George_o/c Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 (edited) Με έπιασε μια νοσταλγία πρωινιάτικο - πραγματικά πόσο παίζει να άλλαξε ο κόσμος που ζούμε από το 1998 ας πούμε μέχρι σήμερα. Φαντάζομαι ότι οι πιο παλιοί θα έχουν φρικάρει εντελώς και σίγουρα θα νοσταλγούν ακόμα πιο έντονα τις παλιές καλές εποχές. Για να θυμηθούμε λοιπόν τα παιδικά μας χρόνια και τι τα χαρακτήριζε! BMX με ροδάκια μέχρι που έμαθα στα 5 μου χωρίς ροδάκια Κερδίστε Χάνοντας! Αξέχαστο παιχνίδι, το έχω ακόμα σε μωβ κουτί του 1995 Το παιχνίδι της Ζωής Monopoly Euro - όταν είχαμε μπει στο ευρώ και φυσικά η παλιότερη γαλάζια κλασική Το κλασικό game boy που μου έδωσε ο αδερφός μου το 1998. Η πρώτη κασέτα ήταν NBA με John Stockton, Larry Bird, Michael Jordan Πόκεμον κάψιμο με decks, κάρτες, κασέτες στο game boy, μιλάω όμως για τα πρώτα πρώτα όχι μετά που έβαλαν άλλα 100 και άλλα 100 και τα πήρε ο διάολος Ο αξέχαστος ήχος του 56 Kbps modem και η PSTN σύνδεση που περιμέναμε με τον αδερφό μου να κατέβει το Service Pack των Windows 98 με τις ώρες. Όταν έπαιρναν τηλέφωνο σπίτι δεν καλούσε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα Καρουζέλ ντενίνο, ιιιι καρουζεεεελ τα μεσημέρια μετά την 1η και 2α δημοτικού (1995-97) με Χάιμετ, Χόρχε, Σιρίλο και Μαρία Χοακίνα Κασέτες! Θυμάμαι το 97 ο αδερφός μου άκουγε Ημισκούμπρια (πήγαινε τρίτη λυκείου τότε). Ένα μεσημέρι την είχα βάλει εγώ το διαολάκι και άκουγα. Ημισκούμπρια που σας φέρνουνε αηδία, ημισκούμπρια που αρέσουν στη χοντρή κυρία - αυτό έλεγε το τραγούδι. Οπότε μπαίνει ο πατέρας μου στο δωμάτιο, έφριξε που άκουγα τέτοια πράματα και την ξεμασκούλωσε την κασέτα Μην ξεχάσω και το πρώτο PC που πήρα το 98 που πήγαινα 3η δημοτικού, με P2 επεξεργαστή Edited November 22, 2011 by George_o/c Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pastelidis.n.s. Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Ποοοο παιχνιδια χωρις συνορα...μιλαμε για τρελο λιωσιμο... δεν ειχα χασει ουτε επισοδειο...! Link to comment Share on other sites More sharing options...
vroom Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 1. Οτι υπήρχαν πολλές αλάνες για να παίζεις ποδόσφαιρο η μπάσκετ (ας είναι καλά το 1987) πίσω στο μακρινό 1980-89 2. Φυσικά το 1985 και το 1987 (Για διαφορετικούς λογούς η κάθε χρονιά). 3. Lambada και φυσικό την συμμαθήτρια μου 4. Της βιντεοκασέτες που νοικιάζαμε για να δούμε "καράτε" και κανένα robocop, και της κασέτες που αντιγράφαμε για τα διάφορα party . 5. Ατελείωτες ώρες με κάρτες Σούπερ Ατού πολλά ακόμα που θα παραλείψω. Link to comment Share on other sites More sharing options...
George_o/c Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Μην ξεχνάμε και το Art Attack ε http://www.youtube.com/watch?v=GQeFzP1HMSU Link to comment Share on other sites More sharing options...
John-X Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 George εισαι απιστευτος.Συγκινηθηκα τωρα ειλικρινα. Που τα θυμηθηκες αυτα ωρε?Πρεπει να σου ηρθε μεγαλη φλασια οντος. Καρουζελ παιχνιδια χωρις σηνορα art attack ναι ναι.....ποοο ρε φιλε Εγω δεν θα ξεχασω ποτε μια πιστα που ειχα φτιαξει με κατι φιλους για αλματα με τα ποδηλατα και καναμε αγωνες Freestyle και καλα με κολπα στο αερα κλπ απο το 1998 εως το 2002 που ηταν το αποκοριφομα.Δυστηχως οι περισοτεροι μας πλεον εχουμε χαθει εντελος τωρα. Ετσι εκανα ενα τελευτεο Freestyle το 2006 προς τιμην εκεινων των καλων εποχωντι τρελα και τι ξενιαστοι που ειμασταν. δειτε εχει γελιο. Link to comment Share on other sites More sharing options...
$@39@ Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Θυμάμαι ακόμα το 1ο επεισόδιο των Power Rangers και το κόλλημα που είχα φάει με το Art attack. Παιχνίδια χωρίς σύνορα βλέπαμε σχεδόν όλη η οικογένεια μαζί. Τώρα, υπερατού, παίξτε χάνοντας, game boy, τον 1ο μου 386 altec, τον 1ο μου εκτυπωτή STAR LC-20 και την 1η μου καλή σφεντόνα που έφτιαξα από ξύλο κρανιάς τα έχω ακόμα και καμιά φορά τα βλέπω τυχαία όταν ψάχνω να βρω κάτι. Υπάρχουν ένα σωρό ακόμα πράγματα που μας έχουν σημαδέψει αλλά μας διαφεύγουν τώρα, τύπου "αλάνα" που ανέφερε κάποιος πιο πάνω. Εγώ ήμουν μικρός και όταν πήγαινα σε κάποιο μέρος και κυρίως βουνό, πάντα έπεφτε ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ Τώρα είναι αλλιώς τα πράγματα. Δεν μπορώ εγώ να τα κρίνω και να πω είναι χειρότερα ή καλύτερα γιατί τα δικά μου κριτήρια είναι παλιά. Ξέρω όμως σίγουρα ότι αυτή είναι η εξέλιξη. Κινητά, υπολογιστές, ίντερνετ έχουν μπει στις ζωές των παιδιών τώρα και πως να μην μπουν άλλωστε... εδώ εμείς κάνουμε σαν παιδιά με αυτά τα πράγματα Και κάτι άλλο τώρα λίγο πιο διαφορετικό για geeks Ποιος θα ξεχάσει napster ή audiogalaxy και πόση ώρα έκανε να κατέβει ένα τραγούδι? Link to comment Share on other sites More sharing options...
p_under Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 [media] [/media][media]http://www.youtube.com/watch?v=ydWCPW7zU6M&feature=related[/media] το μεσημεράκι η must σειρά της εποχής και το απόγευμα λιώσιμο! Link to comment Share on other sites More sharing options...
Samaritan Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 - Yugioh - Pokemon - Lego - Power Rangers - Playstation - Age of Empires - Doom - 10 ώρες την ήμερα μπάλα. - Πολύ ξύλο. Αυτά. Link to comment Share on other sites More sharing options...
stealth Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Εγω θυμαμαι οτι περιπου πεντε χρονων ημουν μονος στο σπιτι και εβαλα φωτια στο κρεβατι μου... παραλιγο να καω. stealth Link to comment Share on other sites More sharing options...
amoustakas Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Τη δραχμή! Link to comment Share on other sites More sharing options...
George_o/c Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Θυμάμαι ακόμα το 1ο επεισόδιο των Power Rangers Δεν το θυμάμαι το πρώτο επεισόδιο, αλλά έβλεπα και εγώ φανατικά Power Rangers μέχρι περίπου 4η δημοτικού. Είχα φανατιστεί τόσο πολύ ένα διάστημα που έπαιζα ξύλο με τα μαξιλάρια http://www.youtube.com/watch?v=ydWCPW7zU6M&feature=related Carmaκάψιμο έριξα κι εγώ στην 4η-5η δημοτικού Link to comment Share on other sites More sharing options...
Samaritan Posted January 8, 2012 Share Posted January 8, 2012 Κοιτάξτε πως έγινε ο παρουσιαστής του Art Attack! [media]http://www.youtube.com/watch?v=93S0Q7b6_vQ&feature=player_embedded[/media] [media] [/media] Link to comment Share on other sites More sharing options...
elhariz21 Posted January 8, 2012 Share Posted January 8, 2012 (edited) Μου ήρθε αυτό με γλυκόπικρο mail και πραγματικά πέτυχε διάνα στο πως ειναι να εισαι παίδι τότε και τώρα. Η αλήθεια είναι πως πραγματικά λυπάμαι τα παιδια που μεγαλώνουν στο σήμερα! Διαβαστε το... (και θυμηθειτε πως ηταν τότε) ----------------------------------------------- Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985 H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. >>> Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί... Edited January 8, 2012 by elhariz21 Link to comment Share on other sites More sharing options...
elhariz21 Posted January 8, 2012 Share Posted January 8, 2012 Δυστυχώς, η πικρή αλήθεια... Link to comment Share on other sites More sharing options...
mortisboy Posted January 8, 2012 Share Posted January 8, 2012 ακριβώς έτσι...πολύ σωστός Ηλία ...ευτυχώς πάντως είμαι από τους "παλιούς" και μεγάλωσα ακριβώς έτσι!!!!!!!! απίθανο post πραγματικά συγκινήθηκα Link to comment Share on other sites More sharing options...
WebHunter Posted January 8, 2012 Share Posted January 8, 2012 Αν και είμαι λίγο πιο μετά από το 85, ωστόσο εν μέρει κατάφερα και εγώ να μεγαλώσω έτσι, μέχρι που έφτασα στην Αθήνα. Εδώ όλα άλλαξαν! Link to comment Share on other sites More sharing options...
CLOCKWORK ORANGE Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 Δυστυχώς, η πικρή αλήθεια... Καλημερα...Ετσι ειναι οπως ακριβως τα θυμαμαι και εγω απλα λυπαμαι γιατι ολα αυτα χαθηκαν και μαζι η καλη προσωπικη επαφη που ειχες με τον καθενα μας για αυτο εχουν ισοπεδωθει και οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων...Φανταστειτε το 80 στο κερατσινι ηταν δεν ηταν 5 αυτοκινητα!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
mofori Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 power rangers κτλ βγηκαν μετα το 90, αυτες ηταν οι πρωτες σειρες που αρχισαν να χαζευουν τους πιτσιρικαδες. εγω θυμαμαι εποχες με Ιπποτη της ασφαλτου , Dukes , thundercats κτλ. εποχες με σιδεροτυπα στις μπλουζες, τερατομάχους , αυτοκινατακια matchbox , bmx και αγιος ο θεος. εζησα 4 καταπληκτικα χρονια στην ευβοια (84-88) , ολη μερα εξερευνηση , μπαλα και ποδηλατα. ελευθερια στο 100% , σπιτι μονο για φαγητο. τα παιδια του 85 και μετα εζησαν πολυ λιγα σε σεχση με αυτα που ζησαμε εμεις (οι πριν του 85) φοβερο το mail ... πολυ νοσταγία... Link to comment Share on other sites More sharing options...
venisk Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 Γιώργο!! Έχεις τον CHARIZARD??το ΘΕΛΩ!!... Τρελό κόλλημα στο γυμνάσιο με τα Πόκεμον... Άπειρες ώρες age of empires 2 the conquerors..μπάσκετ ποδήλατο μπάλα..άλλες εποχές ξένοιαστες... Link to comment Share on other sites More sharing options...
AMDnord Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 επειδη βαλατε τα ποκεμον στην κουβεντα, το βαζω και εδω αν και θα επρεπε να το παω στις funny pics ή ακομα καλυτερα να μην το βγαλω καθολου προς τα εξω Link to comment Share on other sites More sharing options...
obelix Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 Καλημερα!!! Link to comment Share on other sites More sharing options...
junior-21- Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 πωωωω,τι μου θυμισες Link to comment Share on other sites More sharing options...
subzero Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 spectun zx 48k vic 20 game boy bmx atari 2600 Link to comment Share on other sites More sharing options...
crio Posted April 19, 2012 Share Posted April 19, 2012 Καλοκαίρι και ποδήλατο ήτανε πάντα must, μιλάμε για 7-8 ώρες σερί βόλτα με τα ποδήλατα. Επίσης μπάλα στο γήπεδο του χωριού (χορτάρι παρακαλώ) όπου 4-5 το απόγευμα μαζευόμασταν τουλάχιστον 20 παιδιά και παίζαμε σε όλο μέχρι τελικής πρώτης. Σινεμά στα Σελιανίτικα στο θερινό και μετά για παγωτό μηχανής στο McMakis..... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dawnvibe Posted May 14, 2012 Share Posted May 14, 2012 http://www.youtube.com/watch?v=Bl8ps6QL_lc Sesame Street intro - YouTube Πιστευω να μην ξεχασα κατι Αφιερομενα Τα Παντα στις καλυτερες Γενιες του πλανητη Link to comment Share on other sites More sharing options...
