας τους ανέρχεται. FPU Mandel Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει τη διπλής ακρίβειας (γνωστή και ως 64-bit) Floating-Point επίδοση μέσω του υπολογισμού αρκετών Frames από το διάσημο "Mandelbrot" Fractal. Ο κώδικας πίσω από το μετροπρόγραμμα είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διάσημο επεξεργαστή της AMD και Intel, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες εντολές x87 ή SSE2. To FPU Mandel test καταναλώνει λιγότερο από 1 ΜΒ μνήμη συστήματος και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest06.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value FPU Mandel - ένα τεστ περίπου παρόμοιο με το FPU Julia, το οποίο μας χάρισε και αυτό, παρόμοια αποτελέσματα. Ο Intel Core i3 530 είναι τελευταίος, με τον Core i5 670 να συναγωνίζεται τον Core 2 Q6600 στη default συχνότητά του, ενώ όταν τον ανεβάσαμε στα 4.33 GHz, έφτασε σε σημείο να ξεπεράσει τον Core 2 Q9550. Για ακόμα μια φορά βέβαια, οι Core i7 παίζουν μπάλα, στο δικό τους γήπεδο. FPU SinJulia Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει την εκτεταμένης ακρίβειας (γνωστή και ως 80-bit) Floating-Point επίδοση μέσω του υπολογισμού ενός Frame από ένα τροποποιημένο "Julia" Fractal. Ο κώδικας πίσω από το μετροπρόγραμμα είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διάσημο επεξεργαστή της AMD και Intel, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες τριγωνομετρικές και x87 εντολές. To FPU SinJulia test καταναλώνει λιγότερο από 1 ΜΒ μνήμη συστήματος και είναι συμβατό με HyperThreading, Multi-Processor (SMP) και Multi-Core (CMP). [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest07.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Περνώντας από τα 32-bit του FPU Julia στα 80-bit του FPU SinJulia, μας περίμενε μια έκπληξη! Οι νέες εντολές που πέρασαν στην αρχιτεκτονική των Intel Core πραγματικά κάνουν μεγάλη διαφορά, αφού ακόμα και ο φτηνός Core i3 530 μπορεί να πιάσει σε επιδόσεις τον Core 2 Q9550, με τον Core i5 670 να έχει ως σοβαρούς ανταγωνιστές πλέον, μονάχα τους πανίσχυρους Core i7! [bREAK=Everest - Part 03] Memory READ Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα διαμεταγωγής δεδομένων κατά τη διάρκεια ανάγνωσης της μνήμης. Ο κώδικας πίσω από αυτό το benchmark είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διαφορετικό AMD και Intel επεξεργαστή, χρησιμοποιώντας τις απαραίτητες εντολές x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE2 ή SSE4.1. Το μετροπρόγραμμα διαβάζει ένα data buffer των 16 ΜΒ, aligned ανά 1 ΜΒ, από τη μνήμη του συστήματος προς τον επεξεραστή. Η ανάγνωση της μνήμης γίνεται με εμπρόσθια κατεύθυνση, συνεχώς και χωρίς διακοπές. Για να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα διασταυρούμενων threads που θα συναγωνίζονται για τη χρήση του memory bandwidth, το Memory READ Benchmark χρησιμοποιεί μόνο έναν πυρήνα του επεξεργαστή και ένα thread. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest08.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Memory WRITE Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει το μέγιστο εφικτό bandwidth κατά τη διάρκεια εγγραφής στη μνήμη. Ο κώδικας πίσω από αυτό το benchmark είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διαφορετικό AMD και Intel επεξεργαστή, χρησιμοποιώντας τις απαραίτητες εντολές x86, MMX, 3DNow!, SSE ή SSE2. Το μετροπρόγραμμα κάνει μια εγγραφή μεγέθους 16 ΜΒ, aligned ανά 1 ΜΒ, από τον επεξεργαστή προς τη μνήμη του συστήματος. Η εγγραφή της μνήμης γίνεται μόνο προς μια κατεύθυνση, χωρίς καμία διακοπή. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest09.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Memory COPY Αυτό το μετροπρόγραμμα μετράει τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα αντιγραφής της μνήμης. Ο κώδικας πίσω από το μετροπρόγραμμα είναι γραμμένος σε Assembly και είναι εξαιρετικά optimized για κάθε διαφορετικό AMD και Intel επεξεργαστή, χρησιμοποιώντας τις απαραίτητες εντολές x86, MMX, 3DNow!, SSE, SSE2 ή SSE4.1. Το μετροπρόγραμμα αντιγράφει ένα 8 ΜΒ, aligned ανά 1 ΜΒ data buffer πάνω σε ένα ακριβώς ίδιο, μέσω της CPU. Η μνήμη αντιγράφεται προς τη μια κατεύθυνση, συνεχώς και χωρίς διακοπές. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest10.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Memory LATENCY Αυτο το μετροπρόγραμμα μετράει την τυπική καθυστέρηση όταν ο επεξεργαστής διαβάζει από τη μνήμη του συστήματος. Ο χρόνος αυτός στην ουσία είναι η καθυστέρηση από τη στιγμή που θα δώσουμε μια εντολή μέχρι να φτάσουν τα δεδομένα στους Integer Registers του επεξεργαστή. Ο κώδικας πίσω από αυτό το μετροπρόγραμμα είναι γραμμένος σε Assembly και χρησιμοποιεί 1 ΜΒ alignment, 1024-byte stride size. Η πρόσβαση στη μνήμη γίνεται προς την εμπρόσθια κατεύθυνση. Το Memory LATENCY Benchmark χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές x86 εντολές και χρησιμοποιεί μόνο έναν πυρήνα του επεξεργαστή και ένα thread. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/everest11.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Καλά τα τεστ του Everest που αφορούν τον επεξεργαστή, αλλά ακόμα σημαντικότερα για όλη την πλατφόρμα είναι τα τεστ που μας δειχνουν την ταχύτητα που έχουν οι μνήμες μας, αφού η απόκρισή τους θα κάνει το σύστημά μας ακόμα πιο γρήγορο σε όλες τις περιπτώσεις. Τι παρατηρούμε λοιπόν σε όλη αυτή τη σειρά δοκιμών που πραγματοποιήσαμε; Στην ουσία, οι καινούριοι Intel Core i3 & i5 των 32nm είναι εξαιρετικά γρήγοροι σε σχέση με τους προηγούμενης γενιάς επεξεργαστές της σειράς Core 2, αγγίζοντας ταχύτητες διαμεταγωγής που ξεφεύγουν σημαντικά από τον ανταγωνισμό και προσεγγίζοντας με ένα καλό o/c, αυτές των Intel Core i7. Αυτό φυσικά, οφείλεται στον ενσωματωμένο ελεγκτή μνήμης που διαθέτουν και αυτοί, κάτι που τους χαρίζει μια περίσσεια άνεση στο να ξεδιπλώσουν όλες τις δυνατότητες της άμεσης διαμετάδοσης πληροφοριών με την DDR3 μνήμη. Βέβαια, δεν είναι όλα ρόδινα, όπως θα παρατηρήσατε και μόνοι σας, αφού στις δοκιμές για τη Latency της μνήμης, οι επιδόσεις των καινούριων επεξεργαστών είναι χειρότερες ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, στα ίδια επίπεδα με αυτές των Core 2. Αυτό σίγουρα είναι κάτι που δε θα χαροποιήσει πολλούς, οι οποίοι ξέρουν πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό σε ορισμένες εφαρμογές και περιπτώσεις, όπως είναι τα βαριά benchmarks. [bREAK=SiSoft Sandra - Part 01] Dhrystone Benchmark To Dhrystone Benchmark της σουίτας του Sisoft Sandra είναι ένα τεστ που χρησιμοποιείται ευρέως για τη μέτρηση των επιδόσεων των επεξεργαστών στην βιομηχανία των PC, σχεδιασμένο ώστε να περιλαμβάνει μια απλή σειρά διεργασιών, κυρίως αριθμητικών, που χρησιμοποιούνται από εφαρμογές. Δυστυχώς, δεν είναι το καταλληλότερο από όλα για να μετρήσουμε τις επιδόσεις των CPU μας σε αληθινά σενάρια χρήσης, αλλά σίγουρα είναι κατάλληλο για σύγκριση των μεταξύ τους αποδόσεων. Το Dhrystone Benchmark είναι πολυπύρηνο, ενώ αποτελεί μια 32/64-bit παραλλαγή αυτού που έτρεχε παλαιότερα σε περιβάλλον UNIX. Έως και 64 επεξεργαστές υποστηρίζονται από αυτό, ενώ το αποτέλεσμα βγαίνει από το χρόνο τον οποίο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί μια σειρά εντολών. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra01.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Περνώντας τώρα στις δοκιμές της σουίτας του SiSoft Sandra, τα πράγματα αρχικά δείχνουν ακριβώς όπως και στην πλειοψηφία των αντίστοιχων δοκιμών του Everest. Στο Dhrystone Benchmark που βλέπουμε στο παραπάνω διάγραμμα, ο Intel Core i3 540 είναι στα ίδια επίπεδα με τον Intel Core 2 Q6600, ενώ ο Core i5 670 καταφέρνει και ξεπερνάει τον Core 2 Q9550, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά την Intel. Φυσικά, οι Core i7 για ακόμα μια φορά, βρίσκονται "μίλια" μπροστά από τον ανταγωνισμό. Whetstone Benchmark Το Whetstone Benchmark χρησιμοποιείται και αυτό ευρέως στη βιομηχανία των υπολογιστών για τη μέτρηση των επιδόσεων της FPU ή του συν-επεξεργαστή. Οι Floating-point arithmetic διεργασίες είναι αυτές που είναι οι σημαντικότερες όλων για προγράμματα που απαιτούν τη χρήση ενός συν-επεξεργαστή, καθώς αφορούν κυρίως επιστημονικούς, μηχανικούς και στατιστικούς υπολογισμούς. Το Whetstone Benchmark που χρησιμοποιείται στη σουίτα αυτή είναι πολυπύρηνο, ενώ αποτελεί μια 32/64-bit παραλλαγή αυτού που έτρεχε παλαιότερα σε περιβάλλον UNIX. Έως και 64 επεξεργαστές υποστηρίζονται από αυτό, ενώ το αποτέλεσμα βγαίνει από το χρόνο που χρειάζεται για να εκτελέσει κάποιες αλληλουχίες floating-point εντολών. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra02.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Σχεδόν παρόμοια με τα αποτελέσματα του Dhrystone τα όσα βλέπουμε και στο Whetstone Benchmark. Η μοναδική διαφορά έγκειται στο ότι ο Core i5 670 αυτή τη φορά δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τους AMD Phenom II X4 και τους Core 2 Q9xxx, με τα υπόλοιπα δεδομένα να παραμένουν ίδια - ο Core i3 530 κοντράρει τον θρυλικό Core 2 Q6600, ενώ οι Core i7 βρίσκονται σε άλλη κατηγορία. Intercore Bandwidth To Intercore bandwidth στην ουσία αποτελεί μια μέτρηση του πόσο γρήγορα ένα πακέτο δεδομένων μπορεί να μεταφερθεί από τον ένα πυρήνα στον άλλον, με το αλυσιδωτό μέγεθος να αποτελεί τον αριθμό των πακέτων που μεταφέρονται μεταξύ των πυρήνων. Φυσικά, το μεγαλύτερο σκορ είναι και το καλύτερο, ενώ το μονοπάτι που ακολουθούν τα δεδομένα μέσω της διασύνδεσης των πυρήνων, αποτελεί τον κυρίαρχο παράγοντα για το πόσο γρήγορα θα τελειώσει η διαδικασία. Αυτό, επηρρεάζεται από τη shared L2/L3 cache, τον cross-bar switch, ή το κλασικό Front-Side-Bus (FSB) που "ενώνει" τους επεξεργαστές μεταξύ τους. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra03.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Intercore Latency H Intercore Latency είναι ο συντομότερος δυνατός χρόνος που χρειάζεται για να μεταφερθεί το μικρότερο δυνατό μέγεθος δεδομένων από των έναν πυρήνα στον άλλον. Όσο χαμηλότερο είναι το ποσό αυτό σε ns (nanoseconds), τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα για εμάς, εφόσον σημαίνει ότι ο CPU μας εκτελεί την εργασία ακόμα ταχύτερα. Στην ουσία, η απόκριση των εσωτερικών διασυνδέσεων μεταξύ των πυρήνων και το πρωτόκολλο συγχρονισμού των δεδομένων, αποτελούν τους κυρίαρχους παράγοντες από τους οποίους επηρρεάζεται στο σκορ. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra04.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Νέα αρχιτεκτονική και τεχνολογία από τους Core i7 - αυτά τα δύο είναι που όταν συνδυαστούν, μπορούν να αποτελέσουν ένα "φονικό" συνδυασμό για το Intercore Bandwidth και το Intercore Latency τεστ, αφού οι επεξεργαστές μας βρίσκονται πανεύκολα μπροστά από τους CPU προηγούμενης γενιάς, ενώ με τα παραπάνω MHz που διαθέτει ο Core i5 670, καταφέρνει και έχει μικρότερο Latency ακόμα και από τον Core i7 940, αποδεικνύοντας ότι η νέα γενιά, σίγουρα έχει τα προσόντα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες πολλών που προσδοκούν σε μια αναβάθμιση ή στην απόκτηση ενός νέου PC. [bREAK=SiSoft Sandra - Part 02] Cryptographic & Hashing Bandwidth Η κρυπτογράφηση έχει αρχίσει να μεταμορφώνεται σε ένα σημαντικό τμήμα της ψηφιακής μας ζωής: Μας επιτρέπει να πραγματοποιούμε ασφαλείς συναλλαγές online, να πιστοποιούμε προγράμματα και υπηρεσίες, να κρατάμε τα δεδομένα μας ασφαλή και πολλά περισσότερα. Η ταχύτητα με την οποία πραγματοποιούνται αυτές οι διαδικασίες κρυπτογράφησης (encryption, decryption, hashing, signing) μπορούν να διαφέρουν αρκετά από επεξεργαστή σε επεξεργαστή, ανάλογα με τους φυσικούς και λογικούς του πυρήνες ή τη συχνότητα λειτουργίας του. Στην ουσία λοιπόν, το Cryptographic Bandwidth είναι μια μονάδα μέτρησης του πόσο γρήγορα μπορεί ο επεξεργαστής μας να πραγματοποιήσει εργασίες κρυπτογράφησης, κάτι το οποίο κάνει και το Hashing Bandwidth, αλλά αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας τις Hardware Accelerated εντολές που εμπεριέχει το κάθε μοντέλο CPU. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra05.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra06.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Σας είπαμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τις κρυπτογραφήσεις και αυτό επαληθεύεται για ακόμα μια φορά - όπως και στο Everest, έτσι και στο Sandra, τα αποτελέσματα για τον Core i5 670 συγκεκριμένα, ήταν τόσο παράδοξα που δεν μπορούμε να τα βλέπουμε με ασφάλεια. ΑΠό την άλλη βέβαια, αυτά του Hashing Bandwidth φαίνονται φυσιολογικότερα, μάλλον επειδή ακολουθείται μια διαφορετική μέθοδος κρυπτογράφησης. Multimedia INT + Float Για να μπορέσουμε να πάρουμε μια εύκολη και γρήγορη ιδέα για το πόσο καλοί είναι οι μοντέρνοι επεξεργαστές σε multimedia διαδικασίες, το Sisoft Sandra διαθέτει μια mini-σουίτα από media tests τα οποία μπορούν να στρεσσάρουν τα CPU μας ακριβώς σε τέτοιες διεργασίες, με τις μόνες διαφορές μεταξύ των Integer και Float τεστ να βασίζεται στο ότι το πρώτο τεστ αποτελεί ένα Arithmetic test ενώ το δεύτερο ένα Floating-point test, με διαφορετική χρήση SSE εντολών το καθένα. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra07.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/sandra08.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Στα Multimedia τεστ του SiSoft Sandra τώρα, τα πράγματα είναι όπως θα τα περιμέναμε - με τις εντολές SSE4.1, οι Core 2 Quad κρατάνε ένα πολύ ελαφρύ προβάδισμα σε σχέση με τους CPU των 32nm, αλλά μόλις μπαίνει το SSE2 αυτό το χάνουν, εφόσον ακόμα και ο Core i3 530 μπορεί και τους ξεπερνά, με τον Core i5 670 να βρίσκεται με άνεση μπροστά. [bREAK=Fritz Chess Benchmark] Fritz Chess Benchmark Το Fritz Chess Benchmark αποτελεί ένα μετροπρόγραμμα όχι και τόσο γνωστό αλλά αξιόπιστο, πολυνηματικό και αρκετά "δυνατό", ώστε να μπορέσουμε εύκολα να κάνουμε μια σύγκριση. Το προγραμματάκι αυτό στην ουσία πραγματοποιεί συνεχείς υπολογισμούς που έχουν σχέση με το Σκάκι και τις πιθανές κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε ένα παιχνίδι, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνο τον επεξεργαστή για να εκτελέσει τις εργασίες του, αποτελώντας ένα από τα καλύτερα benchmarks για να συγκρίνουμε τους CPU μας. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/fritz1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/fritz2.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Πάμε λοιπόν και σε πιο "αληθινά" Benchmarks σε σχέση με τα εντελώς συνθετικά των σουιτών του Sandra και του Everest, με τα πρωτεία να τα παίρνει το Fritz Chess Benchmark. Εδώ, βλέπουμε ότι χαρακτηρίζεται ως "φυσιολογικό", με τους Core i3 & i5 να μην μπορούν να φτάσουν ούτε τον Core 2 Q6600 σε απόδοση, αλλά όταν ο Core i5 670 πήγε στα 4.33 GHz, κατάφερε να απειλήσει για λίγο τον Core 2 Q9550. Σίγουρα λοιπόν το Hyper Threading είναι εξαιρετικά εξελιγμένο σε σχέση με την πρώτη του γενιά στους Pentium 4, αλλά πάντοτε οι 4 φυσικοί πυρήνες θα είναι καλύτεροι από τους 4 λογικούς σε ένα τεστ σαν το Fritz. [bREAK=x264 HD Benchmark] x264 HD Encode Benchmark Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/x264a.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/x264b.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Δεν είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται εκτενώς με την κωδικοποίηση High Definition Video και πάντοτε ψάχνουν για τους περισσότερους δυνατούς πυρήνες, ώστε να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Ενώ λοιπόν το τεστ του x264 HD Benchmark δε φαινόταν να είναι ένα από αυτά που οι Intel Core των 32nm θα μας έφερναν την έκπληξη, τελικά μάλλον το έκαναν, αφού ο Core i5 670 στα 4.33 GHz είναι σημαντικά ταχύτερος ακόμα και από τους Core i7 στο πρώτο πέρασμα, χάνοντας φυσικά στο πολύ πιο απαιτητικό δεύτερο, αλλά παραμένοντας και πάλι αρκετά μπροστά από τους Core 2! Ποιος θα το φανταζόταν ότι η Intel προγραμμάτισε τόσο καλά το Hyper Threading; [bREAK=WinRAR + wPrime] WinRAR Benchmark Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/winrar.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Θυμάστε αυτό που σας είπαμε στην προηγούμενη σελίδα για το x264 Benchmark και τη χρήση του Hyper Threading; Αυτό ακριβώς βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και στο WinRAR Benchmark, εφόσον οι καινούριοι επεξεργαστές μας μπορούν στην απαιτητική εργασία συμπίεσης να ξεπεράσουν καθολικά τους Core 2 Quad, με τον Core i3 530 να είναι μπροστά ακόμα και από τον Core 2 Q9550. wPrime To wPrime ξεκίνησε σαν μια "δειλή" προσπάθεια για τη δημιουργία ενός πολυνηματικού SuperPi και πλέον κατέληξε να αποτελεί σύμβολο των multi-threaded benchmarks, εφόσον μας δίνει μια εξαιρετικά καλή εικόνα για το πόσο μεγάλα ωφέλη έχουμε από τους νέους πολυπύρηνους επεξεργαστές αλλά και το κέρδος που μας δίνει το Hyper Threading, μιας και το εκμεταλλεύεται πλήρως ενόσω προσπαθεί να υπολογίσει το "π". [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/wprime1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/wprime2.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Όταν τρέξαμε το wPrime, σπεύσαμε άμεσα να συγκρίνουμε τα αποτελέσματά του σε σχέση με τα δεδομένα που είχαμε από το προηγούμενο Review μας, γιατί κατά την άποψή μας, αποτελεί ένα από τα βασικά τεστ για άμεση αντιπαράθεση της δύναμης των CPU μας. Αυτό λοιπόν που είδαμε, μας έλυσε σχεδόν κάθε απορία, θέτοντας και ένα "στάνταρ" για τις εντυπώσεις μας: Ο Core i3 530 είναι ισάξιος με τον Core 2 Q6600, ενώ ο Core i5 670, είναι ισάξιος με τον Core 2 Q9450. Αυτή η φράση κατ' εμάς, είναι και το δείγμα απόδοσης των καινούριων CPU, οι οποίοι με την ανεβασμένη τους συχνότητα και τη χρήση του Hyper Threading δείχνουν ότι οι διπύρηνοι επεξεργαστές, δεν έχουν ακόμα πεθάνει. [bREAK=Crysis Warhead + Far Cry 2] Crysis Warhead Μετά την αναπάντεχη αλλά σίγουρα αναμενόμενη από τους ειδικούς, επιτυχία του Far Cry, η ομάδα της Crytek, δημιουργοί της CryEngine, αποφάσισαν να ξεκινήσουν τη δημιουργία ενός ακόμα παρόμοιου τίτλου, ο οποίος θα τους έδινε τη δυνατότητα να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τα γραφικά της μηχανής τους, αγγίζοντας όσο περισσότερο γίνεται το φωτορεαλισμό. Η Electronic Arts βέβαια, βλέποντας αυτό, τους "έκλεψε" από τη Ubisoft, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το Crysis και η CryEngine 2.0, αφήνοντας τα δικαιώματα του Far Cry εξ' ολοκλήρου στον "αντίπαλο" Publisher (σε εισαγωγικά, γιατί ακούγεται ότι η ΕΑ κατέχει σημαντικό τμήμα της Ubisoft). Το Crysis βγήκε λοιπόν και όντως, στον τομέα των γραφικών ήταν εξαιρετικό. Όμως, οι πωλήσεις του δεν ήταν οι αναμενόμενες για την Crytek, η οποία κατηγόρησε την πειρατεία για τα χαμηλά ποσοστά που έφερε ο τίτλος της στην αγορά. Παρολα αυτά, αυτό δεν την εμπόδισε από το να φτιάξει μια βελτιωμένη έκδοση της μηχανής της, την οποία ενσωμάτωσε στο Crysis Warhead, ένα παιχνίδι που βλέπει τα γεγονότα του original Crysis από τα μάτια του Psycho. Μην περιμένετε κάτι διαφορετικό από το Crysis βέβαια - πάλι Κορεάτες στρατιώτες και εξωγήινους πολεμάμε σε τροπικά και παγωμένα περιβάλλοντα. Βέβαια, το Α.Ι. των αντιπάλων (ειδικά των εξωγήινων) είναι σαφώς βελτιωμένο, οι μάχες πιο καλά σκηνοθετημένες, τα οχήματα καλύτερα στην οδηγική τους συμπεριφορά, αλλά το σημαντικότερο είναι άλλο: τα γραφικά του παιχνιδιού είναι βελτιωμένα, αλλά αυτό είναι πιο ελαφρύ από το Crysis, με τη χρήση αρκετών tweaks που προσέθεσαν οι άνθρωποι της Crytek. Όποιος μπορεί να το παίξει, σίγουρα θα το ευχαριστηθεί γιατί όντως πρόκειται για έναν τίτλο "χάρμα οφθαλμών". [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb40afd.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/crysis1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Όπως σας είπαμε και στη σελίδα της μεθοδολογίας, η κάρτα γραφικών που χρησιμοποιήσαμε κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας ήταν η ASUS Radeon HD 5970, η οποία τελικά αποδεικνύεται αρκετή για να μας χαρίσει μια πολύ ομαλή Gaming εμπειρία στο πολύ απαιτητικό Crysis Warhead, ακόμα και στην ανάλυση των 1920x1200 pixels, με το Anti-Aliasing στο 2x. Βέβαια, καθώς η ανάλυση μεγαλώνει, παρατηρούμε ότι η διαφορά των FPS που έχει ο Core i5 670 από τον Core i3 530 ολοένα και μειώνεται, φτάνοντας από τα ~6 FPS στα 1280x1024, στα ~2 FPS με 1920x1200 και 2xAA. Far Cry 2 Θυμηθείτε 5 χρόνια πριν, όταν το 2004 μαζί με το Half-Life 2 και ένα χρόνο μετά την έκδοση του Doom III, ένα παιχνίδι με το παράξενο όνομα Far Cry από την άγνωστη τότε Γερμανική Crytek κατάφερε να κάνει το "μπαμ", φέρνοντας τη γραφική επανάσταση στα ανοιχτά περιβάλλοντα, κατορθώνοντας να ενθουσιάσει τους PC Gamers ανά τον κόσμο. Όλοι μας θυμόμαστε να περιπλανιόμαστε στις παραλίες και στη ζούγκλα των νησιών του Far Cry με κεντρικό ήρωα τον Jack Carver, ο οποίος μας μετέφερε σε εξωτικά μέρη, γεμάτα και με μεταλλαγμένα πειράματα από έναν ανορθόδοξο επιστήμονα. Αυτά πλέον με το Far Cry 2 αποτελούν παρελθόν. Ο νέος τίτλος της σειράς, φτιαγμένος όχι από την Crytek αλλά από την ίδια τη Ubisoft, χρησιμοποιώντας το καμάρι της που ακούει στο όνομα Dunia Engine (και όχι CryEngine όπως το πρώτο), μας μεταφέρει στις σαβάννες και τα αφιλόξενα περιβάλλοντα της Αφρικής, σε έναν πολύ πιο εξελιγμένο τίτλο από το πρώτο παιχνίδι. Όχι πλέον είναι εντελώς Free Roaming, αλλά η Dunia (η λέξη "κόσμος" στα Αραβικά) στην ουσία έδωσε στους δημιουργούς του παιχνιδιού τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα "Grand Theft Auto" στην Αφρική - χωρίς αυτή τη φορά να κυνηγάμε μεταλλαγμένους ή εξωγήινους, αλλά μπαίνοντας στο σώμα διαφορετικών κάθε φορά χαρακτήρων που ο σκοπός τους είναι ένας - να σκοτώσουν τον "Jackal", έναν μεγαλέμπορο όπλων, ο οποίος παίζει σημαντικότατο ρόλο στον εμφύλιο πόλεμο μέσα στον οποίο βρίσκει ο παίχτης τον εαυτό του εμπλεκόμενο. Μια ίσως και ρεαλιστική άποψη της σημερινής Αφρικής, με το ΑΚ-47 να είναι σύμβολο και τα ματωμένα διαμάντια το νόμισμα - αυτό είναι το Far Cry 2. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb5fedf.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/farcry1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Far Cry 2 λοιπόν τώρα και μια σχεδόν καθολικά διαφορετική εικόνα από αυτή που περιμέναμε! Ο Core i5 670 δείχνει πανίσχυρος εδώ, μη χάνοντας σχεδόν καθόλου FPS σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών, ενώ ο Core i3 530 έχει ένα εμφανές CPU Bottleneck, το οποίο διακρίνεται κυρίως στα 1920x1200 με 2xAA, όπου η διαφορά μεταξύ των δύο επεξεργαστών αγγίζει τα ~25 FPS, μια χαοτική ποσοστιαία διαφορά αν λάβουμε υπ' όψιν την ανάλυση στην οποία αναφερόμαστε. [bREAK=Call of Juarez + Grand Theft Auto IV] Call of Juarez Ίσως μια από τις μεγαλύτερες "γκάφες" της nVIDIA να είναι και η περίπτωση του Call of Juarez. Ένα παιχνίδι στο οποίο οι δημιουργοί του συνεργάστηκαν πάρα πολύ με την AMD/ATi, έτσι ώστε να εκμεταλλευτούν τις πρώτες δυνατότητες του DirectX 10, αλλά που είχε και αυτό το γνωστό λογότυπο της nVIDIA με το κλασικό "The way it's meant to be played". Το αποτέλεσμα? Ο τίτλος έπαιζε τραγικά καλύτερα σε όλες τις κάρτες της ATi, ενώ σχεδόν πάτωνε στις αντίστοιχες της nVIDIA, κάτι που σίγουρα η εταιρεία δε θα το άφηνε να περάσει έτσι. Η λύση βέβαια, ήταν αρκετά απλή - ένα νέο patch του παιχνιδιού "εξαφάνισε" το TWIMTBP της nVIDIA και πλέον ανεπίσημα ο τίτλος, άνηκε στην ATi, η οποία χαιρόταν να το βλέπει σε κάθε Review μιας και ακόμα και οι χαμηλότερης ισχύος κάρτες της, μπορούσαν να κοντράρουν τα ανώτερα μοντέλα της nVIDIA. Όλα αυτά βέβαια δεν απασχολούν και τόσο πολύ εμάς, που χρησιμοποιούμε τον συγκεκριμένο τίτλο σαν Benchmark σε σχεδόν όλα τα Review των GPU μας, μιας και αυτός διαθέτει μια πολύ καλοφτιαγμένη μηχανή γραφικών, η οποία μας μεταφέρει στην Άγρια Δύση μέσα από μια περιπέτεια που ζουν o Billy Candle και ο Reverant Ray, προσφέροντάς μας στιγμές με άφθονη δράση αλλά και stealth στοιχεία. Ένας τίτλος "must" για τους φίλους της Wild West. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb2fd7d.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/coj1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Αγαπημένο benchmark της ATi το Call of Juarez και τα FPS το αποδεικνύουν περίτρανα, αφού ο τίτλος παίζεται άνετα σε όλο το εύρος των αναλύσεων. Για ακόμα μια φορά βέβαια, οι επεξεργαστές μας χάνουν τη διαφορά που έχουν μεταξύ τους στις μικρές αναλύσεις όσο ανεβαίνουμε, η οποία εκμηδενίστηκε στα 1920x1200 με 2xAA (με τον Core i5 670 μάλιστα παραδόξως, να βγάζει ελαφρώς χειρότερα FPS από τον Core i3 530). Grand Theft Auto IV Δεν υπάρχουν και πολλά λόγια για τους τίτλους της σειράς Grand Theft Auto. Κάτι που ξεκίνησε ως "αστείο" κατέληξε να γίνει παράδοση και να εξελιχθεί τόσο πολύ ώστε να αποτελεί το απόλυτο στάνταρ για τα παιχνίδια του είδους - ένας τίτλος που δίνει μια ολόκληρη πόλη στη διάθεση του παίχτη για να την εξερευνήσει και να μπει στον βρώμικο παράνομο κόσμο της, μεταμορφώνοντας τον βασικό ήρωα από έναν ασήμαντο κακοποιό στο μεγαλύτερο Νονό της νύχτας. Το 4ο μέρος της σειράς φυσικά δεν ξεφεύγει από αυτά τα παραδοσιακά στοιχεία - ο παίχτης πλέον είναι ο Niko Bellic, ένας βετεράνος του πολέμου από μια άγνωστη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, ο οποίος καταφθάνει στη Liberty City (ή αλλιώς, την εναλλακτική Νέα Υόρκη) και κυνηγάει το Αμερικάνικο όνειρο της δόξας και του χρήματος. Φυσικά, σε μικρό χρονικό διάστημα παρασύρεται από τον υπόκοσμο, μέσα στον οποίο θα βρει τη ζωή του να αλλάζει σημαντικά. Το GTA IV είναι ακόμα ένας τίτλος που χρησιμοποιεί την τεχνολογία Motion Capture της Image Metrics, για όσο πιο ρεαλιστικές κινήσεις και εκφράσεις γίνεται, ενώ κλασικά, όπως όλα τα GTA, μας δίνει τη δυνατότητα να παίξουμε ένα 3rd Person Shooter, οδηγώντας διάφορα οχήματα μέσα στην πόλη και εξερευνώντας κάθε πτυχή της. Οι πωλήσεις του, για ακόμα μια φορά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, έχοντας ξεπεράσει κατά πολύ τα 10 εκατομμύρια κόπιες σε όλες τις κονσόλες. Αν υπάρχει κάποιος must τίτλος για όλους τους ενήλικους Gamers, αυτός είναι το GTA 4. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb6f8d3.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/gta1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value To Grand Theft Auto IV είναι ένα παιχνίδι που όταν βγήκε, θεωρήθηκε ότι "βασάνιζε" αρκετά τους 2πύρηνους επεξεργαστές, έχοντας μεγαλύτερη άνεση με έναν αντίστοιχο 4πύρηνο CPU. Στις δοκιμές που κάναμε πάντως, σε όλες τις αναλύσεις οι διαφορές μεταξύ των Core i3 530 & i5 670 ήταν σταθερές, με το παιχνίδι να παίζει ομαλότατα και στους δύο παρά το γεγονός ότι είναι 2πύρηνοι, κάτι για το οποίο ενδεχομένως να ευθύνεται η χρήση του Hyper Threading. [bREAK=Tom Clancy's HAWX + Enemy Territory: Quake Wars] Tom Clancy's H.A.W.X. Έχουμε πραγματικά πολύ καιρό να δούμε τίτλους που να αφοσιώνονται στις αερομαχίες μεταξύ των μοντέρνων πολεμικών αεροσκαφών. Από τότε που η Novalogic τα "παράτησε", φαίνεται πως το είδος των διασκεδαστικών air combat flight sims χάθηκε, με μόνο το Ace Combat να μένει ως "σοβαρός" εκπρόσωπός του. Αυτοί που δεν ήθελαν να μπλέξουν με το ρεαλισμό των IL2-Sturmovik και του Jane's F16, απλά θα έπρεπε να αρκεστούν σε παλαιότερους τίτλους. Όχι πια όμως - το H.A.W.X. ήρθε για να μας φέρει σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Με αυτόν τον τίτλο, ο Tom Clancy κατάφερε να "ξυπνήσει" από τον ύπνο ένα είδος παιχνιδιού ξεχασμένο και να το κάνει τόσο όμορφο, που όχι μόνο οι οπαδοί του, αλλά και αρκετοί νέοι Gamers μπήκαν στον πειρασμό να το δοκιμάσουν. Το παιχνίδι είναι πραγματικά γεμάτο με δράση - ο χρήστης μπορεί να ελέγξει ένα από τα 50 διαθέσιμα αεροπλάνα που έχει το H.A.W.X. στη συλλογή του, να πετάξει πάνω από εντυπωσιακά αναπαραστημένες πόλεις και περιβάλλοντα, καθώς και να εμπλακεί σε πανέμορφες αερομαχίες, δίνοντας ταυτόχρονα και εντολές στους συμμάχους του, όπως έκανε περίπου και στους τίτλους της σειράς Ghost Recon. Ίσως ο τίτλος που πρόκειται να αναβιώσει ένα για πολλούς, χαμένο είδος παιχνιδιών. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb7cfb1.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/hawx1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Εξαιρετικά φυσιολογικά θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τα όσα είδαμε στο Tom Clancy's HAWX, αν κοιτούσε μόνο έναν από τους δύο CPU μας: Τα FPS ήταν υψηλά και η καμπύλη απόδοσης που ακολουθούσαν όσο οι αναλύσεις ανέβαιναν, ήταν ακριβώς ότι περιμέναμε. Το πρόβλημα βέβαια, έγκειται αλλού: Ακόμα και στα 1920x1200, βλέπουμε ότι τα 500 MHz της διαφοράς συχνότητας μεταξύ των δύο επεξεργαστών, μπορούν να δώσουν 10+% σε FPS, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε πόσο πραγματικά δυνατό CPU χρειάζεται μια Radeon HD 5970, ώστε να αποδώσει τα μέγιστά της; Ενώ λοιπόν παλαιότερα τα εξτρά MHz στον επεξεργαστή σε αυτές τις αναλύσεις ήταν κάτι...άχρηστο, τώρα μάλλον αρχίζει να γίνεται κάτι διαφορετικό εφόσον οι διαφορές, είναι πανεύκολα ορατές. Enemy Territory: Quake Wars To πασίγνωστο, κυρίως λόγω του hype που είχε δημιουργηθεί γύρω του, Enemy Territory: Quake Wars, είναι ένας tactical FPS τίτλος που θυμίζει πάρα πολύ τις αντίστοιχες προσπάθειες της DICE/Electronic Arts με τα παιχνίδια της σειράς Battlefield. Το σενάριο του παιχνιδιού βασίζεται φυσικά στην ιστορία των Quake II και Quake IV, στα οποία η ανθρωπότητα πολεμάει με τους εξωγήινους Strogg, οι οποίοι την προκάλεσαν, εισβάλλοντας αποτυχημένα στη Γη. Στο ET:QW λοιπόν, εν αντιθέσει με τα Quake II και IV που έχουμε περάσει στην αντεπίθεση, ο παίχτης μάχεται με τους Strogg για τη σωτηρία της Γης και τη νίκη, που θα τον φέρει σε θέση να ξεκινήσει την επίθεσή του στον πλανήτη Stroggos. Ποια είναι όμως τα τεχνολογικά επιτεύγματα του Quake Wars? Το παιχνίδι χρησιμοποιεί μια υπερ-εξελιγμένη έκδοση της μηχανής id Tech 4, την οποία είχαμε δει στο Doom III για πρώτη φορά. Με τη χρήση της τεχνολογίας MegaTexture, τα εξωτερικά περιβάλλοντα φαίνονται πολύ πιο ρεαλιστικά από τις προηγούμενες γενιές της μηχανής, ενώ φυσικά εκμεταλλεύεται όλες τις δυνατότητες του OpenGL (το αγαπημένο API του John Carmack), κάτι που χρησιμοποίησε και η Intel για να επιδείξει τις δυνατότητες του Ray Tracing στα σύγχρονα παιχνίδια. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb5109f.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/etqw1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Ότι είπαμε παραπάνω, ισχύει και στο Enemy Territory: Quake Wars. Ακριβώς όπως και στο Tom Clancy's HAWX, έτσι και εδώ υπάρχει εμφανές CPU Bottleneck στον Core i3 530, αλλά και στον Core i5 670, αφού η Radeon HD 5970 πραγματικά δείχνει να "στραγγαλίζεται" και να έχει σε όλες τις αναλύσεις αυτού του OpenGL τίτλου, ίδια απόδοση. [bREAK=Unreal Tournament III + World in Conflict] Unreal Tournament III Ένας από τους σημαντικότερους Multiplayer FPS τίτλους των τελευταίων ετών. Η Epic έκανε ξανά το θαύμα της, με μια μηχανή γραφικών (Unreal Engine 3.0) η οποία όντας εξαιρετικά ελαφριά αλλά και ταυτόχρονα ιδιαίτερα όμορφη, αποτέλεσε το κέντρο πολλών συζητήσεων γύρω από το παιχνίδι της και το αμφιλεγόμενο τότε Crysis, που με δυσκολία έπαιζε στα Maximum Settings, ακόμα και στο καλύτερο και ακριβότερο PC. Το UT3 όμως δεν είναι ξεχωριστό μόνο γι αυτό. Είναι από τους λίγους τίτλους που χρησιμοποίησαν την τεχνολογία της Image Metrics στα διάφορα cutscenes του παιχνιδιού, δίνοντας μια αλλιώτικη αληθοφάνεια στους χαρακτήρες, των οποίων η κινηση και ομιλία ήταν σε πραγματικά άλλο επίπεδο. Έτσι, έχοντας εξαιρετικά γραφικά χωρίς να χρειάζεται υπερ-μηχανήματα για να τρέξει, ο κόσμος το αγάπησε και αφοσιώθηκε στα πάμπολλα Multiplayer Modes που έχει, τα οποία κυμαίνονται από το απλό Deathmatch μέχρι και υπερ-εξελιγμένες εκδόσεις του Capture the Flag και Assault. Όλοι οι Fans των προηγούμενων τίτλων της σειράς του Unreal σίγουρα το λάτρεψαν, ενώ καθημερινά κερδίζει και νέους οπαδούς. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb8bde4.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/ut1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Πανομοιότυπες εντυπώσεις με το Enemy Territory: Quake Wars, μας δίνει και το Unreal Tournament III, αλλάζοντας απλά τα νούμερα των FPS. Έτσι, αυτό που παρατηρούμε είναι ότι και εδώ, οι Intel Core i3 530 & i5 670 έχουν μια σταθερή επίδοση σε όλο το εύρος των αναλύσεων, αλλά και μια σημαντικά μεγάλη διαφορά μεταξύ τους, τη τάξεως έως και των 30 FPS, που οφείλεται φυσικά στη μεγαλύτερη συχνότητα λειτουργίας του δεύτερου. World in Conflict Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν όντως οι Σοβιετικοί είχαν πραγματοποιήσει μια επίθεση στις Η.Π.Α., με εισβολή από αέρα και έδαφος. Αρκετοί, όταν σκέφτονται ένα τέτοιο σενάριο μιλάνε για ρίψη χιλιάδων πυρηνικών κεφαλών, οι οποίες θα βύθιζαν τον πλανήτη σε ένα πυρηνικό χειμώνα άνευ προηγουμένου. Το World in Conflict όμως, έχει άλλη άποψη για το πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η ιστορία. Έτσι, οι Σοβιέτ το 1989 έχοντας χάσει σημαντική πολιτική, κοινωνική και οικονομική δύναμη, αποφάσισαν να κάνουν μια μαζική επίθεση στις Η.Π.Α., αναζητώντας την ανάσταση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας μέσω της κατάκτησης του μισητότερου τότε αντιπάλου τους. Ο σκοπός δεν ήταν λοιπόν η εξολόθρευση των Ηνωμένων Πολιτειών με τη χρήση των άπειρων πυρηνικών που διέθετε το Σοβιετικό έθνος, αλλά η αναδιαμόρφωση της Αμερικής σε μια Κομμουνιστική ήπειρο, με σκοπό την παγκόσμια επικράτηση του Κομμουνισμού. Το World in Conflict λοιπόν, μας μεταφέρει σε αυτό το φανταστικό σενάριο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να πολεμήσουμε σε ένα Real Time Strategy game, όχι μόνο με τους Αμερικάνους που προσπαθούν να αποτρέψουν την εισβολή, αλλά και ως τις δυνάμεις του τότε ΝΑΤΟ στο Multiplayer, δίνοντας μια άλλη διάσταση στον τρόπο που ένα παιχνίδι στρατηγικής μας επιτρέπει να ζήσουμε σύγχρονες μάχες. Ο ρεαλισμός είναι άφθονος, τα γραφικά υπέροχα και η δράση ατελείωτη. Ένας από τους καλύτερους τίτλους του 2007, ο οποίος πρόσφατα μάλιστα απέκτησε και το expansion με τον τίτλο Soviet Assault. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4909cb9bfad.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/wic1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Ότι είδαμε και στα υπόλοιπα τεστ, αρχίζει να γίνεται "ρουτίνα" πλέον. Οι επεξεργαστές μας έχουν μια σχεδόν σταθερή απόδοση σε όλο το φάσμα των αναλύσεων, με τη διαφορά τους να παραμένει σχεδόν παντού σταθερή στα ~15 FPS, κάτι που υποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι όσο περισσότερο δίνουμε δύναμη σε έναν Intel Core των 32nm και μια ισχυρή GPU, τόσο περισσότερο θα μας ανταμείψει με αυξημένες επιδόσεις. [bREAK=Overclocking Tests - Part 01] Overclocking Tests Σίγουρα πολύ ενδιαφέροντα όλα τα τεστ που είδαμε μέχρι τώρα, αλλά αυτό που μας κίνησε την περιέργεια ήταν το πόσο καλό scaling επιδόσεων είχαν οι καινούριοι Intel Core των 32nm, οι οποίοι έχοντας και μια εξαιρετική ικανότητα για εύκολο Overclocking με χρήση μιας απλής αερόψυκτρας, οπωσδήποτε "απαιτούσαν" την πραγματοποίηση περαιτέρω μετρήσεων. Έτσι λοιπόν, στο λίγο χρόνο που μας απέμενε, αποφασίσαμε να τρέξουμε και όλα τα 3D Game Tests με τη χρήση του Intel Core i5 670 στα 4.33 GHz και της ASUS Radeon HD 5970 μας, καθώς και το Cinebench και τα benchmarks της Futuremark, ώστε να βγάλουμε μερικά ακόμη χρήσιμα συμπεράσματα. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/oc1.swf]quality=high width=800 height=800 parameter=paramete_value Τι είδαμε λοιπόν μετά από αυτές τις δοκιμές; Εκ πρώτης όψεως, υπάρχουν τίτλοι οι οποίοι από αυτά τα ~900 MHz αύξησης είδαν μηδαμικές διαφορές στις επιδόσεις (όπως το Crysis Warhead και το Call of Juarez σε 2xAA), αλλά υπάρχουν και ορισμένοι όπως ειδικότερα το Far Cry 2, οι οποίοι σχεδόν έπιασαν 20% πάνω σε FPS. Σίγουρα, μια τέτοια διαφορά είναι αξιοσημείωτη για εμάς και επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν τίτλοι για τους οποίους, ακόμα και τα 4.33 GHz ενός σύγχρονου Intel Core επεξεργαστή, δεν είναι αρκετά για να αποδώσουν τα μέγιστα σε σχέση με τα όσα μπορεί να προσφέρει μια "τερατώδης" GPU σαν την ASUS Radeon HD 5970. Cinebench R10 To Cinebench της Maxon, είναι ένα πρόγραμμα το οποίο μπορεί να διαχειριστεί μέχρι και 16 λογικούς επεξεργαστές και εκτελεί ένα real-time 3D render μιας αρκετά απαιτητικής σκηνής, δίνοντας μας μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα σε single CPU αλλά και multi CPU σενάρια, βοηθώντας μας αρκετές φορές να βρούμε το efficiency των επεξεργαστών μας, σε σχέση με τους πυρήνες που διαθέτουν. Στην ουσία λοιπόν, το Cinebench είναι ένα τεστ το οποίο σε αληθινό χρόνο, εκμεταλλεύεται τη μηχανή γρααφικών του λογισμικού CINEMA 4D της Maxon, το οποίο χρησιμοποιείται πάρα πολύ από τα κινηματογραφικά studio για την παραγωγή των τρισδιαστατων εφέ στις εκάστοτε ταινίες, έχοντας στο παλμαρέ του τίτλους όπως το Spider-Man, το Star Wars, το Chronicles of Narnia και πολλά ακόμη, αποτελώντας στην ουσία ένα από τα πιο διάσημα test για τους επεξεργαστές μας. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/cine1.swf]quality=high width=800 height=400 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/cine2.swf]quality=high width=800 height=400 parameter=paramete_value Κανονικά, δε θα έπρεπε να υπάρχουν πραγματικά ιδιαίτερα πολλά να πει κανείς για το Cinebench R10 της Maxon - το πρόγραμμα αυτό εκμεταλλεύεται και την παραμικρή διαφορά στη συχνότητα των επεξεργαστών μας και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις δοκιμές μας, όπου με τη χρήση ενός πυρήνα, οι διαφορές μεταξύ των CPU μας είναι εμφανής. Αυτό όμως που έχει τεράστια σημασία είναι ότι όπως το wPrime μας βοήθησε να "ταξινομήσουμε" τους επεξεργαστές της δοκιμής μας, έτσι και το Cinebench R10 μας δείχνει πόσο καλά δουλεύει το Hyper Threading. Όπως βλέπετε λοιπόν και ιδίοις όμμασι, η χρήση των πολλαπλών πυρήνων δίνει έναν συντελεστή 2.3x στους καινούριους Intel Core, σίγουρα καλύτερο από το ~1.5-1.9x που θα είχαν σε φυσιολογικές συνθήκες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζει τα 3.5-4.0x, ενός αληθινού 4πύρηνου CPU. Στην ουσία λοιπόν, το Hyper Threading εννοείται ότι βοηθάει πολύ, αλλά άλλο είναι να έχουμε τέσσερις φυσικούς και άλλο τέσσερις λογικούς πυρήνες [bREAK=Overclocking Tests - Part 02] 3DMark03/05/06 Ποιος δε θυμάται να τρέχει έστω και μια φορά τα πασίγνωστα benchmarks της Futuremark (πρώην MadOnion), με σκοπό να δει πόσο ισχυρό είναι το καινούριο του σύστημα, τι αλλαγή επέφερε κάποιο καινούριο hardware ή απλά για να κοντραριστεί με κάποιο φίλο του? Τα μετροπρογράμματα αυτά είναι που δημιούργησαν και όλη αυτή την τάση για την αναζήτηση του ακόμα καλύτερου Score μέσω των διάφορων tweaks, soft/hard-mods και βέβαια, οδήγησαν στην αλλαγή που πλέον οι εταιρείες βλέπουν το hobby μας. Τα 3DMark03, 05 και 06 έχουν το καθένα τη δικιά του ιστορία - το πρώτο έκανε πραγματική θραύση το 2003, μεταφέροντάς μας από τις αερομαχίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και σε μια διαστημική μάχη, όλα για να δοκιμαστεί το hardware μας στα όριά του. Το benchmark βασιζόταν αρκετά στον επεξεργαστή, αλλά σίγουρα όχι όσο τα προηγούμενα όπως το 3DMark2001 και το τότε πρόσφατο Aquamark 3. Δύο χρόνια μετά έκανε την εμφάνισή του και το 3DMark05, γρήγορα όμως παρέδωσε τα σκήπτρα στο 3DMark06, το οποίο με τα νέα γραφικά που έφερε στα τεστ, έδωσε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στους Overclockers. Βέβαια, πλέον φαινόταν ξεκάθαρα ότι ναι μεν ο επεξεργαστής έπαιζε μεγάλο ρόλο, αλλά η κάρτα γραφικών ήταν αυτή που σιγά-σιγά άρχιζε να μετράει περισσότερο, κάτι που φυσικά συνέβαινε και στα τότε σύγχρονα παιχνίδια. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a4942f899f96.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/3dm1.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/3dm2.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value 3DMark Vantage Τα χρόνια πέρασαν όμως και μπήκαμε στην εποχή του DirectX 10 και του PhysX. Η Futuremark έπρεπε κάποια στιγμή να ανανεώσει τα benchmark της με κάτι νέο, το οποίο θα ήταν όχι μόνο DX10 compatible, αλλά θα έδειχνε και ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές με τη χρήση πολλαπλών καρτών. Έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το 3DMark Vantage, που κατάφερε να ξεσηκώσει και μια θύελλα συζητήσεων γύρω από την ενσωμάτωση του PhysX στα CPU Tests. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή - το τεστ έχει 3 διαφορετικά Presets: Το Performance, το High και το Extreme. Στο hwbot.org αυτό που μετράει είναι το Performance, όμως αρκετοί είναι αυτοί που τα τρέχουν όλα για να κάνουν ακόμα καλύτερη επίδειξη των δυνατοτήτων του hardware τους. Τι συνέβη λοιπόν με το PhysX? Μετά από πιέσεις της nVIDIA, η Futuremark επέτρεψε τη χρήση του PhysX ως GPU Accelerator στο τελευταίο CPU τεστ, που έδινε μια τεράστια ώθηση στο τελικό σκορ, κάτι που φυσικά, καθότι δεν είχαν οι κάρτες της ATi σαν δυνατότητα, δε μέτρησε σαν έγκυρο στο hwbot.org. Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτές οι διαφωνίες για το Vantage - αρκετοί αμφισβήτησαν την ποιότητα των γραφικών του, τα οποία όντως φαίνονται ξεπερασμένα στο 1ο τεστ, αλλά μας αποζημίωσε και με το παραπάνω με το εντυπωσιακότατο 2ο τεστ, το οποίο αξίζει κάποιος να το τρέξει μόνο και μόνο για να ζήσει "χολγουντιανές" στιγμές στο PC του. [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://www.hwbox.gr/images/imagehosting/464a493f03db994.jpg[/img_alt][flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/3dm3.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Δεν υπάρχει πραγματικά κάτι το ιδιαίτερο που να μας έκανε εντύπωση, είτε αρνητική είτε θετική, στα τεστ της Futuremark. Τα αποτελέσματα φαίνονται απόλυτα φυσιολογικά, το scaling τους είναι πάρα πολύ καλό και γενικά, είναι ότι θα περιμέναμε από την αύξηση της συχνότητας ενός επεξεργαστή σε αντίστοιχα MHz. [bREAK=Intel HD Graphics - Onboard CPU + GPU] Το ομολογούμε - κανείς μας δεν αμφέβαλλε ότι η Intel θα έμπαινε άμεσα στο παιχνίδι των ενσωματωμένων GPU στους επεξεργαστές, ίσως και προλαβαίνοντας την AMD σε αυτό. Το θέμα είναι ότι όλοι είμασταν σίγουροι ότι αυτή η προσπάθεια, από όποιον και να έβγαινε πρώτη, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να είχε ως στόχο να ανταγωνιστεί τις πανίσχυρες GPU της εποχής, ούτε να είναι ένα "τέρας" του ενός TFlop σαν τον Intel Larrabee. Έτσι, εφόσον οι προσδοκίες μας δεν ήταν υψηλές, το ζήτημα στην όλη υπόθεση είναι να δούμε αν τελικά μπορεί να εκπληρώσει βασικές εργασίες και να αντικαταστήσει μια χαμηλού κόστους GPU. Καταρχάς βέβαια, έπρεπε να εγκαταστήσουμε τους Intel Graphics Drivers, οι οποίοι είχαν ένα ξεκάθαρο "BETA" γραμμένο στο CD τους. Η εγκατάσταση πήρε λίγες στιγμές και αμέσως είχαμε βρεθεί σε ένα GUI (Graphic User Interface) το οποίο...δεν πιστεύαμε αρχικά ότι ήταν της Intel. Πραγματικά, πολύ καλή δουλειά στην ευχρηστία και την εμφάνισή του από τους μηχανικούς της "μπλε" εταιρείας, κάτι που επικροτούμε. Για πολλούς όμως, "ότι λάμπει δεν είναι χρυσός". Αυτό σίγουρα είναι ένα σοφό ρητό και θα έπρεπε να δούμε εάν και εφόσον ισχύει και στην περίπτωση των Intel HD Graphics, όπως πλέον ονομάζεται η ενσωματωμένη GPU των Core i3 & Core i5. Τι είναι όμως στην ουσία αυτό που λέμε Intel HD Graphics; Πρακτικά, το GMA X4500 (που είναι η καρδιά του Intel G45 chipset), είχε 10 Shader Processors, ενώ η Intel HD Graphics έχει 12. Η διαφορά σίγουρα δεν είναι τεράστια, αλλά μαζί με κάποιες άλλες αλλαγές που έγιναν στην αρχιτεκτονική, υπάρχει μια διαφορά της τάξης του ~25% στις επιδόσεις, με βάση όσα βγαίνουν από τα διαγράμματα απόδοσης. Το ζήτημα βέβαια είναι ότι αυτές οι επιδόσεις σε καμία περίπτωση δεν είναι φτιαγμένες για το...Crysis. Το θέμα είναι να δούμε αν μπορεί να παίξει έστω και με χαμηλομένες λεπτομέρειες ένα σύγχρονο PC Game, καθώς και να ανακαλύψουμε κατά πόσο μπορεί να χειριστεί καθημερινές διεργασίες με άνεση, όπως τη θέαση Full HD και Blu-ray ταινιών. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα 3D Benchmarks μας, κι ας αφήσουμε τα διαγράμματα να μιλήσουν από μόνα τους. [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/oc2.swf]quality=high width=800 height=400 parameter=paramete_value [flash=http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/3d/oc3.swf]quality=high width=800 height=600 parameter=paramete_value Τι είναι αυτό που βλέπουμε λοιπόν και μπορούμε να εξάγουμε σαν γενικό συμπέρασμα; Σίγουρα δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο για τη διεξαγωγή αναλυτικότερων δοκιμών, ούτε είναι και ότι καλύτερο να μιλάμε για επιδόσεις με beta drivers και χαμηλότερα χρονισμένη GPU, όπως αυτή των Core i3, αλλά το βέβαιο είναι ότι σαφώς, δεν μιλάμε για κάτι high-end. Ο καθένας από εμάς μπορεί εύκολα να αντιληφθεί ότι η Intel Graphics Media Accelerator, όπως την αναγνωρίζει το Devil May Cry 4, είναι μια GPU για να μπορεί κάποιος να χαρεί παιχνίδια προηγούμενης γενιάς, με τα σύγχρονα να παίζουν σε αναλύσεις του τύπου 1024x768 και 1280x1024, με τα γραφικά στα Low και Medium Settings, ώστε να κρατάνε ένα σοβαρό framerate. Κατά τ' άλλα όμως, όλα είναι εξαιρετικά ικανοποιητικά. Το Aero στα Windows Vista και τα Windows 7 έτρεχε εξαιρετικά, τα HD video στο YouTube δεν είχαν το παραμικρό κόλλημα, ενώ όλες οι 720p σειρές έπαιζαν άψογα. Μάλιστα, με τις αναφορές από όλο το Διαδίκτυο να λένε ότι μπορεί να παίξει όχι απλά και 1080p ταινίες, αλλά και να διαχειριστεί άρτια την αναπαραγωγή απευθείας από ένα Blu-ray, τότε μάλλον μιλάμε για ένα σίγουρο νικητή στην κατηγορία των HTPC: Αθόρυβη και ψυχρή πλατφόρμα, με εξαιρετικά ικανοποιητικές επιδόσεις και σωστή αναπαραγωγή ταινιών - τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς με μικρό κόστος; [bREAK=Επίλογος - Συμπεράσματα] Ένα Preview σίγουρα δεν μπορεί να έχει 100% ασφαλή συμπεράσματα για ένα προϊόν. Βέβαια, εμείς προσπαθήσαμε όσο μπορούσαμε αυτή η παρουσίαση να έχει αρκετά δεδομένα μέσα, ώστε να θυμίζει περισσότερο ένα Review, αλλά επειδή γνωρίζουμε το ότι λείπουν αρκετά τα οποία θα την έκαναν σημαντικά πιο πλήρη, αρκούμεθα στο χαρακτηρισμό του Preview, γιατί αυτό ακριβώς νομίζουμε πως είναι - μια "πρώτη ματιά", στις δυνατότητες των Intel Clarkdale. Τι μας χάρισαν τελικά αυτοί οι επεξεργαστές όμως; Γιατί η Intel κάνει όλον αυτόν τον κόπο ώστε να διαφημίσει 2πύρηνους CPU εν έτει 2010, όταν σε λίγους μήνες θα έχει βγει ο 6πύρηνος επεξεργαστής - ναυαρχίδα της στην αγορά και θα διαλύσει κάθε τι στον ανταγωνισμό; Η απάντηση είναι φυσικά εξαιρετικά απλή - η κατηγορία που βγάζει ένα τεράστιο ποσοστό των χρημάτων για την Intel, είναι αυτή των Intel Clarkdale. Και επειδή εδώ και τόσα χρόνια, αυτή καταλαμβάνεται από τους Intel Core 2 Duo και Quad, κάτι θα έπρεπε να γίνει ώστε αυτοί να αντικατασταθούν από κάτι "φρέσκο" και γεμάτο νέα χαρακτηριστικά. Είναι όμως αυτό οι Clarkdale των 32nm; Εάν έπρεπε να απαντήσουμε με μια μόνο λέξη, τότε ναι, είναι. Όπως το είδατε και μόνοι σας, ο Intel Core i3 530 είναι στην ουσία από πλευράς επιδόσεων ισάξιος με έναν Core 2 Q6600, ενώ ο κορυφαίος της σειράς, Core i5 670, παίζει μεταξύ των Core 2 Q9450 & Q9550. Αυτό ακριβώς ήθελε η Intel να γίνει, να αντικαταστήσει και τους τελευταίους των Core 2 Duo και Quad. Πόσο όμως μας ενδιαφέρει αυτό; Υπάρχει κάποιος που πρέπει να αλλάξει τον Core 2 Quad του για να πάει σε έναν Core i3 ή Core i5; Ξεχάστε αυτούς που θέλουν να φτιάξουν εξ' αρχής ένα νέο σύστημα, πάντα θα τους "τραβάει" η νέα τεχνολογία - όλοι αυτοί που ήδη έχουν κάτι ομολογουμένως ισχυρό, θα αξίζει να πάνε στους Intel Clarkdale; Τελικά λοιπόν, μήπως αυτό το "ναι" που είπαμε παραπάνω δεν απασχολεί και ιδιαίτερα αυτόν που ήδη έχει έναν ισχυρό επεξεργαστή προηγούμενης γενιάς στο PC του; Μιλώντας πάντα για Home Users, το δίλημμα είναι μεγάλο και το ερώτημα σοφό: Γιατί να πάω τελικά σε Clarkdale - τι θα κερδίσω; Βλέπετε λοιπόν που οδηγούν όλα αυτά - όταν βγαίνει ένας καινούριος επεξεργαστής, ο οποίος έχει παρόμοιες επιδόσεις με τους κορυφαίους της προηγούμενης γενιάς αλλά και των αντιπάλων (τα πάει πολύ καλά κόντρα στους Phenom II ο Clarkdale), σίγουρα θα κερδίσει τις εντυπώσεις, αλλά όχι για πολύ. Έχοντας μάλιστα και το θέμα της τιμής στη μέση (η πλατφόρμα 775 είναι αρκετά φθηνή, όπως και αυτή των AMD), τότε πολλοί ίσως διστάσουν να κάνουν το βήμα, ακόμα κι αν η νέα γενιά κουβαλάει τόσο πολύ τεχνολογία μέσα της. Βέβαια, οι επαγγελματίες σίγουρα θα δουν τις επιδόσεις στην AES κρυπτογράφηση και οι fan των HTPC θα απολαύσουν HD Playback μόνο με τον επεξεργαστή, οπότε ένα τμήμα του γενικού κοινού έχει ήδη πειστεί να αλλάξει σε Clarkdale. Αλλά οι υπόλοιποι - αξίζει να πάνε τελικά; [img_alt=Intel Clarkdale 32nm: Intel Core i3 530 & Core i5 670 Preview] http://reviews.hwbox.gr/jcd/clarkdale/45nm_wafer.jpg[/img_alt]Τα 45nm ήταν κάποτε το μέλλον, τώρα πλέον όμως είναι τα 32nm Κατά την ταπεινή μας άποψη, όποιος έχει έναν Core 2 Quad ή έναν Phenom II X4, ίσως να μη χρειαστεί να μπει στον πειρασμό. Οι κάτοχοι των 2πύρηνων επεξεργαστών τώρα, νιώθουμε ότι θα βελτιώσουν τη ζωή τους προς το καλύτερο, προσθέτοντας τις δυνατότητες των Clarkdale. Σίγουρα βέβαια, ακόμα καλύτερο για αυτούς είναι να πάνε σε κάτι ακόμα ανώτερο, αλλά και οι CPU των 32nm, θα είναι αρκετοί για να τους δώσουν μια διαφορά στις επιδόσεις που θα φανεί και με το μάτι. Οι Overclockers τώρα, είναι ένα άλλο κομμάτι. Εκεί, μιλώντας απόλυτα ειλικρινά, ο Core i5 670 παίζει σε δικό του γήπεδο. Το CPU αυτό είναι διαμάντι, είναι κάτι που σίγουρα ο Overclocker θα το εκτιμήσει δεόντως και θα τον κάνει να νιώσει ξανά ένα μικρό παιδί, που ανακαλύπτει το καινούριο του παιχνίδι. Ο τρόπος με τον οποίο κάποιος κάνει Overclocking στο CPU αυτό είναι τόσο εύκολος και άνετος, που νιώθουμε ότι είναι μοναδικό στο είδος του - ποιο άλλο άλλωστε μπορεί να πει σήμερα, ότι είναι ικανό να αγγίξει τα 5+ GHz με αέρα και να τρέξει benchmarks; Το πραγματοποίησε τελικά η Intel λοιπόν - μια υπόσχεση που ξεκίνησε λίγα χρόνια πριν, την ολοκληρώνει τώρα, σήμερα. Όταν πρωτοπαρουσιάστηκαν οι Core i7, είχαν ήδη βάλει πλώρη για τους Core i5 και τους Core i3, ήξεραν πως θα περάσουν τη μία τεχνολογία στην άλλη και από τώρα γνωρίζουν το τι θα κάνουν με την επόμενη γενιά των επεξεργαστών τους. Βάζοντας και την GPU στη "μέση", ο κύκλος φαίνεται να ολοκληρώνεται με τους καλύτερους οιωνούς - μια πλήρης γκάμα προϊόντων, όλα έτοιμα να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε υπολογιστική ανάγκη και με το παραπάνω, έχοντας και τους άσους που ονομάζονται Gulftown και Beckton καλά κρυμένους στο μανίκι της. Μπορεί τελικά λοιπόν η Intel να μην έκανε το μεγάλο "μπαμ" με τους Clarkdale, αλλά είναι βέβαιο ότι έβγαλε κάτι εξαιρετικά ποιοτικό το οποίο θα αποτελέσει το ορόσημο για τα συστήματα που θα χτίζονται στο μέλλον - από εμάς λοιπόν, ένα μπράβο γιατί μας χάρισε τον Core i5 670 και μια υπόσχεση, ότι θα επιστρέψουμε δριμύτεροι με ένα ακόμα πληρέστερο Review! .