Intel NUC Review: Next Generation comes in a small box
Οι ιστορικές αναδρομές στην τεχνολογία είναι πάντοτε χρήσιμες τόσο για να κατανοούμε, όσο και για να εκτιμάμε ακόμα περισσότερο το που έχουμε φτάσει σήμερα, σε μια εποχή όπου η πληροφορική θεωρείται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας - έστω και αν κάποιοι δεν το θέλουν αυτό. Γυρνώντας το ημερολόγιο πίσω στην αρχαιότητα, οι αρχαίοι επιστήμονες χρησιμοποιούσαν μηχανικούς υπολογιστές ως βοηθήματα σε αρκετά πολύπλοκους υπολογισμούς. Ένας από αυτούς ήταν και ο πασίγνωστος στους επιστημονικούς κύκλους "υπολογιστής των Αντικυθήρων", ένα κουτί που αποτελούταν από πολύπλοκα γρανάζια τα οποία κατεύθυναν μια σειρά από δείκτες - δείκτες οι οποίοι εμφάνιζαν την κίνηση των αστέρων και τις φάσεις της Σελήνης ανάλογα με την επιθυμητή περίοδο που επιθυμούσε κάποιος να υπολογίσει. Σκεφτείτε το σαν ένα αρκετά πολύπλοκο ρολόι. Για να κατασκευαστεί όμως κάτι τέτοιο, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια μελέτης της κίνησης των αστέρων και η συσχέτισή τους με τα Μαθηματικά και κατ' επέκταση τη Φυσική, όπου εφαρμόστηκε η ακριβής αναλογία των γραναζιών. Οι ιστορικές αναδρομές στην τεχνολογία είναι πάντοτε χρήσιμες τόσο για να κατανοούμε, όσο και για να εκτιμάμε ακόμα περισσότερο το που έχουμε φτάσει σήμερα, σε μια εποχή όπου η πληροφορική θεωρείται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας - έστω και αν κάποιοι δεν το θέλουν αυτό. Γυρνώντας το ημερολόγιο πίσω στην αρχαιότητα, οι αρχαίοι επιστήμονες χρησιμοποιούσαν μηχανικούς υπολογιστές ως βοηθήματα σε αρκετά πολύπλοκους υπολογισμούς. Ένας από αυτούς ήταν και ο πασίγνωστος στους επιστημονικούς κύκλους "υπολογιστής των Αντικυθήρων", ένα κουτί που αποτελούταν από πολύπλοκα γρανάζια τα οποία κατεύθυναν μια σειρά από δείκτες - δείκτες οι οποίοι εμφάνιζαν την κίνηση των αστέρων και τις φάσεις της Σελήνης ανάλογα με την επιθυμητή περίοδο που επιθυμούσε κάποιος να υπολογίσει. Σκεφτείτε το σαν ένα αρκετά πολύπλοκο ρολόι. Για να κατασκευαστεί όμως κάτι τέτοιο, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια μελέτης της κίνησης των αστέρων και η συσχέτισή τους με τα Μαθηματικά και κατ' επέκταση τη Φυσική, όπου εφαρμόστηκε η ακριβής αναλογία των γραναζιών.
Το μεγάλο ατού όμως εκείνου του πρώτου υπολογιστή ήταν η σχετική φορητότητά του, καθώς το μέγεθός του του επέτρεπε την χρήση του σε αρκετές πτυχές της ζωής των τότε ανθρώπων, και κυρίως στη ναυσιπλοΐα.
Μέχρι την εμφάνιση του ηλεκτρισμού και την καθιέρωσή του στην καθημερινότητα ως αναγκαίο μέσο επιβίωσης, αρκετοί μηχανικοί υπολογιστές είχαν εμφανιστεί, κανένας από αυτούς όμως δεν μπορούσε να αντικαταστήσει τον άνθρωπο. Χαρακτηριστικά, στις αρχές του 1900, όταν ο Johathan Huble αναζητούσε μέσα στα πρώτα αστεροσκοπεία την ύπαρξη άλλων γαλαξιών, για να κάνει τους υπολογισμούς του χρειαζόταν Υπολογιστές- μόνο που ένας Υπολογιστής τότε δεν ήταν μηχάνημα αλλά επάγγελμα! Μια ομάδα από ανθρώπους, εξειδικευμένους στην επίλυση μαθηματικών εκτελούσαν μαθηματικές πράξεις (και για κάποιο περίεργο λόγο η ομάδα αυτή αποτελούταν κυρίως από γυναίκες...) όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Μόνο που ακόμα και έτσι, η επίλυση δύσκολων μαθηματικών πράξεων απαιτούσε μήνες ή ακόμα και χρόνια.
Τότε άρχισε να γίνεται επιτακτική η ανάγκη για ταχύτατες μηχανές που θα αντικαθιστούσαν τον άνθρωπο. Το 1950, έπειτα από την εμφάνιση του πρώτου τρανζίστορ και την κατασκευή του τρανζίστορ πυριτίου, η IBM κατασκευάζει τον ENIAC, έναν από τους πρώτους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ο οποίος όμως είχε μέγεθος ενός ολόκληρου δωματίου!
Τα πρώτα ολοκληρωμένα κυκλώματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους την επόμενη δεκαετία, για να φτάσουμε στο 1970 και τους πρώτους consumer μικρο-επεξεργαστές, όπως ο Intel 8080, o Zilog Z80 και φυσικά η βάση της σημερινής x86 αρχιτεκτονικής, o Intel 8086 και ο 8088. Οι επεξεργαστές αυτοί ήταν οι πρώτοι που επέτρεψαν την δημιουργία των πρώτων desktop συστημάτων, όπως ο Apple 1, στην δεκαετία του 80. Ταυτόχρονα, τα πρώτα GUI άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, και πλέον ήταν γεγονός: ένας υπολογιστής αποτελούσε μέρος των επαγγελμάτων, και όλα αυτά σε μέγεθος που χωρούσε σε ένα γραφείο!
Η δεκαετία του 90 που ακολούθησε, ήταν εκρηκτική. Τα ηλεκτρονικά εξελίχθηκαν και έγιναν ταχύτερα καθώς η κλίμακα κατασκευής τους τους επέτρεπε να ενσωματωθούν περισσότερα transistors στην ίδια επιφάνεια. Η ταχύτητα αυτή επέτρεψε στους υπολογιστές να κάνουν ολοένα και περισσότερα πράγματα, δίνοντας έμφαση στα multimedia, κάτι που επέτρεψε την εξάπλωση του Internet. Σταδιακά, μέχρι το 2000, ο υπολογιστής πέρασε στα σπίτια μας και έκτοτε θεωρείται δεδομένος στη καθημερινότητά μας. Αφού επετεύχθη αυτό, άρχισε να δίνεται περισσότερη έμφαση στην αποδοτικότητα των ηλεκτρονικών, με τους πρώτους πολυπύρηνους επεξεργαστές να κάνουν την εμφάνιση τους το 2005.
Για να φτάσουμε στο σήμερα. Στις αρχές του 2013, έχουμε όχι μόνο ταχύτατους υπολογιστές που μπορούν να καλύψουν το 90% της καθημερινής μας χρήσης, αλλά ταυτόχρονα είναι φτηνοί και έρχονται σε οποιοδήποτε μέγεθος επιθυμούμε. Από τα laptops, τα netbooks, netops μέχρι και το νέο trend, τα mITX συστήματα τα οποία δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν σε σχέση με ένα παραδοσιακό ATX σύστημα. Παράλληλα, έχουμε μια πληθώρα από tablets και smartphones τα οποία έχουν κάτι περισσότερο από την ταχύτητα της προηγούμενης δεκαετίας, και όλα αυτά σε μέγεθος που χωράει ακόμα και στην παλάμη των χεριών μας. Απίστευτο; Και όμως, από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε μέγεθος δωματίου, έχουμε φτάσει στον υπολογιστή...τσέπης. Και υπολογιστής ο οποίος όχι μόνο εκτελεί μαθηματικές πράξεις, αλλά αναλαμβάνει την καθημερινή μας επικοινωνία!
Η λέξη κλειδί σε όλον αυτό τον πρόλογο, αν δεν το καταλάβατε, είναι φυσικά το μέγεθος. Εφόσον έχουμε την δυνατότητα, γιατί να μην την αξιοποιήσουμε; Η Intel άρχισε να το αντιλαμβάνεται αυτό, και έτσι κυκλοφορεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα, σε μέγεθος που χωράει στην παλάμη του χεριού μας. Το όνομα αυτού; Intel Next Unit of Computing, ελληνιστί " Η επόμενη μονάδα της Υπολογιστικής". Όνομα αρκετά βαρύ, αλλά και εύστοχο, μιας και η Intel σκοπεύει να αλλάξει άρδην τα δεδομένα στον χώρο των desktop συστημάτων!
Σε αυτή την σελίδα θα θυμηθούμε μαζί τι το καινούργιο έφερε η οικογένεια των Intel Ivy Bridge. Ξεκινώντας από το "ηλεκτρονικό" μέρος πρώτα: Τα νέα Ivy Bridge έφεραν αρκετές καινοτομίες στον τομέα του fabrication, όντας η πρώτη σειρά επεξεργαστών με λιθογραφία στα 22nm! Σαν να μην έφτανε αυτό, είχαμε και δεύτερο ντεμπούτο, αυτό των πολυσυζητημένων Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistor. Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά υπόσχονται και στην πράξη πραγματοποιούν, πιο energy efficient λειτουργία και μαζεμένη κατανάλωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το TPD των δυνατών τετραπύρηνων desktop μοντέλων έχει πέσει στα 77 watts (19% κάτω από τα αντίστοιχα Sandy) ενώ η Intel ισχυρίζεται ότι τα 22nm transistors της μπορούν να λειτουργήσουν με το 75 - 80% της τάσης που απαιτούν τα αντίστοιχα 32nm. Οι μειωμένες αυτές ενεργειακές απαιτήσεις έχουν την προφανή τους επίπτωση και στις καταναλώσεις, των εν λόγω επεξεργαστών.
Όπως και παλιότερα (45nm με high-k/metal gate το 2007) έτσι και σήμερα η Intel διαγράφει την πορεία της πρωτιάς στο θέμα του fabrication, τα νέα 22nm Tri-Gate δεν πλεονεκτούν μόνο σε "διαστάσεις" αλλά πλεονεκτούν και λόγω σχεδιασμού, με σαφώς μικρότερο leakage σε σχέση με τα παλιότερα 2D planar chip αλλά και με καλύτερο Gate Delay. Ακόμα, η Intel αύξησε τα ορισμένα power states έτσι το chip μπορεί να απαιτεί περισσότερες διαφορετικές τάσεις σε σχέση με τις τρεις που είχαμε στους Sandy (ονομαστική, turbo, idle). Επίσης, μέσω πολύ εξελιγμένων τεχνικών Power Aware διακοπών και μίας ολοκαίνουργια configurable TDP (cTDP) προσέγγισης, δεν είναι να ξαφνιάζεστε αν δείτε φορητές συσκευές γύρω από την Ivy Bridge αρχιτεκτονική που να μπορούν να αλλάζουν το TDP στόχο τους, ανάλογα με τις συνθήκες (θερμοκρασία, κατάσταση μπαταρία κτλ). Δεν θα σας κουράσουμε με επιπλέον τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά αν αξίζει να θυμάστε κάτι για την ηλεκτρονική πλευρά του Ivy εγχειρήματος, είναι ότι μια πληθώρα χαρακτηριστικών του, που αφορούν την κατανάλωση αλλά και τις επιδόσεις, είναι κυριολεκτικά σε state of art επίπεδο.
Αρχιτεκτονικά, τα Ivy μοιράζονται χαρακτηριστικά με τα Sandy Bridge καθώς παραμένουν και πάλι ένα CPU + PCH σχήμα με τα IA Cores και την μονάδα γραφικών στο ίδιο πυρίτιο. Ακόμα, κλασικά, ο memory controller και ο PCI-E controller παραμένουν εντός, ενώ υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Hyper Threading (όπου διατίθεται) και αυτές είναι στην κατεύθυνση να υπάρχει καλύτερη single thread απόδοση όταν το σενάριο το απαιτεί, απελευθερώνοντας και προσφέροντας δομές του ΗΤ, που στους Sandy ήταν στατικές, όταν τρέχουν μη-πολυνηματικά processes. Επιπλέον, έχουμε ολοκαίνουργιες ισχυρότερες DirectX 11 μονάδες γραφικών (με hardware Tessellation) με δυνατότητα οδήγησης τριών οθονών. Οι αυξημένες επιδόσεις δίνουν σαφή βελτίωση (μέχρι x2) και στο άμεσα εξαρτώμενο Quick Sync για τις μετατροπές βίντεο. Βελτιωμένο είναι ακόμα το IPC σε πυρήνες, LLC και Memory controller, το οποίο δίνει θεωρητικό προβάδισμα ακόμα και σε clock to clock συγκρίσεις με τα Sandy Bridge καθώς και μία πλειάδα νέων χαρακτηριστικών που βελτιώνουν την ασφάλεια: Μία νέα γεννήτρια τυχαίων αριθμών και το προστατευμένο περιβάλλον εκτέλεσης σε Supervisor Mode, υπόσχονται επιπλέον ασφάλεια για τον εκτελούμενο κώδικα. Τέλος, αν τα γρηγορότερα Tri-Gate Transistor δεν σας προϊδέασαν επαρκώς, για το overclock θα αρκεστούμε να σας πούμε το εξής: ο μέγιστος πολλαπλασιαστής στα ξεκλείδωτα μοντέλα των desktop προτάσεων, μετατοπίστηκε στα 63x (από τα 57x που ήταν στα Sandy)!
Έφτασε η ώρα λοιπόν που παραλάβαμε το Intel NUC στα χέρια μας! Η συσκευασία που μας έστειλε η Intel είναι περίπου η ίδια με αυτή που θα κυκλοφορήσει στο εμπόριο, μόνο που ήταν ξεκάθαρα Engineering Sample, όπως αναγραφόταν. Αυτό σημαίνει με λίγα λόγια πως η εμφάνισή της θα είναι ελαφρώς διαφοροποιημένη, παρ' όλα αυτά τα περιεχόμενά της δεν θα αλλάξουν! Το δείγμα που παραλάβαμε ήταν το πλήρες SKU, πράγμα που σημαίνει ότι στο NUC δεν χρειάζονταν να προσθέσουμε hardware.
Η συσκευασία περιέχει τα απολύτως απαραίτητα! Ανάμεσα σε αρκετό προστατευτικό αφρό, θα συναντήσουμε το εξωτερικό τροφοδοτικό που αναλαμβάνει να τροφοδοτήσει το NUC (με μια σημαντική παράλειψη, αν και είναι άγνωστο αν συμπεριλαμβάνεται στην retail συσκευασία, έλειπε το καλώδιο για την σύνδεση μεταξύ power brick και πρίζας), ένα VESA Mount μαζί με τις απαραίτητες βίδες για εγκατάσταση στο πίσω μέρος μιας οθόνης, τα απαραίτητα manuals με τις οδηγίες χρήσης, και τέλος την ίδια την μονάδα του NUC. That's it! Ένα πλήρες σύστημα σε ένα μικρό κουτί.
Και πάμε να εξετάσουμε το ίδιο το NUC! Κρατώντας την μονάδα στα χέρια μας, είναι εκπληκτικό το μέγεθος της η οποία χωράει στην παλάμη ενός χεριού! Είναι αρκετά περίεργο το συναίσθημα ότι ένας πλήρως λειτουργικός υπολογιστής μπόρεσε και χώρεσε σε ένα κουτάκι μόλις 10x10 εκατοστών! Φυσικά, αυτό που "μαγνητίζει" τα βλέμματα είναι η ίδια η εμφάνιση του NUC! Με ένα minimalistic στυλ, το NUC φροντίζει να δείχνει τα απολύτως απαραίτητα. Ο σκελετός του είναι πλήρως μεταλλικός με τραχιά υφή και με πάχος που φτάνει το μισό εκατοστό, νομίζει κανείς πως άμα πέσει από τον 4ο όροφο θα μείνει άθικτο -don't try this at home. Το πάνω καπάκι του NUC είναι από πλαστικό με γυαλιστερή υφή και μεταλλικό χρώμα - που όμως τραβάει τις δαχτυλιές και τις γρατζουνιές όπως... ο μαγνήτης μια βίδα! Το δείγμα ήδη "διέθετε" αρκετές γρατζουνιές, αν και κάναμε την καλύτερή μας δουλειά για να τις κρύψουμε, οπότε δώστε λίγη προσοχή στο πως μεταχειρίζεστε αυτήν την επιφάνεια καθώς μπορείτε εύκολα να καταλήξετε με αρκετές χαρακιές. Το πάνω καπάκι επίσης διαθέτει το Power Button το οποίο είναι ελαφρώς βυθισμένο και έχει την ένδειξη της τροφοδοσίας σε χρώμα μπλε, όταν η μονάδα ενεργοποιείται. Όπως μπλε επίσης είναι και η λυχνία ένδειξης της δραστηριότητας του SSD, και η οποία βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το κουμπί της τροφοδοσίας.
Ας δούμε όμως και τις διαθέσιμες θύρες διασύνδεσης: Μόλις μία βρίσκεται στο "εμπρός" μέρος και οι υπόλοιπες στο πίσω.
Λίγες; Και όμως αυτές είναι μόλις. Μας προβλημάτισε ελαφρώς το γεγονός των ελάχιστων θυρών USB, κάτι που όμως λύνεται εύκολα και ανέξοδα με την αγορά ενός επιπλέον USB Hub. Κατά τα άλλα, ενθαρρυντική είναι η υποστήριξη 2 οθονών μέσω των 2 HDMI θυρών, ο οποίες είναι ταυτόχρονα υπεύθυνες για το "πέρασμα" του ήχου προς την οθόνη, μιας και το NUC δεν διαθέτει 3.5mm Jacks. Τέλος, έχει προστεθεί και μια Gigabit Ethernet θύρα, δεν είναι όμως το μοναδικό Interface για σύνδεση στο Internet και σε τοπικό δίκτυο, καθώς υπάρχει και μια ενσωματωμένη Wi-fi a/b/g/n ασύρματη κάρτα δικτύου.
Στην βάση του NUC δεν θα βρούμε κάτι ιδιαίτερο, μιας και υπάρχουν τα 4 ελαστικά "ποδαράκια" και οι κατάλληλες οπές ώστε το NUC να "αναπνέει", ενώ η έξοδος του αέρα γίνεται μέσω δυο μικρών grilled οπών στο πίσω μέρος του, ακριβώς από πάνω από τις I/O ports. Κάτι το οποίο δεν αναφέραμε, είναι πως τα ελαστικά ποδαράκια φιλοξενούν και τις βίδες συγκράτησης της βάσης, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει ένας δρόμος... για το εσωτερικό του NUC! Και φυσικά αποπειραθήκαμε να το ανοίξουμε.
Βγάζοντας το καπάκι, ερχόμαστε σε επαφή με την Motherboard του NUC. Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι πρόκειται για διπλής όψης πλακέτα, κοινώς η μητρική εκμεταλλεύεται και τις δυο επιφάνειές της για να φιλοξενήσει στοιχεία. Το κάτω μέρος της πλακέτας, στη βάση του NUC δηλαδή, φιλοξενεί τα modular στοιχεία, δηλαδή τις μνήμες, τον mSATA SSD καθώς και το Wireless Adapter module. Αναφορικά με τις μνήμες, είναι 2 modules των 2GB έκαστο SO-DIMM DDR3 στα 1066MHz, χαμηλής τάσης και κατασκευαστή την Nanya. Ο mSATA SSD είναι ένας 80GB Intel mSSD SATA 2 και τέλος το Wireless Adapter είναι επίσης (αναμενόμενο) κατασκευής της Intel. To Wireless Module χρησιμοποιεί για κεραία το ίδιο το σασί του NUC φυσικά για εξοικονόμηση χώρου και για να μην προεξέχει μια κεραία στο πίσω μέρος του! Να πούμε πως παρόλο την έλλειψη εξωτερικής κεραίας, η ποιότητα λήψης ήταν εξίσου καλή με οποιοδήποτε laptop.
Κάπου εκεί προσπαθήσαμε να προχωρήσουμε στα ενδότερα, όμως δυστυχώς και λόγω έλλειψης των κατάλληλων εργαλείων αλλά και της αρκετά καλής συγκράτησης της μητρικής, δεν καταφέραμε να την αφαιρέσουμε από το σασί. Βέβαια δεν χάσαμε και πολλά, καθώς στην άλλη πλευρά, η οποία είναι και η άνω όψη του NUC, υπάρχει ο Intel Core i3 3217 ULV καθώς και το H61 Express Chipset, τα οποία ψύχονται αμφότερα από ένα blower-style fan αντίστοιχο με αυτό που συναντάμε στα περισσότερα laptops. Βέβαια, η πλευρά που βρίσκεται ο ανεμιστήρας δεν λαμβάνει αρκετή παροχή αέρα, κάτι το οποίο σημαίνει πως οι θερμοκρασίες του 3217 ULV θα κινούνται σε αρκετά υψηλά επίπεδα.
Αυτά! Το μόνο που απομένει είναι να συνδέσουμε το Intel NUC και να αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε, τρέχοντας και μερικά benchmarks. Η συνέχεια στις γραμμές που ακολουθούν!
Τι κοινό έχει το Intel NUC με ένα tablet, ένα κλειδί αυτοκινήτου και μια ρακέτα θαλάσσης; Πέρα από το tablet, με τα άλλα δυο τίποτα απολύτως! Επειδή όμως μερικές τυχαίες φωτογραφίες από μόνες τους δεν μπορούν να σας αναδείξουν το πραγματικό μέγεθος του NUC, βάλαμε την φαντασία μας κάτω και προσπαθήσαμε, με το πλήρως ότι-να-ναι HwBox style, να σας κάνουμε να πάρετε μια γεύση από το μέγεθος του NUC σε σχέση με απλά, καθημερινά, τεχνολογικά και μη αντικείμενα. _enjoy!
13" Laptop vs NUC: H οθόνη και το πληκτρολόγιο κάνουν ολόκληρο το laptop αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος - μην ξεχνάμε και το επιπρόσθετο βάρος της μπαταρίας!
NUC vs Old Proccessors: Ανάμεσα σε αυτούς συναντάμε αρκετά "χρυσά" κομμάτια της ιστορίας, όπως ο 486 DX και ο Celeron 400 MHz σε slot A! Αν με κάποιο μαγικό τρόπο τους συνδυάζαμε όλους μαζί, ίσως καταφέρναμε να επιτύχουμε την ταχύτητα του NUC.
Tablet vs NUC: Μια οθόνη αφής, ένας διπύρηνος nVidia Tegra 2 και μια μπαταρία, όλα συγχωνευμένα σε 10 ίντσες. Η επιτομή της τεχνολογίας είναι ίσως ότι πιο κοντινό σε σύγκριση με το NUC.
NUC into a backpack: Μόλις η εμπρός θήκη χρειάζεται για να χωρέσουμε το NUC! Για τις υπόλοιπες θήκες έχετε αρκετό χώρο να βάλετε ότι επιθυμείτε...
NUC vs ρακέτα θαλάσσης: Just random stuff. Όχι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα μπαλάκι.
NUC vs Coca Cola: Όχι δεν μπορείτε να το πιείτε, απλά επειδή όλη αναγνωρίζουν το μέγεθος μιας Coca Colas τα βάλαμε δίπλα δίπλα για να γίνει πιο κατανοητό το μέγεθος του!
NUC vs Ολόκληρο χωριό μακέτα: Θα μπορούσε να είναι η "καρδιά" του...η φωτογραφία αυτή εκτελέι μόνο στυλιστικά χρέη!
Μετά πλήρης βεβαιότητος, μπορούμε μόνο από τα specs του Intel NUC να πούμε πως μπορεί να ανταπεξέλθει άνετα απλές καθημερινές λειτουργίες - όπως για παράδειγμα Internet Browsing, αναπαραγωγή μουσικής, HD 1080p video playback και φυσικά Office applications, ακόμα για τυπική επεξεργασία εικόνας! Φυσικά και περάσαμε αρκετές ώρες παρέα με το NUC για να καταφέρουμε να αξιολογήσουμε αρκετά τις παραπάνω χρήσεις, κάτι στο οποίο θα αναφερθούμε στην επόμενη σελίδα. Παρ' όλα αυτά, δεν γνωρίζαμε ποια είναι τα πραγματικά όρια του NUC αν δεν το φέρναμε να λειτουργεί κοντά σε αυτά. Έτσι, τρέξαμε μια σειρά από επιλεγμένα benchmarks για να δούμε πως τα καταφέρνει αν το ζορίσουμε ελαφρώς παραπάνω. Φυσικά, οποιαδήποτε σύγκριση με κάποιο τυπικό desktop σύστημα είναι άδικη... Ή μήπως όχι; Προσπαθήσαμε να δούμε πόσο είναι το έδαφος που χάνει το Intel NUC και ο Core i3 3217U ενάντια σε αντίστοιχους mainstream επεξεργαστές που κυκλοφορούν στην αγορά. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά εντυπωσιακά! Keep in mind though- εκεί που χάνει το NUC, κερδίζει σε μέγεθος!
Όπου υπάρχει 0 σαν αποτέλεσμα, δεν έχει δοκιμαστεί ο επεξεργαστής στο συγκεκριμένο τεστ.
Processor Arithmetic & Multimedia
Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
GP (GPU/CPU/APU) Processing
GP (GPU/CPU/APU) Cryptography
Δείτε πως αποδίδει η κάρτα γραφικών σας σε διαδικασίες κρυπτογράφησης, αποκρυπτογράφησης και κατακερματισμού αρχείων με το GpCryptoBench του Sandra. Ένα test όχι και τόσο συνηθισμένο, μιας και τα προγράμματα που προφυλάσσουν σημαντικά αρχεία με την βοήθεια καρτών γραφικών δεν είναι ευρέως διαδεδομένα ακόμα και στους high-end χρήστες. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε GB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο. Προκύπτει από δύο ξεχωριστά benchmarks στην ουσία - το AES128-AES256 Encryption/Decryption Benchmark και το SHA1-SHA256 Block Hashing Benchmark.
GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth
To GpMemBench (GP Bandwidth) test του Sandra δύναται να μετρήσει το bandwidth της ενσωματωμένης κάρτας γραφικών. Όσο σημαντική είναι η επεξεργαστική ισχύς των συσκευών ενός υπολογιστή, τόσο σημαντική είναι και η ταχύτητα που τα δεδομένα στέλνονται από τον ένα GP processor στον άλλο, όπως επίσης και η ταχύτητα που γίνεται η εσωτερική επεξεργασία τους. Βασίζεται στο γνωστό memory benchmark STREAM.
SuperPi
wPrime
Excel
Photoshop Bench V3
Το μεγάλο ατού όμως εκείνου του πρώτου υπολογιστή ήταν η σχετική φορητότητά του, καθώς το μέγεθός του του επέτρεπε την χρήση του σε αρκετές πτυχές της ζωής των τότε ανθρώπων, και κυρίως στη ναυσιπλοΐα.
Μέχρι την εμφάνιση του ηλεκτρισμού και την καθιέρωσή του στην καθημερινότητα ως αναγκαίο μέσο επιβίωσης, αρκετοί μηχανικοί υπολογιστές είχαν εμφανιστεί, κανένας από αυτούς όμως δεν μπορούσε να αντικαταστήσει τον άνθρωπο. Χαρακτηριστικά, στις αρχές του 1900, όταν ο Johathan Huble αναζητούσε μέσα στα πρώτα αστεροσκοπεία την ύπαρξη άλλων γαλαξιών, για να κάνει τους υπολογισμούς του χρειαζόταν Υπολογιστές- μόνο που ένας Υπολογιστής τότε δεν ήταν μηχάνημα αλλά επάγγελμα! Μια ομάδα από ανθρώπους, εξειδικευμένους στην επίλυση μαθηματικών εκτελούσαν μαθηματικές πράξεις (και για κάποιο περίεργο λόγο η ομάδα αυτή αποτελούταν κυρίως από γυναίκες...) όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Μόνο που ακόμα και έτσι, η επίλυση δύσκολων μαθηματικών πράξεων απαιτούσε μήνες ή ακόμα και χρόνια.
Τότε άρχισε να γίνεται επιτακτική η ανάγκη για ταχύτατες μηχανές που θα αντικαθιστούσαν τον άνθρωπο. Το 1950, έπειτα από την εμφάνιση του πρώτου τρανζίστορ και την κατασκευή του τρανζίστορ πυριτίου, η IBM κατασκευάζει τον ENIAC, έναν από τους πρώτους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ο οποίος όμως είχε μέγεθος ενός ολόκληρου δωματίου!
Τα πρώτα ολοκληρωμένα κυκλώματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους την επόμενη δεκαετία, για να φτάσουμε στο 1970 και τους πρώτους consumer μικρο-επεξεργαστές, όπως ο Intel 8080, o Zilog Z80 και φυσικά η βάση της σημερινής x86 αρχιτεκτονικής, o Intel 8086 και ο 8088. Οι επεξεργαστές αυτοί ήταν οι πρώτοι που επέτρεψαν την δημιουργία των πρώτων desktop συστημάτων, όπως ο Apple 1, στην δεκαετία του 80. Ταυτόχρονα, τα πρώτα GUI άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους, και πλέον ήταν γεγονός: ένας υπολογιστής αποτελούσε μέρος των επαγγελμάτων, και όλα αυτά σε μέγεθος που χωρούσε σε ένα γραφείο!
Η δεκαετία του 90 που ακολούθησε, ήταν εκρηκτική. Τα ηλεκτρονικά εξελίχθηκαν και έγιναν ταχύτερα καθώς η κλίμακα κατασκευής τους τους επέτρεπε να ενσωματωθούν περισσότερα transistors στην ίδια επιφάνεια. Η ταχύτητα αυτή επέτρεψε στους υπολογιστές να κάνουν ολοένα και περισσότερα πράγματα, δίνοντας έμφαση στα multimedia, κάτι που επέτρεψε την εξάπλωση του Internet. Σταδιακά, μέχρι το 2000, ο υπολογιστής πέρασε στα σπίτια μας και έκτοτε θεωρείται δεδομένος στη καθημερινότητά μας. Αφού επετεύχθη αυτό, άρχισε να δίνεται περισσότερη έμφαση στην αποδοτικότητα των ηλεκτρονικών, με τους πρώτους πολυπύρηνους επεξεργαστές να κάνουν την εμφάνιση τους το 2005.
Για να φτάσουμε στο σήμερα. Στις αρχές του 2013, έχουμε όχι μόνο ταχύτατους υπολογιστές που μπορούν να καλύψουν το 90% της καθημερινής μας χρήσης, αλλά ταυτόχρονα είναι φτηνοί και έρχονται σε οποιοδήποτε μέγεθος επιθυμούμε. Από τα laptops, τα netbooks, netops μέχρι και το νέο trend, τα mITX συστήματα τα οποία δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν σε σχέση με ένα παραδοσιακό ATX σύστημα. Παράλληλα, έχουμε μια πληθώρα από tablets και smartphones τα οποία έχουν κάτι περισσότερο από την ταχύτητα της προηγούμενης δεκαετίας, και όλα αυτά σε μέγεθος που χωράει ακόμα και στην παλάμη των χεριών μας. Απίστευτο; Και όμως, από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε μέγεθος δωματίου, έχουμε φτάσει στον υπολογιστή...τσέπης. Και υπολογιστής ο οποίος όχι μόνο εκτελεί μαθηματικές πράξεις, αλλά αναλαμβάνει την καθημερινή μας επικοινωνία!
Η λέξη κλειδί σε όλον αυτό τον πρόλογο, αν δεν το καταλάβατε, είναι φυσικά το μέγεθος. Εφόσον έχουμε την δυνατότητα, γιατί να μην την αξιοποιήσουμε; Η Intel άρχισε να το αντιλαμβάνεται αυτό, και έτσι κυκλοφορεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα, σε μέγεθος που χωράει στην παλάμη του χεριού μας. Το όνομα αυτού; Intel Next Unit of Computing, ελληνιστί " Η επόμενη μονάδα της Υπολογιστικής". Όνομα αρκετά βαρύ, αλλά και εύστοχο, μιας και η Intel σκοπεύει να αλλάξει άρδην τα δεδομένα στον χώρο των desktop συστημάτων!
Σε αυτή την σελίδα θα θυμηθούμε μαζί τι το καινούργιο έφερε η οικογένεια των Intel Ivy Bridge. Ξεκινώντας από το "ηλεκτρονικό" μέρος πρώτα: Τα νέα Ivy Bridge έφεραν αρκετές καινοτομίες στον τομέα του fabrication, όντας η πρώτη σειρά επεξεργαστών με λιθογραφία στα 22nm! Σαν να μην έφτανε αυτό, είχαμε και δεύτερο ντεμπούτο, αυτό των πολυσυζητημένων Hi-K Metal Gate Tri-Gate Transistor. Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά υπόσχονται και στην πράξη πραγματοποιούν, πιο energy efficient λειτουργία και μαζεμένη κατανάλωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το TPD των δυνατών τετραπύρηνων desktop μοντέλων έχει πέσει στα 77 watts (19% κάτω από τα αντίστοιχα Sandy) ενώ η Intel ισχυρίζεται ότι τα 22nm transistors της μπορούν να λειτουργήσουν με το 75 - 80% της τάσης που απαιτούν τα αντίστοιχα 32nm. Οι μειωμένες αυτές ενεργειακές απαιτήσεις έχουν την προφανή τους επίπτωση και στις καταναλώσεις, των εν λόγω επεξεργαστών.
Όπως και παλιότερα (45nm με high-k/metal gate το 2007) έτσι και σήμερα η Intel διαγράφει την πορεία της πρωτιάς στο θέμα του fabrication, τα νέα 22nm Tri-Gate δεν πλεονεκτούν μόνο σε "διαστάσεις" αλλά πλεονεκτούν και λόγω σχεδιασμού, με σαφώς μικρότερο leakage σε σχέση με τα παλιότερα 2D planar chip αλλά και με καλύτερο Gate Delay. Ακόμα, η Intel αύξησε τα ορισμένα power states έτσι το chip μπορεί να απαιτεί περισσότερες διαφορετικές τάσεις σε σχέση με τις τρεις που είχαμε στους Sandy (ονομαστική, turbo, idle). Επίσης, μέσω πολύ εξελιγμένων τεχνικών Power Aware διακοπών και μίας ολοκαίνουργια configurable TDP (cTDP) προσέγγισης, δεν είναι να ξαφνιάζεστε αν δείτε φορητές συσκευές γύρω από την Ivy Bridge αρχιτεκτονική που να μπορούν να αλλάζουν το TDP στόχο τους, ανάλογα με τις συνθήκες (θερμοκρασία, κατάσταση μπαταρία κτλ). Δεν θα σας κουράσουμε με επιπλέον τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά αν αξίζει να θυμάστε κάτι για την ηλεκτρονική πλευρά του Ivy εγχειρήματος, είναι ότι μια πληθώρα χαρακτηριστικών του, που αφορούν την κατανάλωση αλλά και τις επιδόσεις, είναι κυριολεκτικά σε state of art επίπεδο.
 |  |  |
 |  |  |
Αρχιτεκτονικά, τα Ivy μοιράζονται χαρακτηριστικά με τα Sandy Bridge καθώς παραμένουν και πάλι ένα CPU + PCH σχήμα με τα IA Cores και την μονάδα γραφικών στο ίδιο πυρίτιο. Ακόμα, κλασικά, ο memory controller και ο PCI-E controller παραμένουν εντός, ενώ υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Hyper Threading (όπου διατίθεται) και αυτές είναι στην κατεύθυνση να υπάρχει καλύτερη single thread απόδοση όταν το σενάριο το απαιτεί, απελευθερώνοντας και προσφέροντας δομές του ΗΤ, που στους Sandy ήταν στατικές, όταν τρέχουν μη-πολυνηματικά processes. Επιπλέον, έχουμε ολοκαίνουργιες ισχυρότερες DirectX 11 μονάδες γραφικών (με hardware Tessellation) με δυνατότητα οδήγησης τριών οθονών. Οι αυξημένες επιδόσεις δίνουν σαφή βελτίωση (μέχρι x2) και στο άμεσα εξαρτώμενο Quick Sync για τις μετατροπές βίντεο. Βελτιωμένο είναι ακόμα το IPC σε πυρήνες, LLC και Memory controller, το οποίο δίνει θεωρητικό προβάδισμα ακόμα και σε clock to clock συγκρίσεις με τα Sandy Bridge καθώς και μία πλειάδα νέων χαρακτηριστικών που βελτιώνουν την ασφάλεια: Μία νέα γεννήτρια τυχαίων αριθμών και το προστατευμένο περιβάλλον εκτέλεσης σε Supervisor Mode, υπόσχονται επιπλέον ασφάλεια για τον εκτελούμενο κώδικα. Τέλος, αν τα γρηγορότερα Tri-Gate Transistor δεν σας προϊδέασαν επαρκώς, για το overclock θα αρκεστούμε να σας πούμε το εξής: ο μέγιστος πολλαπλασιαστής στα ξεκλείδωτα μοντέλα των desktop προτάσεων, μετατοπίστηκε στα 63x (από τα 57x που ήταν στα Sandy)!
 |  |  |
 |  |  |
Έφτασε η ώρα λοιπόν που παραλάβαμε το Intel NUC στα χέρια μας! Η συσκευασία που μας έστειλε η Intel είναι περίπου η ίδια με αυτή που θα κυκλοφορήσει στο εμπόριο, μόνο που ήταν ξεκάθαρα Engineering Sample, όπως αναγραφόταν. Αυτό σημαίνει με λίγα λόγια πως η εμφάνισή της θα είναι ελαφρώς διαφοροποιημένη, παρ' όλα αυτά τα περιεχόμενά της δεν θα αλλάξουν! Το δείγμα που παραλάβαμε ήταν το πλήρες SKU, πράγμα που σημαίνει ότι στο NUC δεν χρειάζονταν να προσθέσουμε hardware.
Η συσκευασία περιέχει τα απολύτως απαραίτητα! Ανάμεσα σε αρκετό προστατευτικό αφρό, θα συναντήσουμε το εξωτερικό τροφοδοτικό που αναλαμβάνει να τροφοδοτήσει το NUC (με μια σημαντική παράλειψη, αν και είναι άγνωστο αν συμπεριλαμβάνεται στην retail συσκευασία, έλειπε το καλώδιο για την σύνδεση μεταξύ power brick και πρίζας), ένα VESA Mount μαζί με τις απαραίτητες βίδες για εγκατάσταση στο πίσω μέρος μιας οθόνης, τα απαραίτητα manuals με τις οδηγίες χρήσης, και τέλος την ίδια την μονάδα του NUC. That's it! Ένα πλήρες σύστημα σε ένα μικρό κουτί.
Και πάμε να εξετάσουμε το ίδιο το NUC! Κρατώντας την μονάδα στα χέρια μας, είναι εκπληκτικό το μέγεθος της η οποία χωράει στην παλάμη ενός χεριού! Είναι αρκετά περίεργο το συναίσθημα ότι ένας πλήρως λειτουργικός υπολογιστής μπόρεσε και χώρεσε σε ένα κουτάκι μόλις 10x10 εκατοστών! Φυσικά, αυτό που "μαγνητίζει" τα βλέμματα είναι η ίδια η εμφάνιση του NUC! Με ένα minimalistic στυλ, το NUC φροντίζει να δείχνει τα απολύτως απαραίτητα. Ο σκελετός του είναι πλήρως μεταλλικός με τραχιά υφή και με πάχος που φτάνει το μισό εκατοστό, νομίζει κανείς πως άμα πέσει από τον 4ο όροφο θα μείνει άθικτο -don't try this at home. Το πάνω καπάκι του NUC είναι από πλαστικό με γυαλιστερή υφή και μεταλλικό χρώμα - που όμως τραβάει τις δαχτυλιές και τις γρατζουνιές όπως... ο μαγνήτης μια βίδα! Το δείγμα ήδη "διέθετε" αρκετές γρατζουνιές, αν και κάναμε την καλύτερή μας δουλειά για να τις κρύψουμε, οπότε δώστε λίγη προσοχή στο πως μεταχειρίζεστε αυτήν την επιφάνεια καθώς μπορείτε εύκολα να καταλήξετε με αρκετές χαρακιές. Το πάνω καπάκι επίσης διαθέτει το Power Button το οποίο είναι ελαφρώς βυθισμένο και έχει την ένδειξη της τροφοδοσίας σε χρώμα μπλε, όταν η μονάδα ενεργοποιείται. Όπως μπλε επίσης είναι και η λυχνία ένδειξης της δραστηριότητας του SSD, και η οποία βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το κουμπί της τροφοδοσίας.
Ας δούμε όμως και τις διαθέσιμες θύρες διασύνδεσης: Μόλις μία βρίσκεται στο "εμπρός" μέρος και οι υπόλοιπες στο πίσω.
Inputs / Outputs
|  |
Λίγες; Και όμως αυτές είναι μόλις. Μας προβλημάτισε ελαφρώς το γεγονός των ελάχιστων θυρών USB, κάτι που όμως λύνεται εύκολα και ανέξοδα με την αγορά ενός επιπλέον USB Hub. Κατά τα άλλα, ενθαρρυντική είναι η υποστήριξη 2 οθονών μέσω των 2 HDMI θυρών, ο οποίες είναι ταυτόχρονα υπεύθυνες για το "πέρασμα" του ήχου προς την οθόνη, μιας και το NUC δεν διαθέτει 3.5mm Jacks. Τέλος, έχει προστεθεί και μια Gigabit Ethernet θύρα, δεν είναι όμως το μοναδικό Interface για σύνδεση στο Internet και σε τοπικό δίκτυο, καθώς υπάρχει και μια ενσωματωμένη Wi-fi a/b/g/n ασύρματη κάρτα δικτύου.
Στην βάση του NUC δεν θα βρούμε κάτι ιδιαίτερο, μιας και υπάρχουν τα 4 ελαστικά "ποδαράκια" και οι κατάλληλες οπές ώστε το NUC να "αναπνέει", ενώ η έξοδος του αέρα γίνεται μέσω δυο μικρών grilled οπών στο πίσω μέρος του, ακριβώς από πάνω από τις I/O ports. Κάτι το οποίο δεν αναφέραμε, είναι πως τα ελαστικά ποδαράκια φιλοξενούν και τις βίδες συγκράτησης της βάσης, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει ένας δρόμος... για το εσωτερικό του NUC! Και φυσικά αποπειραθήκαμε να το ανοίξουμε.
Βγάζοντας το καπάκι, ερχόμαστε σε επαφή με την Motherboard του NUC. Το εκπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι πρόκειται για διπλής όψης πλακέτα, κοινώς η μητρική εκμεταλλεύεται και τις δυο επιφάνειές της για να φιλοξενήσει στοιχεία. Το κάτω μέρος της πλακέτας, στη βάση του NUC δηλαδή, φιλοξενεί τα modular στοιχεία, δηλαδή τις μνήμες, τον mSATA SSD καθώς και το Wireless Adapter module. Αναφορικά με τις μνήμες, είναι 2 modules των 2GB έκαστο SO-DIMM DDR3 στα 1066MHz, χαμηλής τάσης και κατασκευαστή την Nanya. Ο mSATA SSD είναι ένας 80GB Intel mSSD SATA 2 και τέλος το Wireless Adapter είναι επίσης (αναμενόμενο) κατασκευής της Intel. To Wireless Module χρησιμοποιεί για κεραία το ίδιο το σασί του NUC φυσικά για εξοικονόμηση χώρου και για να μην προεξέχει μια κεραία στο πίσω μέρος του! Να πούμε πως παρόλο την έλλειψη εξωτερικής κεραίας, η ποιότητα λήψης ήταν εξίσου καλή με οποιοδήποτε laptop.
Κάπου εκεί προσπαθήσαμε να προχωρήσουμε στα ενδότερα, όμως δυστυχώς και λόγω έλλειψης των κατάλληλων εργαλείων αλλά και της αρκετά καλής συγκράτησης της μητρικής, δεν καταφέραμε να την αφαιρέσουμε από το σασί. Βέβαια δεν χάσαμε και πολλά, καθώς στην άλλη πλευρά, η οποία είναι και η άνω όψη του NUC, υπάρχει ο Intel Core i3 3217 ULV καθώς και το H61 Express Chipset, τα οποία ψύχονται αμφότερα από ένα blower-style fan αντίστοιχο με αυτό που συναντάμε στα περισσότερα laptops. Βέβαια, η πλευρά που βρίσκεται ο ανεμιστήρας δεν λαμβάνει αρκετή παροχή αέρα, κάτι το οποίο σημαίνει πως οι θερμοκρασίες του 3217 ULV θα κινούνται σε αρκετά υψηλά επίπεδα.
Αυτά! Το μόνο που απομένει είναι να συνδέσουμε το Intel NUC και να αρχίσουμε να το χρησιμοποιούμε, τρέχοντας και μερικά benchmarks. Η συνέχεια στις γραμμές που ακολουθούν!
| Version | DC3217IYE | |
| CPU | Intel Core i3-3217U @ 1.8GHz | |
| Chipset | Intel QS77 Express | |
| RAM | 2 x DDR3 SO-DIMM slots | |
| USB | 3 x USB 2.0 ports | |
| Video Outputs | 2 x HDMI | |
| Gigabit Ethernet | Yes | |
| PCIe Slots | 1 x mini PCIe (half-height) 1 x mini PCIe (full-height, mSATA support) | |
| Power Supply | External 19V DC | |
Τι κοινό έχει το Intel NUC με ένα tablet, ένα κλειδί αυτοκινήτου και μια ρακέτα θαλάσσης; Πέρα από το tablet, με τα άλλα δυο τίποτα απολύτως! Επειδή όμως μερικές τυχαίες φωτογραφίες από μόνες τους δεν μπορούν να σας αναδείξουν το πραγματικό μέγεθος του NUC, βάλαμε την φαντασία μας κάτω και προσπαθήσαμε, με το πλήρως ότι-να-ναι HwBox style, να σας κάνουμε να πάρετε μια γεύση από το μέγεθος του NUC σε σχέση με απλά, καθημερινά, τεχνολογικά και μη αντικείμενα. _enjoy!
13" Laptop vs NUC: H οθόνη και το πληκτρολόγιο κάνουν ολόκληρο το laptop αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος - μην ξεχνάμε και το επιπρόσθετο βάρος της μπαταρίας!
NUC vs Old Proccessors: Ανάμεσα σε αυτούς συναντάμε αρκετά "χρυσά" κομμάτια της ιστορίας, όπως ο 486 DX και ο Celeron 400 MHz σε slot A! Αν με κάποιο μαγικό τρόπο τους συνδυάζαμε όλους μαζί, ίσως καταφέρναμε να επιτύχουμε την ταχύτητα του NUC.
Tablet vs NUC: Μια οθόνη αφής, ένας διπύρηνος nVidia Tegra 2 και μια μπαταρία, όλα συγχωνευμένα σε 10 ίντσες. Η επιτομή της τεχνολογίας είναι ίσως ότι πιο κοντινό σε σύγκριση με το NUC.
NUC into a backpack: Μόλις η εμπρός θήκη χρειάζεται για να χωρέσουμε το NUC! Για τις υπόλοιπες θήκες έχετε αρκετό χώρο να βάλετε ότι επιθυμείτε...
NUC vs ρακέτα θαλάσσης: Just random stuff. Όχι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα μπαλάκι.
NUC vs Coca Cola: Όχι δεν μπορείτε να το πιείτε, απλά επειδή όλη αναγνωρίζουν το μέγεθος μιας Coca Colas τα βάλαμε δίπλα δίπλα για να γίνει πιο κατανοητό το μέγεθος του!
NUC vs Ολόκληρο χωριό μακέτα: Θα μπορούσε να είναι η "καρδιά" του...η φωτογραφία αυτή εκτελέι μόνο στυλιστικά χρέη!
Μετά πλήρης βεβαιότητος, μπορούμε μόνο από τα specs του Intel NUC να πούμε πως μπορεί να ανταπεξέλθει άνετα απλές καθημερινές λειτουργίες - όπως για παράδειγμα Internet Browsing, αναπαραγωγή μουσικής, HD 1080p video playback και φυσικά Office applications, ακόμα για τυπική επεξεργασία εικόνας! Φυσικά και περάσαμε αρκετές ώρες παρέα με το NUC για να καταφέρουμε να αξιολογήσουμε αρκετά τις παραπάνω χρήσεις, κάτι στο οποίο θα αναφερθούμε στην επόμενη σελίδα. Παρ' όλα αυτά, δεν γνωρίζαμε ποια είναι τα πραγματικά όρια του NUC αν δεν το φέρναμε να λειτουργεί κοντά σε αυτά. Έτσι, τρέξαμε μια σειρά από επιλεγμένα benchmarks για να δούμε πως τα καταφέρνει αν το ζορίσουμε ελαφρώς παραπάνω. Φυσικά, οποιαδήποτε σύγκριση με κάποιο τυπικό desktop σύστημα είναι άδικη... Ή μήπως όχι; Προσπαθήσαμε να δούμε πόσο είναι το έδαφος που χάνει το Intel NUC και ο Core i3 3217U ενάντια σε αντίστοιχους mainstream επεξεργαστές που κυκλοφορούν στην αγορά. Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά εντυπωσιακά! Keep in mind though- εκεί που χάνει το NUC, κερδίζει σε μέγεθος!
Όπου υπάρχει 0 σαν αποτέλεσμα, δεν έχει δοκιμαστεί ο επεξεργαστής στο συγκεκριμένο τεστ.
Processor Arithmetic & Multimedia
 | Benchmark Info |
| Developer: | SiSoftware |
| Release Date: | 2011 |
| Mainly Testing: | ALU, FPU, SIMD Units |
| Version: | 18.74 SP5 |
Το Sandra της SiSoftware (SiSoftware Zone) αποτελεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο έγκυρα διαγνωστικά προγράμματα, που ταυτόχρονα προσφέρουν και πληροφορίες για τον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή. Μπορείτε να μάθετε ό,τι θέλετε για το hardware, το software και όλες τις υπόλοιπες συσκευές - ένα χέρι βοηθείας με λίγα λόγια. Sandra σημαίνει System Analyser, Diganostic and Reporting Assistant. Οι δημιουργοί του εμπνεύστηκαν την ονομασία από το Ελληνικό γυναικείο όνομα Σάντρα που σημαίνει υπερασπίστρια, βοηθός των ανθρώπων. Ταιριάζει έτσι; Μπορεί να προσφέρει πάνω κάτω τις ίδιες πληροφορίες με άλλα προγράμματα όπως το AIDA64 ή το Tune Up Utilities, όμως είναι πολύ πιο λεπτομερές. Σε κανένα άλλο πρόγραμμα δεν θα βρείτε τα ακριβή χαρακτηριστικά components όπως CPU, chipset, VGA, ports, printers, sound card, memory, network, Windows internals, AGP, PCI, PCI-X, PCIe, database, USB, USB 2.0, USB 3.0, 1394/Firewire κ.τ.λ. Συνεργάζεται άψογα με όλα τα λειτουργικά συστήματα της Microsoft (XP/Vista/7/Server 2003/Server 2008) και υποστηρίζει όλες τις μεγάλες τεχνολογίες όπως: Multiprocessor, MultiCore, HyperThreading, GPGPU, DirectX, OpenGL, NUMA, AMD64/EM64T/x64 και MMX, SSE, SSE2, SSE3, SSSE3, SSE 4.1, SSE 4.2, AVX & FMA.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.
Εμείς επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε benchmarks και για τον επεξεργαστή αλλά και για την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του: Processor Arithmetic, Processor Multimedia, Cryptography, Multi-Core Efficiency, Power Management Efficiency, GP (GPU/CPU/APU) Processing, GP (GPU/CPU/APU) Cryptography και GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth.
Το Sandra Processor Arithmetic ζορίζει τα ALU και FPU units του επεξεργαστή. Δείχνει πως ο επεξεργαστής τα βγάζει πέρα με αριθμητικές και floating point εντολές σε σύγκριση με άλλους επεξεργαστές. Υποστηρίζει επεξεργαστές που έχουν μέχρι 32 ή και 64 πυρήνες, οπότε είναι ένα δυνατό test για οποιονδήποτε πολυπύρηνο επεξεργαστή. Από τα αποτελέσματα που βγάζει μας ενδιαφέρουν τα Dhrystone MIPS που προκύπτουν από ALU/SSE(4) εντολές - όσο πιο ψηλά είναι τα MIPS τόσο πιο πολλούς ακέραιους αριθμούς μπορεί να καταμετρά ο επεξεργαστής μας ανά δευτερόλεπτο.
Το processor multi-media benchmark testάρει τα SIMD units του επεξεργαστή. Δείχνει αν αντέχει ο επεξεργαστής να διαχειρίζεται σωστά εντολές και δεδομένα multi-media. Σε πραγματικές συνθήκες, τα SIMD units ενός επεξεργαστή υποβάλλονται σε δοκιμασίες όταν επεξεργαζόμαστε εικόνες, κάνουμε μετατροπή video και παίζουμε παιχνίδια. Για αυτό έχει μεγάλη σημασία να αποδίδει σωστά στο εν λόγω test.
Ένας low-powered επεξεργαστής φαίνεται πως υστερείται αρκετά από τα αντίστοιχα desktop μοντέλα. Ο πιο κοντινός σε απόδοση φαίνεται πως είναι ο A8-3870K, που αν και τετραπύρηνος και σχεδόν διπλάσια συχνότητα λειτουργίας, δεν απέχει πολύ σε σχέση με τον 3217U!
Cryptography
Κρυπτογράφηση, αποκρυπτογράφηση και κατακερματισμός. Αυτές είναι οι δοκιμασίες που πρέπει να περάσει ένας επεξεργαστής που υποβάλλεται στο Cryptography test του Sandra. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στις δύο πρώτες περιπτώσεις είναι η γνωστή AES256, ενώ στην περίπτωση του κατακερματισμού χρησιμοποιείται ο διάσημος αλγόριθμος SHA. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε MB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο.
Η κρυπτογράφηση δεν είναι το δυνατό σημείο των Intel CPUs. Στο συγκεκριμένο τεστ, ο επεξεργαστής του NUC βρίσκεται περίπου στο μισό της απόδοσης των desktop core i3.
Multicore Efficiency
Ένα από τα πιο πρωτότυπα tests του Sandra είναι το Multicore efficiency. Έχετε αναρωτηθεί πόσο αποδοτικοί είναι οι πυρήνες και οι εσωτερικές διασυνδέσεις του επεξεργαστή σας; Η ικανότητα των πυρήνων να επεξεργάζονται blocks δεδομένων και κατόπιν να τα μεταφέρουν σε άλλον πυρήνα για την τελική επεξεργασία είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, οπότε πρέπει να καταμετρήσουμε διαφορετικά μεγέθη data blocks. Εκτός όμως από το efficiency του κάθε πυρήνα, στο Multicore test μετράει και ο αριθμός των πυρήνων ενός επεξεργαστή. Όσο περισσότεροι τόσο περισσότερα είναι και τα data buffers που δύναται να επεξεργαστούν ταυτόχρονα (in flight mode). Οι πραγματικά πολυπύρηνοι επεξεργαστές διαμοιράζονται L2/L3 Cache - συνεπώς αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους απλούς επεξεργαστές που έχουν ξεχωριστές Cache οι οποίες συνδέονται με το παραδοσιακό FSB.
Αν και το συγκεκριμένο τεστ δεν αποτελεί καταλυτικό σημείο για το σημερινό review, το αποτέλεσμα μας δίνει μια καλή αίσθηση σχετικά με το efficiency μεταξύ των πυρήνων, μιας και τα αντίστοιχα πρωτοκλασάτα μοντέλα από την AMD αποδίδουν κατώτερα!
GP (GPU/CPU/APU) Processing
 | Benchmark Info |
| Developer: | SiSoftware |
| Release Date: | 2011 |
| Mainly Testing: | ALU, FPU, SIMD Units |
| Version: | 18.74 SP5 |
GP Processing - Ένα από τα καλύτερα test που έχουμε πετύχει μέχρι στιγμής για το benchmarking ενσωματωμένων καρτών γραφικών. Οι λειτουργίες που υποβάλλει το APU μοιάζουν αρκετά με τις real life που χρειάζονται σε επιστημονικά προγράμματα, προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, video encoders και παιχνίδια. Υποστηρίζει multi-graphics επεξεργαστές που διαθέτουν μέχρι και 8 GP (GPU/CPU/APU). Αν η κάρτα σας δεν υποστηρίζει NVIDIA CUDA 4.x, OpenCL 1.x ή DirectX 11 δεν μπορεί να τρέξει. Για ακόμα μία φορά, επιστρατεύονται τα Mandelbrot Set fractals που χρησιμοποιούνται για αν περιγράψουν ή να δημιουργήσουν βουνά και σύννεφα. Τέτοιες εντολές υπάρχουν συνήθως σε διεργασίες audio/video encoding/decoding και παιχνίδια.
Καθόλου άσχημη η απόδοση για την HD 4000 του 3217U! Φυσικά, δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με 7660D του Trinity, αλλά είναι αρκετά κοντά σε σχέση με την 6550D των Lliano.
GP (GPU/CPU/APU) Cryptography
Δείτε πως αποδίδει η κάρτα γραφικών σας σε διαδικασίες κρυπτογράφησης, αποκρυπτογράφησης και κατακερματισμού αρχείων με το GpCryptoBench του Sandra. Ένα test όχι και τόσο συνηθισμένο, μιας και τα προγράμματα που προφυλάσσουν σημαντικά αρχεία με την βοήθεια καρτών γραφικών δεν είναι ευρέως διαδεδομένα ακόμα και στους high-end χρήστες. Το αποτέλεσμα που προκύπτει μετριέται σε GB/s, όσα περισσότερα, τόσο το καλύτερο. Προκύπτει από δύο ξεχωριστά benchmarks στην ουσία - το AES128-AES256 Encryption/Decryption Benchmark και το SHA1-SHA256 Block Hashing Benchmark.
Στο ίδιο έργο θεατές βρισκόμαστε πάλι, ονόματι Cryptography. O 3217U αποδίδει σχεδόν το διπλάσιο σε σχέση με τους 3220 και 3240 Ivy Bridge!
GP (GPU/CPU/APU) Bandwidth
To GpMemBench (GP Bandwidth) test του Sandra δύναται να μετρήσει το bandwidth της ενσωματωμένης κάρτας γραφικών. Όσο σημαντική είναι η επεξεργαστική ισχύς των συσκευών ενός υπολογιστή, τόσο σημαντική είναι και η ταχύτητα που τα δεδομένα στέλνονται από τον ένα GP processor στον άλλο, όπως επίσης και η ταχύτητα που γίνεται η εσωτερική επεξεργασία τους. Βασίζεται στο γνωστό memory benchmark STREAM.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους έμεινε ελαφρώς πίσω το NUC είναι οι 1066MHz μνήμες που χρησιμοποιεί. Αν ανεβαίναμε στα 1600, οι επιδόσεις θα ήταν αρκετά παραπλήσιες!
SuperPi
 | Benchmark Info |
| Developer: | Yasumasa Kanada |
| Original Release Date: | 1995 |
| Mainly Testing: | Floating Point Decimal Performance |
| Version: | 1.5 Mod |
Το SuperPi (Super PI Mod) είναι ένα πρόγραμμα που μετρά π (pi) μέχρι ένα συγκεκριμένο αριθμό ψηφίων μετά την υποδιαστολή. Ο μέγιστος αριθμός π (pi) που δύναται να μετρήσει αγγίζει τα 32 εκατομμύρια. Όπου π εννοούμε φυσικά τον γνωστό αριθμό 3.1415926535897932384626433832795028841971693 (συνεχίζεται επ' άπειρον) ο οποίος προκύπτει αν διαιρέσουμε την περιφέρεια ενός κύκλου με την διάμετρό του. Σύμφωνα με τον Αρχιμήδη και επειδή ακριβώς το π δεν τελειώνει ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ουσιαστικά το όριο του πηλίκου Πν/δ όταν το ν πλησιάζει στο άπειρο (όπου Π = Περίμετρος του κύκλου και δ = διάμετρος του κύκλου).
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς Overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των Overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε Overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των Overclockers.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιείται στις μέρες μας από πολλούς Overclockers, προκειμένου να test-άρεις τις επιδόσεις και την σταθερότητα του υπολογιστικού συστήματος. Στην ευρύτερη κοινότητα των Overclockers, το SuperPi είναι ένα μέσον επίδειξης των δυνατοτήτων του κάθε Overclocker, αφού ο ένας προσπαθεί να ξεπεράσει τον χρόνο του άλλου. Όπως όμως προαναφέραμε, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει τα large tests του SuperPi (16M, 32M) για να δει αν το σύστημά του είναι αρκετά σταθερό σε μία συγκεκριμένη συχνότητα του επεξεργαστή. Αν ο υπολογιστής καταφέρει να μετρήσει επιτυχώς τα π στο τριακοστό δεύτερο εκατομμυριοστό ψηφίο μετά την υποδιαστολή (32M) τότε το σύστημα θεωρείται ότι είναι σταθερό όχι μόνο αναφορικά με τον επεξεργαστή, αλλά και την μνήμη RAM. Εμείς εδώ στο hwbox, επιλέξαμε να το χρησιμοποιήσουμε μιας και πρόκειται από τα διασημότερα προγράμματα (αν όχι το διασημότερο) στην κοινότητα των Overclockers.
Το SuperPi αποτελούσε πάντα ένα Intel Optimized Benchmark και φροντίζει να μας το υπενθυμίζει κάθε φορά. Το 18m 08s .057 είναι ένα αρκετά καλό νούμερο για έναν επεξεργαστή που στερείται αρκετά σε συχνότητα λειτουργίας!
wPrime
 | Benchmark Info |
| Developer: | Walter Eigner |
| Release Date: | 2012 |
| Mainly Testing: | Estimating Functions |
| Version: | 1.55 |
Φτάσαμε στο multi-threaded wPrime (Measure Computer Performance | wPrime Multithreaded Benchmark) σιγά-σιγά. Εδώ τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα. Το wPrime χρησιμοποιεί μία παρόμοια προσέγγιση με την μέθοδο του Νεύτωνα προκειμένου να υπολογίζει συναρτήσεις. Έτσι έχουμε την f(x) = x^2 - k (όπου k είναι ο αριθμός που τετραγωνίζουμε), μέχρι η Sgn[f(x)-f'(x)] να μην επαναλαμβάνεται πια, ξεκινώντας ξανά τον υπολογισμό της συνάρτησης με το k/2. Από 'κει και πέρα το πρόγραμμα επικαλείται ξανά την επανάληψη της ίδιας μεθόδου για ένα συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων έτσι ώστε να αυξηθεί στο μέγιστο η ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος (μία εναλλακτική μέθοδος επαλήθευσης). Στο τελικό στάδιο πράξεων, το πρόγραμμα επιβεβαιώνει ότι ισχύει η ισότητα n(k)^2 = k έτσι ώστε να είναι 100% σίγουρο για το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αυτή επαληθεύεται ανάλογα με το νήμα που θα επιλέξει ο χρήστης. Στην Overclocking community όταν πρόκειται ο Overclocker να τρέξει το 32M Test επιλέγει σαν αριθμό threads το 2, ενώ στο 1024M Test το 4.
Κάτι "στραβώνει" όσον αφορά το multi-threaded wPrime... Ίσως οι ULV επεξεργαστές να μην είναι οι καταλληλότεροι για Benchmarking!
Excel
 | Benchmark Info |
| Developer: | ExcelTrader |
| Release Date: | 2011 |
| Mainly Testing: | Excel Primary Functionality |
| Version: | 2011 |
Το Excel benchmark αναλαμβάνει να μετρήσει το πόσο γρήγορα μπορεί ο επεξεργαστής να φέρει εις πέρας πολύπλοκες λειτουργίες διαπραγμάτευσης, παρουσιάζοντας το performance σε 6 Excel/VBA tests κάθε ένα από τα οποία έχει τον δικό του ξεχωριστό ρόλο. Έτσι λοιπόν το Test 1 μετρά τον χρόνο που χρειάζεται ο CPU για να δημιουργήσει 5 στήλες * 65535 γραμμές με τυχαία δεδομένα αλλαγής τιμών, ενώ το Test 2, μετρά τον χρόνο που χρειάζεται η VBA για να λογαριάσει τον δείκτη MACD για τα παραπάνω δεδομένα. Στο test 3 καταμετρείται ο μέγιστος αριθμός ticks (αλλαγές τιμών) που μπορούν να παρουσιαστούν σε 30 δευτερόλεπτα. Να σημειωθεί ότι το test 3 ήταν γρηγορότερο στο Excel 2003 και πιο αργό στα Excel 2007/2010, για αυτό το λόγο ο δημιουργός του benchmark το περιόρισε στα 30 δευτερόλεπτα. Αφού έχουν γίνει 63.000 αλλαγές τιμών, το Test 4 αναλαμβάνει να μετατρέψει τα δεδομένα tick σε δεδομένα OHLC. Το 5ο Test ξεκινά με 5.000 μπάρες OHLC δεδομένων και μία σειρά formula-based δεικτών. Η τελική τιμή αλλάζει στο κελί Ε5000 όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, περιμένοντας κατόπιν όλες τις formulas να τελειώσουν τον υπολογισμό σε κάθε αλλαγή τιμής. Ως συνέπεια του προηγουμένου, το αποτέλεσμα του 5ου test αντιπροσωπεύει τον αριθμό των price changes που μπορούν να ολοκληρωθούν με formula recalculations μέσα σε 30 δευτερόλεπτα. Στο Test 6 ακολουθείται η ίδια διαδικασία, μόνο που όλες οι formulas εξαρτώνται άμεσα από το κελί που αλλάζει συνεχώς, το Ε5000. Έτσι δοκιμάζεται σε πραγματικές συνθήκες η Smart Recalculation Engine που προωθεί η Microsoft ως ένα από τα δυνατότερα χαρακτηριστικά του Excel.
Σε ένα από τα αρκετά real-life benchmarks ο 3217U τα καταφέρνει εξίσου καλά όσο και ένας A8-3870K.
Photoshop Bench V3
 | Benchmark Info |
| Developer: | HardwareHeaven |
| Release Date: | 2009 |
| Mainly Testing: | Image Editing Performance |
| Version: | 3 |
Για πολλά χρόνια, οι απανταχού enthusiasts σύγκριναν τις επιδόσεις των συστημάτων τους χρησιμοποιώντας 2D & 3D μετροπρογράμματα όπως το SuperPi, το PiFast και τα επιτυχημένα 3DMark της Futuremark. Τι γίνεται όμως με τις επιδόσεις των συστημάτων σε πραγματικές εφαρμογές; Προγράμματα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα και ζορίζουν το σύστημά μας. Βοηθά άραγε το Overclocking σε αυτά; Η απάντηση είναι φυσικά και ναι. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε το Photoshop Bench V3 του HardwareHeaven.com. Το script του είναι πλήρως συμβατό με όλες τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων των Apple Macintosh. Το 11.8MB ZIP αρχείο περιλαμβάνει ένα action ATN file που περνάμε στο photoshop και μία φωτογραφία μεγέθους 12.3MB και ανάλυσης 7000 x 5443 pixels. Η φωτογραφία περνά από διάφορα κύματα μέχρι να τελειώσει το action: Texturizer, CMYK Color Conversion, RGB Color Conversion, Ink Outlines, Dust & Stratches, Watercolor, Texturizer, Stained Glass, Lightning, Mosiac, Extrude, Smart Bluer, Underpainting, Palette και Sponge. Νικητής θα είναι ο επεξεργαστής ή το CPU Frequency με τον μικρότερο συνολικό χρόνο - όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο.
Photoshop Bench V3 |
Tests | CPU | ||||
Intel NUC | Core i3 3220 | Core i3 3240 | A8-3870K | A10-5800K | |
| Texturiser | 1,2 | 0,7 | 0,6 | 3,1 | 1 |
| CMYK Color Conversion | 1,9 | 1,2 | 1,2 | 1,4 | 1,5 |
| RGB Color Conversion | 2,1 | 1,2 | 1,3 | 1,6 | 1,3 |
| Ink Outlines | 25,9 | 14,2 | 13,8 | 19,1 | 14,7 |
| Dust & Stratches | 3,2 | 1,8 | 1,8 | 2 | 2 |
| Watercolor | 25,5 | 13,9 | 13,5 | 18,8 | 14,8 |
| Texturiser | 1,2 | 0,7 | 0,7 | 2,3 | 1,1 |
| Stained Glass | 14,8 | 7,8 | 7,6 | 14,4 | 13,2 |
| Lightning Effects | 2,6 | 1,9 | 1,9 | 2,1 | 2,5 |
| Mosiac Tiles | 12,4 | 6,8 | 6,5 | 11,3 | 7 |
| Extrude | 80,3 | 43,7 | 42,2 | 75 | 61,2 |
| Smart Blur | 72,4 | 40,4 | 39,1 | 57,2 | 58,4 |
| Underpainting | 29,4 | 16,1 | 15,6 | 30 | 22,6 |
| Palette Knife | 24,6 | 13,5 | 13,1 | 27 | 17,6 |
| Sponge | 36,8 | 20,1 | 19,5 | 25,6 | 21 |
| TOTAL | 334,3 | 184 | 178,4 | 290,9 | 239,9 |
Σίγουρα ο επεξεργαστής του NUC είναι ο πιο αργός από τους υπόλοιπους 4 αντιπάλους. Εκεί που χάνει ιδιαίτερα είναι στα αρκετά βαριά φίλτρα, όμως στα ελαφριά φίλτρα τα καταφέρνει εξίσου καλά!
WinRAR
 | Benchmark Info |
| Developer: | Eugene Roshal |
| Release Date: | 2012 |
| Mainly Testing: | Compression/Decompression |
| Version: | 4.2 |
Η πλειοψηφία των χρηστών το έχει εγκατεστημένο και το χρησιμοποιεί, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν για το ενσωματωμένο benchmark το οποίο διαθέτει. Ο λόγος για το WinRAR, το δημοφιλέστατο πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων, το οποίο ξεχώρισε χάρη στην ευκολία χρήσης και τις επιδόσεις του, ενώ μας δίνει και έναν πολύ καλό τρόπο για να συγκρίνουμε τις επιδόσεις των επεξεργαστών μας, εφόσον το benchmark που περιλαμβάνει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ισχύ των σύγχρονων CPU και των πολλαπλών πυρήνων τους. Το Benchmark & Hardware Test του WinRAR μετράει πόσα είναι τα μέγιστα KB/s που μπορεί να συμπιέσει ο υπολογιστής μας. Για να προσαρμόσουμε το WinRAR σε πιο real life συνθήκες, μαζέψαμε φωτογραφίες συνολικής χωρητικότητας 1GB και τις συμπιέσαμε χρησιμοποιώντας το Best compression method - χρονομετρώντας πόσο χρόνο χρειάστηκε το PC.
Θετική θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την απόδοση του NUC στο WinRAR Benchmark Tool, ενώ θα πρέπει να αναφέρουμε πως αυτό αναβαθμίστηκε μαζί με το WinRAR, δίνοντας μή συγκρίσιμα αποτελέσματα με τις προηγούμενες εκδόσεις. Τα σχεδόν 3 MB/s είναι μια αρκετά καλή επίδοση για low-powered επεξεργαστή!
x264 HD Encode
 | Benchmark Info |
| Developer: | Techarp |
| Release Date: | 2012 |
| Mainly Testing: | x264 Encoding Performance |
| Version: | 5.01 |
Αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να το βρείτε εδώ και διαθέτει ένα default αρχείο το οποίο το περνάει από δύο περάσματα, κάνοντάς το εκείνη την ώρα encode σε 720p video. Ο λόγος για τον οποίο εκτελεί δύο περάσματα, είναι επειδή δίνουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε ποιότητα, εφόσον το πρώτο σκανάρει την ταινία για να κάνει μια ανάλυση, ώστε το δεύτερο πέρασμα να βρει τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια και το αρχείο μας τελικά να έχει τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, για τη συμπίεση που επιλέξαμε.
Αισίως φτάσαμε στο τελευταίο benchmark μας. Το x264 HD Encode δεν κατάφερε να αξιοποιήσει πλήρως την HD 4000. Χαρακτηριστικά, το NUC αποδίδει σχεδόν το μισό σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Όμως μιλάμε για μια αρκετά βαριά διεργασία την οποία, ούτως η άλλως δεν προορίζεται το NUC!
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Intel NUC είναι το λειτουργικό σύστημα με το ήρθε προ-εγκατεστημένο. Και αυτό δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το νεότερο λειτουργικό από το Redmont, τα Microsoft Windows 8. Με ημερομηνία κυκλοφορίας την 28η Οκτωβρίου 2012, τα Windows 8 ήρθαν με σκοπό ήρθαν με σκοπό να επεκτείνουν την κυριαρχία τους ακόμα παραπέρα από τα x86-x64 συστήματα, και γι' αυτό έρχονται με μια σωρεία βελτιώσεων και βελτιστοποιήσεων στον πυρήνα αλλά και στο Touch-friendly UI τους. Τι γίνεται όμως όταν εγκαθιστώνται για τυπική desktop χρήση, όπου το ποντίκι έρχεται σε πλήρη ρήξη με το touch interface; Πάμε να σπάσουμε μερικούς "μύθους" και γρίφους που περιτριγυρίζουν το νέο αυτό λειτουργικό.
"It's Modern, not Metro"
Ένα από τα πρώτα στοιχεία γκρίνιας των απανταχού Windows -και μη- χρηστών ανά την υφήλιο, από τις πρώτες κιόλας Public Beta εκδόσεις, ήταν το "μπερδεμένο" εκ πρώτης όψεως, User Interface. Τα Windows 8 έρχονται με μια προσθήκη στο UI τους, το οποίο αποτελεί την Touch-Friendly εκδοχή τους, και ακούει στο όνομα Modern UI. Το Modern UI είναι η απάντηση της Microsoft στις αντίστοιχες που παρέχουν τα αντίπαλα λειτουργικά όπως το iOS και το Android και ενσωματώνεται τόσο στα Windows 8 όσο και στα Windows RT, και ως στόχο έχει την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήσης με τα δάχτυλα του χεριού σας, χωρίς όμως να ξεχνά ότι πιθανότατα να έχετε και ένα καταδεκτικό σαν συσκευή εισόδου.
Πρωταρχικό στοιχείο και ίσως το πρώτο πράγμα που έρχεται αντιμέτωπος ο νέος χρήστης, είναι η αρχική οθόνη. Παραδόξως, το Start Menu, το στοιχείο που ίσως έκανε τα Windows το πιο User Friendly λειτουργικό από το 1995 και έπειτα, αποτελεί πλέον παρελθόν. Τη θέση του παίρνει η Start Screen. Ναι καλά καταλάβατε, Start menu goes fullscreen. Η Start Screen, με άλλα λόγια, αποτελεί την αφετηρία για οποιαδήποτε χρήση επιθυμείτε να κάνετε στο μηχάνημά σας. Οι εγκατεστημένες εφαρμογές, και κατά συνέπεια οι διαθέσιμες επιλογές σας, εμφανίζονται με μια σειρά από Tiles, ή ελληνιστί "πλακίδια", τα οποία τοποθετούνται σε "πυργάκια" κατά όποιον τρόπο επιθυμείτε. Επίσης, αμέσως μετά την εγκατάσταση οποιουδήποτε προγράμματος, ένα (πρώην shortcut, νυν) Tile τοποθετείται αυτόματα στην Start Screen, και αναλόγως με το αν είναι Modern App ή Desktop Αpp θα οδηγηθείτε στην αντίστοιχη οθόνη. Περισσότερα όμως γι αυτό παρακάτω. Τέλος, όσα περισσότερα Tiles βάζετε, αυτά προστίθενται προς τα δεξιά της οθόνης σας. Οπότε, όταν γεμίσει και χρειαστείτε scroll, το μόνο που θα χρειαστείτε είναι ένα κούνημα της ροδέλας του ποντικιού σας ή την κίνηση του κέρσορα προς την μεριά της οθόνης που επιθυμείτε.
Να πω την αλήθεια, η Start screen δεν μου φαίνεται διαφορετική από έναν full-screen launcher (εκκινητή) εφαρμογών. Ο τρόπος λειτουργίας του είναι παρόμοιος με αυτόν που είχατε συνηθίσει στα windows 7, καρφιτσώνοντας εφαρμογές στην Task Bar. Μόνο που αυτή τη φορά, έχετε όλη την οθόνη στην διάθεσή σας να αναζητήσετε την εφαρμογή που θέλετε. Στην Start Screen όμως δεν εμφανίζονται όλα τα στοιχεία και βοηθητικά προγράμματα που έρχονται με τα windows, όπως το Notepad, η Αριθμομηχανή και το MS Paint. Μπορείτε όμως ανά πάσα στιγμή να πληκτρολογήσετε αυτό που αναζητείτε, και το Search θα ξεκινήσει από μόνο του. Συνήθως, μόλις 3-4 χαρακτήρες αρκούν για να φτάσετε σε αυτό που θέλετε. Παραδείγματος χάριν, αν θέλετε να ψάξετε το Notepad, συνήθως μόνο το "Not" αρκεί για να το βρείτε. Και λάβετε υπόψιν σας, πως όσο πιο συχνά αναζητείτε και χρησιμοποιείτε κάτι, αυτομάτως αλλάζει και η ταξινόμησή της ως επιλογή στις επόμενες αναζητήσεις σας. Εμένα προσωπικά, η εμπειρία "Windows key -> Search" μου φάνηκε ταχύτερη για εφαρμογές που δεν είχα σε συντόμευση, σε σχέση με το να ψάχνω και ακόμα να κάνω scroll(!) στο αντίστοιχο μενού των 7!
Και αφού αναλύσαμε τι συμβαίνει με την Start Screen, ας δούμε τι γίνεται με τα Modern Apps. Οι εφαρμογές Modern είναι και αυτές βελτιστοποιημένες για touch χρήση και είναι πάντα fullscreen. Οι διαθέσιμες Modern Apps που έρχονται μαζί με την εγκατάσταση των Windows είναι οι Mail, Messenger, Skydrive, Stock Market, Maps, Travel, News καθώς και το Windows Store όπου μπορείτε να βρείτε ακόμα περισσότερες. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη λογική στην διάταξη των στοιχείων μιας εφαρμογής, εκτός από το δεξί κλικ που είναι υπεύθυνο για την εμφάνιση της charm bar της εφαρμογής, μιας μπάρας στο άνω ή στο κάτω μέρος της οθόνης όπου σας δίνονται επιπλέον επιλογές της εφαρμογής - κάτι παρεμφερές με το context menu στις παλαιότερες εκδόσεις των Windows. Μια λειτουργία που προσωπικά δεν μου φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη μιας και οι επιλογές είναι αρκετά περιορισμένες. Τέλος, για να βγείτε από μια Modern App, καθώς δεν υπάρχου η μπάρα τίτλου με τα χειριστήρια του παραθύρου, αρκεί με έναν από τους διαθέσιμους τρόπους (δεξιά charm bar, windows key) να επιστρέψετε στην Start Screen, ή εναλλακτικά μπορείτε από το πάνω μέρος της εφαρμογής να την σείρετε προς τα κάτω - αν σας είναι τόσο αναγκαίο να κλείσετε την εφαρμογή. Τέλος, μετακινώντας τον δείκτη στην κάτω αριστερή γωνία, εμφανίζεται η start screen όπου με ένα απλό κλικ την επαναφέρετε. Επί το σύνολό τους , οι Modern Apps φαίνονται αρκετά εύκολες στην χρήση, αλλά περιορίζουν αρκετά το Multitasking με διαφορετικές εφαρμογές στο ίδιο παράθυρο.
Για να βοηθήσει την κατάσταση, η Microsoft δημιούργησε το Screen Sharing. Αν "πιάσετε" μια εφαρμογή και την σύρετε στο δεξί ή στο αριστερό άκρο της οθόνης, αυτόματα αυτή θα καταλάβει το 1/6 της οθόνης και θα εμφανιστεί σε μια προβολή βελτιστοποιημένη για το μέγεθος που καταλαμβάνει. Μια λειτουργία που φαίνεται αρκετά χρήσιμη για τις εφαρμογές Messenger και Mail όπου οι συνομιλίες ή τα μηνύματα σας δεν επηρεάζουν τις υπόλοιπες λειτουργίες που εκτελείτε στα 3/4 της οθόνης. Οι εφαρμογές που δεν πρόκειται να δουλέψουν σωστά με το 1/6 screen sharing είναι, φυσικά, το desktop και οποιεσδήποτε desktop εφαρμογές. Έχετε κατά νου όμως πως δεν μπορείτε να χωρίσετε την οθόνη σας σε περισσότερο από 2 κομμάτια. Τέλος, αν επιθυμείτε να μεγιστοποιήσετε την "μικρή" εφαρμογή, τραβάτε την μια μεριά της ανάλογα με το προς τα που θέλετε να μεγιστοποιηθεί!
H εναλλαγή των Apps είναι επίσης μια διαφορετική υπόθεση. Συνεχίζει να δουλεύει το παραδοσιακό Alt+Tab, αλλά έχουμε και μια gesture-style εναλλαγή παραθύρων. Αρκεί να μετακινήσετε τον κέρσορα στην πάνω δεξιά γωνία για να εμφανιστεί η προεπισκόπηση της προηγούμενης ανοιχτής εφαρμογής, και με κλικ πάνω της την επαναφέρετε. Αν αφήσετε ελαφρώς παραπάνω τον κέρσορα, τότε μια ολόκληρη μπάρα με τις διαθέσιμες ανοιχτές εφαρμογές εμφανίζεται, με αριστερό κλικ ή drag and drop τις επαναφέρετε, ενώ με δεξί κλικ πάνω της μπορείτε να τις κάνετε snap σε κάποια πλευρά της οθόνης σας. Αν τραβήξετε μια εφαρμογή προς την κάτω δεξιά γωνία την τερματίζετε, λειτουργία που γίνεται αρκετά πιο εύκολα με δεξί κλικ->κλείσιμο.
Τέλος, αρκετά βελτιωμένη είναι και η λειτουργία της αναζήτησης στα Windows 8. Με το πάτημα οποιουδήποτε πλήκτρου στο πληκτρολόγιο, εντός του Modern UI, εμφανίζεται δεξιά η charm bar της αναζήτησης, όπου αναζητά αναλόγως σε ποια εφαρμογή βρίσκεστε. Αν όμως επιθυμείτε να αναζητήσετε κάπου αλλού (πχ μια επαφή η μια πληροφορία στο Ίντερνετ) οι διαθέσιμες εφαρμογές που μπορείτε να το κάνετε αυτό εμφανίζονται ακριβώς κάτω από την search bar. Σε γενικές γραμμές, η αναζήτηση είναι ταχύτατη!
Overall, αυτές είναι οι χρήσιμες λειτουργίες που προσθέτει το Modern UI. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, σίγουρα το Modern UI και οι εφαρμογές του είναι βελτιστοποιημένες με χρήση gestures, τα οποία όμως υπάρχει και αντίστοιχη λειτουργία "μεταφρασμένη" για χρήση με ποντίκι. Παρόλα αυτά, το μόνο σίγουρο είναι πως gestures και ποντίκι δεν ταιριάζουν, οπότε προσπαθήστε να αποφύγετε τις λειτουργίες αυτές -ή απλά να τις προσαρμόσετε στην καθημερινότητά σας!
Back to Desktop
Δεν θα σταθούμε αρκετά σε αυτόν τον τομέα, μιας και το τυπικό Desktop είναι κατά μεγάλο βαθμό παρόμοιο σε σχέση με εκείνο των 7. Συνεχίζουμε και έχουμε τα παραδοσιακά παράθυρα με τα snap-in στις πλευρές της οθόνης, την taskbar (ή superbar για τα Windows 7, αν δεν το γνωρίζατε) τα εικονίδια και τις συντομεύσεις. Ας δούμε όμως τι αλλάζει και σε αυτόν τον τομέα.
Πρωταρχικά, είναι η ίδια η εμφάνιση. Το Aero Glass καταργήθηκε και πλέον έχουμε κάτι που όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί αρκετά διαφορετικό. Φυσικά, αυτό το στυλ ακολουθεί τα πρότυπα της απλοϊκότητας που επιβάλλει το Modern UI. Η εμφάνιση των παραθύρων είναι σαφώς διαφοροποιημένη, αλλά η λειτουργικότητα παραμένει η ίδια. Ξεχνάμε πλέον τα παράθυρα με το διαφανές σε στυλ γυαλιού look, και πλέον έχουμε κάτι το οποίο παραμένει ημί-διαφανές αν και οι χρωματισμοί του εναλλάσσονται, κυρίως με βάση το βασικό χρώμα που επικρατεί στην φωτογραφία που έχουμε για φόντο. Επίσης, ο τίτλος του παραθύρου έχει μεταφερθεί στο κέντρο του, ενώ γενικότερα τα ίδια τα παράθυρα είναι αρκετά πιο "flat" και όχι 3D, μια αλλαγή που δεν έχει αρκετό νόημα ποτέ μιας και δεν επηρεάζει τον τρόπο χρήσης τους. Αυτό που αλλάζει αρκετά είναι η προσθήκη των Ribbons στον Windows Explorer, στυλ αρκετά ίδιο με αυτό που βλέπουμε στις εφαρμογές του MS Office από το 2007 και έπειτα. Πλέον τα drop-down menus αποτελούν παρελθόν και στην θέση τους έχουμε πιο σαφείς επιλογές με εικονίδια. Αν επιλέξουμε κάποιο αρχείο, μια ειδική λωρίδα με τις διάφορες επιλογές παίρνει το μέρος της, και όλα αυτά έχουν γίνει για μια ευκολότερη λειτουργία χρήσης. Ευκολότερη ε; Αν είστε συνηθισμένοι στον τρόπο που λειτουργεί το MS Office, δεν θα δυσκολευτείτε να αξιοποιήσετε και τα καινούργια παράθυρα. Να πούμε πως αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, και ήδη το συναντήσαμε στα Windows 7 σε συγκεκριμένες εφαρμογές όπως το Wordpad και το Paint, ήρθε η ώρα να περάσει αυτή η λειτουργικότητα και στον Explorer. Και ένα μεγάλο ΣΥΝ: επέστρεψε για τα καλά το κουμπί "folder up" που είχαμε συνηθίσει στα ΧΡ!
Windows 8 are faster, windows 8 are different
Εν συντομία; Και ναι και όχι. Αλλά επειδή δεν μας αρέσουν οι "λακωνικές" απαντήσεις, θα σας αναλύσουμε λίγο περισσότερο τι εννοούμε. Όπως είπαμε και στον πρόλογο, για να κατανοήσουμε το πως λειτουργούν μερικά πράγματα στην πληροφορική, θα χρειαστεί να ρίξουμε μια ματιά στο -πρόσφατο- παρελθόν. Ας δούμε λίγο τις τελευταίες εκδόσεις των Windows με βάση το programming versioning τους. Τα Windows XP ήταν η έκδοση 5.0. H αμέσως επόμενη, τα Vista, ήταν τα 6.0, πράγμα που μαρτυρά Major release. Τα 7 που ακολούθησαν ήταν τα 6.1, και τα Windows 8 τα 6.2. Όπερ μεθερμηνευόμενον, από το 2007 μέχρι σήμερα έχουμε προχωρήσει 0.2 σε εκδόσεις! Αν σας φαίνεται λίγο, κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο παρελθόν. Τα Windows 95 στην πρώτη τους έκδοση ήταν τα 4.05, ενώ τα Windows 98 στην Second Edition που κυκλοφόρησαν τον Μάιο του 1999, ήταν μόλις η 4.10!
Τι μαρτυρά η κοινή βάση (6.xx) μεταξύ Vista, 7 και 8; Πολύ απλά τα 3 αυτά λειτουργικά βασίζονται στην ίδια αρχιτεκτονική, η ποιο απλά στον ίδιο πυρήνα, και κάθε νέα έκδοση είναι μια πιο advanced εκδοχή του ίδιου, κατά βάθος, λειτουργικού συστήματος. Η κοινή βάση ταυτόχρονα, σημαίνει και απόλυτη συμβατότητα προς τα πίσω, καθώς οι εφαρμογές επικοινωνούν επί της ουσίας με τον ίδιο πυρήνα. Οποιεσδήποτε ασυμβατότητες προγραμμάτων μπορεί να οφείλονται κυρίως στα διαφορετικά frameworks ή στον Window Manager (πρώην Aero, νυν Modern) των Windows. Πάντως, τα Windows 8 έχουν διασφαλίσει την μέγιστη δυνατή συμβατότητα τόσο σε επίπεδο εφαρμογών όσο και σε επίπεδο Drivers.
Για κάποιο λόγο όμως, τα Windows 8 σε σχέση με τα 7, όπως και τα 7 από τον προκάτοχό τους, νιώθουν να ανταποκρίνονται πολύ πιο γρήγορα. Αυτό σημαίνει ότι η Microsoft έχει κάνει μια σωρεία βελτιώσεων στο νέο λειτουργικό με σκοπό την καλύτερη δυνατή αποκρισιμότητα, την σβελτάδα και την ταχύτητα δηλαδή με την οποία ανταποκρίνεται το λειτουργικό στις εκάστοτε εντολές του χρήστη. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, υπάρχουν δραστικές βελτιώσεις και προσθήκες τόσο στον πυρήνα όσο και στον φλοιό, το γνωστό μας UI. Λειτουργίες όπως το precaching και triple buffering βελτιστοποιούν την ομαλότητα με την οποία εμφανίζεται το UI στην οθόνη μας, ενώ ο μεγαλύτερος φόρτος του desktop compositing έχει πλέον περάσει στην GPU μας μέσω του Windows Presentation Foundation. Αυτό έχει ως συνολικό κέρδος την αποφόρτιση του επεξεργαστή σχεδόν πλήρως από το οτιδήποτε έχει να κάνει με την απεικόνιση του desktop στην οθόνη μας!
Και τέλος, τα Windows 8 έχουν υποστεί αρκετές βελτιώσεις όσον αφορά τα boot και shutdown times. Είναι χαρακτηριστικό πως σε συνδυασμό με οποιοδήποτε SSD τα Windows 8 μπορούν να είναι μέχρι και 50% ταχύτερα σε σχέση με τα 7. Για να μιλήσουμε όμως με παρατηρήσεις και όχι θεωρίες, δεν θα δείτε την loading screen των Windows για περισσότερο από 5 δευτερόλεπτα, ενώ στα αμέσως επόμενα 3" είστε ήδη έτοιμοι να εισάγετε τον κωδικό πρόσβασης! Αν και παρατήρησα πως αυτός ο χρόνος δεν είναι πάντα σταθερός, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις όπου σε σχεδόν 6 δευτερόλεπτα μετά το BIOS POST screen ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω την χρήση!
Παρόλα αυτά, είναι στην πραγματικότητα τόσο ταχύτερα τα Windows 8 σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις; Όσο βλέπουμε από τους αριθμούς που μας δίνουν διάφορα benchmarks, οι διαφορές κινούνται σε επίπεδα <5%, κάτι εμπίπτει στα όρια του στατιστικού λάθους. Έτσι λοιπόν, το κέρδος σας θα είναι μια πιο απροβλημάτιστη και smooth εμπειρία χρήσης αλλά δεν θα κερδίσετε καρέ στα παιχνίδια σας ούτε πόντους στα benchmarks σας. Και αυτό είναι λογικό, μιας και επι της ουσίας μιλάμε για ένα ελαφρώς πιο βελτιωμένο λειτουργικό στα σημεία. Εκεί που τα καταφέρνουν εξαιρετικά τα νέα Windows είναι σε μηχανήματα χαμηλότερης απόδοσης, καθώς η εμπειρία χρήσης είναι σχεδόν παρόμοια και χωρίς προβλήματα σε σχέση με δυνατότερα συστήματα.
Ο "μύθος" του Windows Store
Αρκετοί έσπευσαν να κατακρίνουν την Microsoft μόνο και μόνο στο άκουσμα για τη φερόμενη κίνηση της εταιρίας να ενσωματώσει στα Windows 8 το δικό της "κατάστημα εφαρμογών", αντίστοιχο με εκείνων της Google της Apple και της Canonical (η κατασκευάστρια του Ubuntu Linux). Μάλιστα, η σύγχυση η οποία επικράτησε ήταν για τον λόγο ότι πιθανότατα η Microsoft να απαγόρευε πλήρως την εγκατάσταση εφαρμογών από εξωτερικές πηγές, κάτι που θα γινόταν αποκλειστικά και μόνο μέσω του Windows Store.
Όπως αποδείχτηκε όμως από τις πρώτες κιόλας pre-release εκδόσεις των Windows 8, ήταν αναληθές - τουλάχιστον για την Desktop εκδοχή των Windows. Αυτό που ισχύει είναι και αυτό που γνωρίζατε εδώ και αρκετά χρόνια τώρα και δεν έχει αλλάξει - μπορείτε να εγκαταστήσετε οποιαδήποτε desktop εφαρμογή επιθυμείτε κατεβάζοντας τον Installer από το Internet. Η δομή του .exe πακέτου αναγνωρίζεται πλήρως και στα νέα Windows. Και πολύ καλά κάνει, οι περισσότεροι θα σκεφτήκατε. Όμως αν έχουμε αυτή τη δυνατότητα, τότε ποια ακριβώς η χρησιμότητα του Windows Store;
Αρχικά, να πούμε πως και το Windows Store είναι και αυτό μια Modern App, μία εφαρμογή η οποία οργανώνει τις εφαρμογές που υπάρχουν διαθέσιμες στο κατάστημα ανάλογα με την κατηγορία τους, ενώ φυσικά δεν λείπουν οι προτάσεις για τις top εφαρμογές καθώς και τις ελεύθερες. Παρ' όλα αυτά δεν μιλάμε για κλασσικές desktop εφαρμογές, αλλά αποκλειστικά και μόνο Modern UI Apps! Επίσης, το Windows Store αναλαμβάνει την εγκατάσταση καθώς και και την αναβάθμιση όλων των Modern apps, ακριβώς όπως συμβαίνει και με τα αντίστοιχα stores στο smartphone σας. Όμως για την εγκατάσταση desktop εφαρμογών συνεχίζουμε να έχουμε την ελευθερία επιλογής από οποιαδήποτε πηγή. Ουδέν κακό αμιγές καλού - η λειτουργικότητα παραμένει η ίδια.
Και για να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση, το Windows Store-only apps ισχύει μόνο για τα Windows RT, την ARM εκδοχή των Windows 8. Εκεί είναι λογικό και αναμενόμενο, μιας και η δομή των packages είναι διαφορετική και τον ρόλο του installer αναλαμβάνει το Windows Store. Αλλά όπως και να έχει στα Windows RT δεν μπορείτε ούτως η άλλως να τρέξετε τις κλασικές x86 εφαρμογές, κυρίως λόγω ασυμβατότητας με τον kernel του συστήματος. Σε ARM επεξεργαστές λοιπόν ξεχνάτε οτιδήποτε .exe αρχείο. Όλα αυτά όμως αφορούν συγκεκριμένες συσκευές όπου δεν μπορείτε να κατεβάσετε και να εγκαταστήσετε τα Windows 8.
Should I use the new Windows?
Η απάντηση εξαρτάται καθαρά από την δική σας επιθυμία. Υπάρχουν χρήστες που δεν έχουν πρόβλημα στην μετάβαση μεταξύ λειτουργικών, υπάρχουν όμως και χρήστες που δεν τους αρέσει να αλλάζουν, όχι το λειτουργικό μόνο αλλά το γραφικό περιβάλλον το οποίο έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν εδώ και κάποια χρόνια. Τι γίνεται με αυτούς;
Τα Windows 8, παρόλο τις σχετικά καλές πωλήσεις που έκαναν στον πρώτο μήνα κυκλοφορίας τους, έχουν ακόμα πολλά να αποδείξουν μέχρι να γίνουν αποδεκτά, ή για να είμαι πιο σαφής, μέχρι η πλειοψηφία των χρηστών να τα αποδεχτεί. Είναι η ίδια η πλειοψηφία που συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα Windows XP ακόμα και είτε αρνείται να δει δει τα πλεονεκτήματα των νέων λειτουργικών τουλάχιστον ως προς την εμπειρία χρήσης τους -οι περισσότεροι "φοβούνται" πως η γενική χρήση είναι αρκετά πιο περίπλοκη-, είτε δεν έχει το hardware για να έχει αυτή την απρόσκοπτη εμπειρία. Πολλοί έχουν σπεύσει να πουν πως τα Windows 8 είναι το νέο "φιάσκο" μετά τα Windows Vista.
Ας αρχίσουμε κάπως έτσι: Τα Windows Vista δεν ήταν κακό λειτουργικό, όπως έχει αποτυπωθεί στις συνειδήσεις πολλών. Ατυχώς για τα Vista όμως, η κυκλοφορία τους συνέπεσε με μια περίοδο όπου η κραταιά πλατφόρμα ήταν οι Pentium 4, παρόλο που οι διπύρηνοι και οι πρώτοι τετραπύρηνοι (Core2 Quad Q6600) είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στην αγορά. Για ένα νέο τότε σύστημα, τα Vista έτρεχαν κανονικότατα, σε παλαιότερα μηχανήματα όμως καταλάμβαναν αρκετούς (σαφώς λιγότερους τότε) διαθέσιμους πόρους του συστήματος με αποτέλεσμα να φαίνονται αρκετά πιο "αργά" στην χρήση και στην απόκρισή τους (η απρόσκοπτη εμπειρία που λέγαμε νωρίτερα;). Επίσης, αυτό που "δεν άρεσε" περισσότερο στον κόσμο ήταν η υψηλή χρήση μνήμης που φέρονται να είχαν. Για ένα μηχάνημα με 1GB o διαθέσιμος ελεύθερος χώρος ήταν αρκετά περιορισμένος - και η αλήθεια είναι ότι τα Vista έτρεχαν μια χαρά σε μηχανήματα με περισσότερη μνήμη. Η άποψη της Microsoft ήταν τότε πως όσο περισσότερο αξιοποιούμε την μνήμη και απαλλασσόμαστε από τον σκληρό δίσκο, τόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, όμως ο περισσότερος κόσμος δεν ήταν έτοιμος να δεχτεί κάτι τέτοιο, σε μια "ισχνή" περίοδο όπου η αναλογία ?/GB στις μνήμες RAM δεν ήταν τόσο μικρή όσο στις μέρες μας. Και τέλος, δεν θα ξεχάσουμε την μεγάλη ασυμβατότητα που υπήρχε τόσο σε επίπεδο συσκευών όσο και σε επίπεδο εφαρμογών. Πράγμα λογικό μιας και τόσο ο kernel όσο και ο Window Manager ήταν τελείως διαφορετικός σε σχέση με τους αντίστοιχους των XP. Η δυσαρέσκεια της ασυμβατότητας ήταν αρκετά μεγάλη, που αν και μετέπειτα λύθηκαν αυτά τα προβλήματα, ήταν ήδη αργά. Και κάπως έτσι, τα Vista θεωρήθηκαν αποτυχημένα, παρόλο που ειδικά μετά το Service Pack 2, ήρθαν αρκετά κοντά στα 7.
Κατά την προσωπική μου άποψη, δεν είμαστε επ' ουδενί σε μια αντίστοιχη κατάσταση σήμερα. Τόσο από το γεγονός ότι οποιοδήποτε σύστημα ικανό να τρέξει τα 7, μπορεί να τρέξει και τα 8, ότι οι οδηγοί και οι εφαρμογές παραμένουν οι ίδιοι, και γενικότερα ότι το ίδιο το λειτουργικό είναι πιο "ελαφρύ" και "αποδοτικό" στην χρήση του. Τότε τι απομένει; Μα φυσικά το ίδιο το UI.
Μόνο που από τα παραπάνω συμφραζόμενα, η εμπειρία χρήσης δεν είναι τραγικά διαφορετική σε σχέση με τα 7. Ναι, η MS πρόσθεσε το Modern UI, αλλά δεν ήρθε με το "έτσι θέλω" και κατάργησε το classic Desktop. Απλώς πρόσθεσε το Modern, και αν θέλετε πολύ απλά δεν τις χρησιμοποιείτε. Αν και δεν βρίσκω κάτι κακό στην χρήση μερικών εφαρμογών (όπως του Mail, Messaging και την πανέμορφη και εξαιρετικά λειτουργική Weather) εντούτοις μπορεί μερικές φορές η συνεχόμενη εναλλαγή μεταξύ Classic Desktop και Modern UI να καταντήσει δυσλειτουργική, καθώς μιλάμε για δυο διαφορετικές εμπειρίες στο ίδιο περιβάλλον χρήσης. Το μόνο όμως που αλλάζει δραματικά είναι το ίδιο το Start Menu, πράγμα το οποίο με χρήση 3ων κατασκευαστών μπορείτε να προσθέσετε. Έτσι μπορείτε να καταλήξετε με ένα αποτέλεσμα αρκετά παρόμοιο με εκείνο των Windows 7, με μερικές έξτρα λειτουργίες και σίγουρα πολύ πιο "snappy" λειτουργικό.
Αν σας άρεσαν τα 7, τότε ποιο το πρόβλημα με την μετάβαση στα 8; Το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι η σχετική παραμετροποίηση που αρκετοί μπορεί να θελήσουν, μέχρι να φέρουν τα Windows 8 στα μέτρα τους. Αυτό που δούλευε αρκετά χρόνια η Microsoft, και το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό με τα Windows 7, είναι να χρειάζεται ο πιθανός χρήστης όσο το δυνατόν λιγότερα ή και καθόλου extra add-ons στο περιβάλλον εργασίας του, ή για να το διατυπώσω αντιστρόφως προσπαθεί να έχει όσο το δυνατόν περισσότερες λειτουργίες built-in στο λειτουργικό με στόχο οι τελικοί χρήστες να μην συγχύζονται από πιθανώς διαφορετικές διατάξεις του desktop, μιας και αυτό που η ίδια παρέχει κατά πάσα πιθανότητα καλύπτει την πλειοψηφία. Και εδώ είναι ένα κομμάτι που φαίνεται να υστερούν κάπως τα Windows 8, σύμφωνα με τα όσα είπαμε παραπάνω.
Σε αυτό το κεφάλαιο αναφερθήκαμε περισσότερο στην χρήση των Windows 8 σε ένα παραδοσιακό περιβάλλον, με ποντίκι και πληκτρολόγιο, καθώς δεν είναι by default εξαναγκασμένη η χρήση Touchscreen. Αν είστε από τους τύπους που για οποιοδήποτε λόγο δεν θέλετε να αλλάξετε τα 7, με το NUC μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε, μιας και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι drivers παραμένουν ακριβώς οι ίδιοι και απαράλλακτοι, ενώ ταυτόχρονα οι εφαρμογές είναι απολύτως συμβατές. Είπαμε, ότι έτρεχε στα 7, θα τρέχει και στα Windows 8. Αν πάλι δεν είστε fan των Windows, μην ξεχνάτε πως το NUC σαν παραδοσιακό x86-x64 σύστημα, μπορεί να τρέξει και οποιαδήποτε διανομή linux, με βασική προϋπόθεση ότι έχετε συγκεντρώσει όλους τους απαραίτητους οδηγούς, κυρίως για την HD 4000 iGPU. Κατά τα άλλα, η επιλογή του λειτουργικού είναι μη δεσμευτική και συνεχίζετε να έχετε τις επιλογές στα χέρια σας.
Δεν συνηθίζουμε εδώ στο HwBox να δοκιμάζουμε "έτοιμα συστήματα" παρά μόνο τα επί μέρους κομμάτια ενός υπολογιστή. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα τοποθετούμε σε πανομοιότυπες πλατφόρμες και τρέχοντας μια σειρά από benchmarks, προσπαθούμε να αξιολογήσουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται την συνολική εικόνα τους. Γίνεται σαφές όμως πως όσα μετροπρογράμματα και να τρέξουμε, κανένας αριθμός δεν μπορεί να αντικατοπτρίσει την γενική εμπειρία χρήσης ενός ολοκληρωμένου συστήματος. Αυτό είναι κάτι που μόνο ένας χρήστης, ο οποίος αφιέρωσε αρκετές ώρες πάνω στο μηχάνημα και εκτέλεσε διάφορες καθημερινές εργασίες, μπορεί να περιγράψει. Και αυτό είναι που θα προσπαθήσουμε να κάνουμε στις γραμμές που ακολουθούν.
Στην παραπάνω παράγραφο κάναμε λόγο για "έτοιμα" και "ολοκληρωμένα" συστήματα, και αν έχετε φτάσει σε αυτή εδώ την σελίδα και δεν το έχετε καταλάβει ήδη, το Intel NUC είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα, σε μέγεθος μόλις 10 τετραγωνικών εκατοστών! Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε το εγχείρημα "PC στο μέγεθος της παλάμης", είναι όμως η πρώτη φορά που συναντάμε έναν περισσότερο ολοκληρωμένο επεξεργαστή στην καρδιά του συστήματος, έτοιμο να φέρει εις πέρας το έργο του PC γενικών καθηκόντων χωρίς να υπολείπεται τραγικά σε ταχύτητα.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, η διαφορά μεταξύ οποιουδήποτε Atom CPU σχέση με τον i3-3217, είναι απλά ασύγκριτη. Τόσο από πλευράς IPC (Instructions Per Clock) όσο και στην ενσωματωμένη GPU που προσφέρει. Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε, όχι, η iGPU του 3217 δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε καμία περίπτωση σε casual gaming- δυστυχώς για κάτι τέτοιο θα χρειαστεί να στραφείτε τουλάχιστον σε mITX σύστημα όπου θα μπορείτε να "στριμώξετε" και μια dedicated GPU. Όμως, είναι ικανή να φέρει εις πέρας αρκετές GPGPU διεργασίες, όπως ταχύτατη μετατροπή βίντεο μέσω του Intel Quicksync, acceleration σε εφαρμογές όπως το Photoshop ή επιτάχυνση HD Video χωρίς επιβάρυνση του επεξεργαστή, ενώ τέλος σας παρέχεται η δυνατότητα σύνδεσης 2 οθονών ταυτόχρονα μέσω 2 HDMI 1.4a θυρών!
Σημαντικό ρόλο στην ικανοποιητική ταχύτητα του Intel NUC αποτέλεσε και ο mSATA SSD. Δεν κοιτάζουμε την εικόνα που μας έδωσε ο Intel SSD 80GB του δείγματος δοκιμής, καθώς το NUC έρχεται και σε SKU το οποίο μπορείτε να επιλέξετε τον SSD καθώς και τις μνήμες της επιλογής σας. Παρόλα αυτά, ως SSD, η ταχύτητα εκκίνησης και εκτέλεσης εφαρμογών είναι σημαντικά αυξημένη και δεν συγκρίνεται σε κανέναν βαθμό με τους τυπικούς 2.5" HDDs των 5400 σ.α.λ. Με τον SSD λοιπόν, και αφαιρώντας τα 20GB που απαιτούνται για την εγκατάσταση των Windows 8, έχετε αρκετό χώρο για να εγκαταστήσετε τα προγράμματα της επιλογής σας, τα οποία σας χρειάζονται για τις καθημερινές σας εργασίες, καθώς και τα έγγραφά σας. Δυστυχώς όμως, δύσκολα θα μπορέσετε να κρατήσετε την προσωπική σας αρχειοθήκη, είτε αφορά μουσική ή βίντεο και γενικά οτιδήποτε multimedia. Γι' αυτά θα χρειαστεί να καταφύγετε σε εξωτερικές μορφές αποθήκευσης, είτε εξωτερικούς σκληρούς είτε USB Flash Drives ή εν τέλει το Cloud.
Δεν θα αμελήσω φυσικά το γεγονός της εξαιρετικά χαμηλής κατανάλωσης που είναι εφικτή τόσο από τον ULV i3-3217, τις low-Voltage DDR3 μνήμες και γενικότερα οτιδήποτε συμπεριλαμβάνεται στο Intel NUC είναι σχεδιασμένο με γνώμονα την χαμηλή κατανάλωση και κατά συνέπεια την μικρή ενεργητική ψύξη. Το NUC διαθέτει μόλις ένα blower-style fan, παρόμοιο με αυτό που συναντάμε στα περισσότερα laptops και ultrabooks που κυκλοφορούν. Βέβαια, αυτό έχει και ένα μικρό αντίτιμο, όσον αφορά τις θερμοκρασίες που αναπτύσσει ο i3-3217, ο οποίος κατά μέσο όρο άγγιξε τους 85 βαθμούς Κελσίου σε πλήρες φόρτο. Αλλά αν το καλο-σκεφτεί κανείς, πόσο συχνά και για πόση διάρκεια θα χρειαστεί να "τερματίσετε" τον επεξεργαστή του NUC?
Και τέλος, ειδική μνεία θα δώσουμε στην ομορφιά του NUC σαν συσκευή. Ακολουθώντας μια μινιμαλιστική γραμμή και με το εξαιρετικά μικρό του μέγεθος, το NUC αρέσει με την πρώτη ματιά. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός της αρκετά καλής ποιότητας κατασκευής και της δυνατότητας επιλογής χρωμάτων, το NUC μπορεί να αποσπάσει ένα καθαρό "10άρι" σε αυτόν τον τομέα! Επειδή όμως τα γούστα μας μπορεί να είναι διαφορετικά από τα δικά σας, έχετε κατά νου πως θα κυκλοφορήσουν και 3rd party εξωτερικά καλύμματα, αν επιθυμείτε και ολίγον τι από ...modding.
Αρνητικά; Σίγουρα υπάρχουν. Αρχικά, θα ήθελα να διατυπώσω την ένστασή μου όσον αφορά το HDMI. Κατανοώ πως σαν πρότυπο καθιερώθηκε από την βιομηχανία με στόχο την εύκολη χρήση του, όμως η ποιότητα εικόνας που βγάζει είναι αρκετά κατώτερη από άλλα πρότυπα όπως το DVI και το DisplayPort, ακόμα και με το πάλαι ποτέ κραταιό D-15 Sub (γνωστό και ως VGA). Έπειτα, ο τελικός καταναλωτής πρέπει να συνδυάσει το NUC με την κατάλληλη οθόνη, ή να αναζητήσει διάφορους μετατροπείς. Και κάτι ακόμα, θα ήθελα να δω μια κλασσική αναλογική θύρα για ήχο, ακόμη και 2 jacks των 3.5mm για ηχεία και μικρόφωνο θα ήταν αρκετά.
Δεύτερο αρνητικό αφορά την εξωτερική συνδεσιμότητα. Ο αριθμός των διαθέσιμων USB θυρών ανέρχεται σε μόλις 3, αριθμός ο οποίος για τα δεδομένα ενός σύγχρονου desktop συστήματος είναι λίγος. Δεδομένου ότι μπορείτε να συνδέσετε το ποντίκι και το πληκτρολόγιό σας απαιτεί στην καλύτερη μια, στην χειρότερη δυο USB θύρες, ο εναπομείναν αριθμός θυρών είναι εξαιρετικά λίγος για να συνδέσετε διάφορες εξωτερικές συσκευές όπως πχ το Smartphone σας, τον εξωτερικό σκληρό και τα φλασάκια και άλλες χίλιες δυο συσκευές που απαιτούν μια USB θύρα. Μάλλον μαζί με την αγορά του NUC θα χρειαστείτε και ένα USB HUB. Και τέλος, θα επιθυμούσαμε και μια USB 3.0 θύρα, ώστε να μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα αντίστοιχα φλασάκια που κυκλοφορούν στην αγορά εδώ και καιρό.
Και τέλος, σαν προσωπικό παράπονο, θα ήθελα το εξωτερικό κάλυμμα να είναι περισσότερο ανθεκτικό στις γρατζουνιές!
Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω, που θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε το Intel NUC; Εγώ προσωπικά μπορώ να φανταστώ αρκετές πιθανές εφαρμογές. Σε καταστήματα, όπου χρειάζονται ένα σύστημα για να διατηρούν τα λογιστικά αρχεία και τις βάσεις δεδομένων τους. Σε γραφεία όπου κύρια χρήση είναι τα Office Suites, όπου μπορούν να αγοραστούν πολλές μονάδες χωρίς ο υπεύθυνος να "μπλέκει" με την επιλογή έτοιμων συστημάτων, και πάντα σε λογικό κόστος. Και τέλος στο σπίτι, σε ένα φοιτητικό και μαθητικό γραφείο όπου το σύνολο Οθόνης+ποντίκι+πληκτρολόγιο+NUC θα πιάνει τον ελάχιστο δυνατό χώρο, ή δίπλα από την οθόνη του σαλονιού σας, στον ρόλο του HTPC! Ακόμα και σε εκθεσιακούς χώρους και Stands, όπου οι διαφημιζόμενοι/επαγγελματίες χρειάζονται ένα όσο το δυνατόν μικρότερο σύστημα για να προβάλουν multimedia περιεχόμενο σχετικά με το προϊόν τους. Ξεχνάμε κάτι;
Κλείνοντας, θα αναφερθούμε στο κόστος του Intel NUC, το standard SKU που πωλείται μέχρι στιγμής στην Ελλάδα, και το οποίο ανέρχεται στα 299?. Η τιμή αυτή είναι η ελάχιστη δυνατή και αναφέρεται στο DC3217IYE SKU με τον i3 3217U, χωρίς λειτουργικό, mSATA SSD, μνήμη και κάρτα ασύρματου δικτύου.Σαν σύνολο είναι αυξημένο, όμως η άμεση απάντηση είναι ότι σε αυτά τα χρήματα δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι καλύτερο σε αυτό το μέγεθος. Γιατί στην τελική, το μέγεθος είναι αυτό θα κληθούμε να πληρώσουμε παρά το οτιδήποτε άλλο. Ελπίζουμε πάντως πως σύντομα οι τιμές θα ακολουθήσουν την κατιούσα, ειδικά δε αν κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά και άλλα ανταγωνιστικά προϊόντα.
Με τα θετικά του και τα αρνητικά του, το Intel NUC μας κέρδισε σαν πρώτη προσπάθεια, αναμένουμε όμως πρόοδο και βελτιώσεις! Ώρα για έναν επίλογο, εμφανώς διαφορετικό...
Τελειώσαμε με σελίδες επί σελίδων, αναδεικνύοντας σας τι μπορείτε να κάνετε και το τι είναι ικανό να κάνει αυτός ο νέος και ιδιαίτερος υπολογιστής. Δεν έχουμε συνηθίσει να δίνουμε ονόματα σε συστήματα που υπάγονται στην γενική κατηγορία PC. Τα brand names ήταν συνήθη από άλλες γνωστές εταιρίες πληροφορικής, όταν όμως ένας χρήστης επέλεγε να "χτίσει" ένα PC, ποτέ δεν το αγόραζε με ένα επίσημο όνομα, συνήθως αναλάμβανε την "βάφτιση" από μόνος του. Πλέον και αυτό αποτελεί γεγονός για τα PC, και έρχεται ίσως από τον μεγαλύτερο trendmaker στον χώρο, την Intel.
Next Unit of Computing λοιπόν, ή πιο απλουστευμένα NUC, είναι το νέο όνομα που ήρθε για να μείνει στην αγορά. Όπως είπαμε λοιπόν μια παράγραφο πριν, μετά την ανάλυση, έρχεται η ώρα να καταθέσουμε τα συναισθήματα που μας άφησε η συγκεκριμένη... συσκευή. Ναι, είναι ίσως η πρώτη φορά που αποκαλώ ένα πλήρες σύστημα ως "συσκευή", και εν έτη 2013, ήταν καιρός πλέον να το πούμε. Τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα, το σίγουρο είναι πως το NUC αποτελεί την αρχή της επανάστασης στον χώρο των PC και η Intel κάθε άλλο παρά αστόχησε στην ονομασία του προϊόντος της. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.
Την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές, μεγάλος "ντόρος" έχει ξεσπάσει στους χώρους των hardware forums, εκεί όπου οι απανταχού PC Users, που μπορεί να διαθέτουν από το πιο παλιό Pentium 4 σύστημα μέχρι και το πιο extreme, high-end ultra hardcore gaming μηχάνημα των 5000$, εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους.
Ο λόγος; Η φημολογούμενη κίνηση της Intel να σταματήσει την παραγωγή των socketed συστημάτων, και να περάσει σε μια νέα εποχή, εκείνη των Socket-less, όπου πλέον οι επεξεργαστές θα κατασκευάζονται κατά BGA. Κάτι το οποίο σημαίνει πως οι επεξεργαστές θα έρχονται "κολλημένοι" σε μια μητρική. Αν και η Intel, μετά τον ντόρο που προκλήθηκε δήλωσε πως θα συνεχίσει να παράγει Socketed επεξεργαστές, εντούτοις δεν προσδιόρισε σε ποιο marketing segment θα γίνεται αυτό. Επιστρέφοντας στο BGA λοιπόν, τι επιπτώσεις θα έχει κάτι τέτοιο; Και θετικές και αρνητικές, εξαρτάται πάντα από ποια οπτική γωνιά το βλέπουμε. Και, επειδή ως Hardware Ethusiasts έχουμε συνηθίσει πλέον να έχουμε απεριόριστες επιλογές όσον αφορά το πως χτίσουμε και θα αναβαθμίσουμε το σύστημα το οποίο θα μας συντροφεύει -σχεδόν- καθημερινά, αυτές οι φήμες μας "ξινίζουν". Αν όμως "βγούμε από την γυάλα" και περάσουμε στον έξω κόσμο, αν δούμε την κατάσταση σφαιρικά, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Τα Socketless συστήματα δεν είναι κάτι καινούριο. Για την ακρίβεια, ζουν και βασιλεύουν εδώ και πολλά χρόνια, και αυτό μαρτυρούν οι πωλήσεις των laptops. Η αλήθεια είναι πως τα laptops είναι τόσο διαδεδομένα, γιατί αδιαμφισβήτητα αποτελούν την κορωνίδα αυτού που εμείς θεωρούμε σαν έτοιμο σύστημα. Πολύ απλά, η αγορά τους βασίζεται στην λογική "buy and forget about it", ο επίδοξος -και συνήθως μη γνώστης της πληροφορικής- αγοραστής δεν ταλαιπωρείται με το να διαλέξει ένα προς ένα τα κομμάτια του συστήματός του, είναι κάτι που σε οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρικών και αν πάει, θα μπορέσει να διαλέξει κάποιο και να φύγει, και κυρίως, δεν θα τον νοιάζει η αναβάθμισή του- πέραν ίσως της μνήμης και ενός σκληρού δίσκου. Αλήθεια, πόσες περιπτώσεις επιτυχημένης αναβάθμισης επεξεργαστή και κάρτας γραφικών σε laptop συναντήσατε τον τελευταίο καιρό; Αναλαμβάνω να απαντήσω εγώ για εσάς, μάλλον 1 στις 1000, και ίσως μπορεί να λέμε και πολύ.
Ταυτόχρονα, η αγορά του PC έχει φτάσει σε σημείο κορεσμού. Εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια, από εποχής Core 2 Duo, πλέον η αναβάθμιση τείνει να μην έχει νόημα μετά το πέρας μιας τριετίας, καθώς το κόστος είναι δυσανάλογο του κέρδους. Από την άλλη δε, κάθε νέος επεξεργαστής και γενικότερα κάθε νέα πλατφόρμα, έχει πολύ λιγότερα να προσφέρει σε σχέση με τις προηγούμενες, από άποψης ταχύτητας. Ναι, ακόμα και ένα μηχάνημα πενταετίας, πέραν της χειρότερης κατανάλωσης, για το 90% των πιθανών χρήσεών του τα καταφέρνει καλύτερα από μια χαρά. Οι κύκλοι αναβάθμισης πλέον έχουν αυξηθεί δραματικά. Αν αθροίσουμε τα παραπάνω, μάλλον το ποσοστό των χρηστών που βλέπουν και διαισθάνονται την αρνητική μεριά των πραγμάτων, πέφτει κάτω από το 10%.
Με όλα αυτά τα δεδομένα, και με το γεγονός πως το βάρος έχει πέσει στις mobile πλατφόρμες, ίσως δεν είναι να απορούμε γιατί η αγορά των PC έχει αρχίσει να παίρνει μια άλλη τροχιά. Η πληροφορική γίνεται ολοένα και πιο αλληλένδετη με την ζωή του ανθρώπου, όπως έγινε ο ηλεκτρισμός και αργότερα οι τηλεοράσεις, οι οικιακές συσκευές κ.ο.κ. Δεν λέω πως σε ακριβώς έναν χρόνο το desktop θα είναι νεκρό. Όμως, στην τριετία που έρχεται, θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε σημαντικά αυτό που εμείς, σαν καθαρόαιμοι PC Users, θεωρούμε ως Desktop. Για να το θέσω πιο απλά, η Intel έχει διαφορετικά σχέδια. Στόχος της είναι να αγοράζουμε τα PC μας όπως ακριβώς αγοράζουμε μια τηλεόραση. Ξεχάστε τις παράξενες κωδικολογίες στους επεξεργαστές και τις πλατφόρμες μας. 3960X, socket 2011, X79 chipset, όλα αυτά θα είναι φθίνουσας σημασίας. Θέλετε ένα απλό υπολογιστή; Αγοράστε τον i3. i3 ΣΚΕΤΟ. Θέλετε κάτι παραπάνω; Πάρτε τον i5. Θέλετε μεγάλες επιδόσεις; Για εσάς είναι το μοντέλο i7. Και κάπου εκεί, η αγορά θα έχει αναμορφωθεί τελείως! Μπορεί αυτό να είναι ενάντια σε αυτό που θέλει η καρδιά μας, όμως δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε κάτι περισσότερο από θεατές απέναντι σε αυτό που θέλει η πλειοψηφία της αγοράς, και γι' αυτό το λόγο λέμε αυτά που βλέπουμε, έστω και αν κατά βάθος δεν μας αρέσει.
Μέχρι τότε; Το Intel NUC απλά αποτελεί την αρχή.
|
|
Stay HwBoxed!
Ευχαριστούμε θερμά την Intel Hellas για την παραχώρηση του δείγματος δοκιμής!
Ευχαριστούμε θερμά την Intel Hellas για την παραχώρηση του δείγματος δοκιμής!
